Cukier to jeden z największych wrogów zdrowia i zgrabnej figury. Pokonanie apetytu na słodycze jest trudne, wiele osób jest od niego uzależniona. Często jest przemycany przez producentów w pozornie zdrowych produktach, a czasem nawet słonych przekąskach. Nie ma jednego uniwersalnego sposobu na rzuceniu cukru, można wypacować sobie zdrowe nawyki i unikać podjadanie słodkości. Jest kilka sposobów, które warto wypróbować:

1. Jedz słodycze raz lub dwa razy w tygodniu, pozwól sobie wtedy na ulubiony deser. Całkowite odstawienie cukru jest ryzykowne, bo ciężko wytrwać w takim postanowieniu. Stopniowe odstawianie pomoże się odzwyczajać od słodkiego smaku.

2. Wybieranie zdrowszych alternatyw. Słodkie bakalie mimo, że mają sporo kalorii, dodatkowo zawierają wiele witaminj i minerałów. Garstka dziennie nie zaszkodzi, a może pomóc oprzeć się podjadaniu niezdrowych słodkich przekąsek.

3. Ustal limit słodyczy. Jednorazowo może to być np. 100-200 kcal, straj się trzymać tego limitu. Dzięki temu nie będziesz pochłaniała niezliczonych ilości słodyczy, a jednocześnie będziesz widziała że możesz sobie pozwolić na słodką przekąskę. Najlepiej jeśli zjesz swoją porcję w pierwszej połowie dnia, wtedy na na pewno zdąrzysz ją spalić i unikniesz wyrzutów sumienia.

4. Zrezygnuj ze słodkiego śniadania. Słodkie płatki, dżemy, kremy do kanapek nie są dobrym pomysłem. Szybko podnoszą poziom cukru i sprawiają że przez cały dzień wzrasta ochota na słodycze. To ryzykowne, może spowodować silną ochotę na cukier dnia, którego cięzko się oprzeć.

5. Aktywność w ciągu dnia. Kiedy poczujemy ile wysiłku wymaga spalenie ulubionego wefelka często ochota sama przechodzi. Warto monitorować ilość splonych kalorii za pomocą specjalnego pulsometru, który dokładnie wyliczy ilość kalorii wypoconych na treningu. Często jest to o wiele mniejsza liczba, niż się spodziewamy.

6. Miej przy sobie zdrowe przekąski. Dzięki temu kiedy dopadnie cię ochota na coś słodkiego możesz wyciągnąć z torebki jabłko, rodzynki czy kilka migdałów. Unikniesz dzięki temu kupowania wątpliwej jakości przekąsek w pierwszym napotkanym sklepie.

Autorka: Daria Występek

Czystek to zioło o wielu dobroczynnych właściwościach, które ostatnio staje się coraz popularniejsze. Warto pić herbatkę z czystka z wielu powodów:

1. Jest bogata w polifenoli, w związku z czym szybko rozprawia się z drobnoustrojami (wirusami) w naszym organizmie. W przypadku infekcji górnych dróg oddechowych, pomaga szybciej pozbyć się symptomów.

2. Usuwa metale ciężkie z organizmu, co jest istotne szczególnie dla osób palących papierosy. Czystek jest im bardzo zalecany, pity regularnie daje bardzo dobre efekty odtruwające.

3. Ze wzglądu na własności antybakteryjne, antywirusowe i antygrzybiczne czystek przyniesie ulgę cierpiącym np. na łupież, łuszczycę, trądzik, egzemy, rozrost candida albicans, chroniczne i powtarzające się infekcje zatok, rozmaite grzybice skóry i paznokci, infekcje spowodowane przez gronkowca złocistego, wirusa opryszczki, wirusa półpaśca, zakażenia Helicobakter Pylori i inne schorzenia spowodowane namnożeniem się w ustroju niechcianych wirusów, bakterii i grzybów. Pomoże nawet tym, którym nie pomagają już żadne antybiotyki. Ma także działanie antyalergicznie (antyhistaminowe).

4. Pomaga zapobiegać chorobie niedokrwiennej serca, rozpuszcza zatory i zakrzepy.

5. Zawiera całą masę antyoksydantów i dzięki temu zwalcza wolne rodniki. Działa odmładzająco, przeciwzapalnie i witalizująco na ludzki organizm.

6.Działa także na krętka wywołującego boreliozę. Pomaga wzmocnić ciało aby nie doszło do zakażenia, a jeśli już jest za późno, czystek skraca czas rekonwalescencji. Mogą go pić także nasze zwierzaki domowe w ochronie przed pchłami i kleszczami.

7.Napar z czystka jest znakomitym środkiem wspomagającym higienę jamy ustnej. Przepłukanie buzi po umyciu zębów naparem z czystka śmiało zastąpi wszelkie drogeryjne płyny do płukania ust, w których najczęściej jako substancja antybakteryjna używany jest toksyczny triklosan.

8.Regularne picie naparu z czystka powoduje zmianę zapachu wydzielin ciała. Jeśli ktoś ma problem z nieprzyjemnym zapachem potu i nadmierną potliwością, po kilku tygodniach picia herbatki z czystka zauważy znaczną redukcję przykrego zapachu.

Najważniejsze, żeby pić napar z czystka regularnie, przynajmniej przez dwa tygodnie aby zobaczyć pożądane efekty.

Autorka: Daria Występek

Dysplazja stawu bio­dro­wego jest wadą wro­dzą o nie do końca zna­nej etio­lo­gii, która polega na nie­do­ro­zwoju panewki sta­wo­wej. Lekarz w trak­cie bada­nia oce­nia głów­nie wygląd panewki, głowy kości udo­wej i ich wza­jem­nego poło­że­nia wzglę­dem sie­bie, dla wykluczenia innych powikłań. Częstość wystę­po­wa­nia jest zależna od płci, rasy i sze­ro­ko­ści geo­gra­ficz­nej. Wada ta jest jedną z naj­częst­szych wad spo­ty­ka­nych w popu­la­cji euro­pej­skiej i czę­ściej u nie­mow­ląt płci żeń­skiej. Nie leczona dys­pla­zja prowa­dzi do uty­ka­nia dziecka i szyb­szego roz­woju zmian zwy­rod­nie­nio­wych stawu bio­dro­wego w dorosłym życiu. Dlatego bardzo ważna jest wczesna diagnostyka i podjęcie leczenia.

Przyczyna dysplazji nie jest do końca poznana, może mieć podłoże genetyczne, ale także hormonalne czy mechaniczne. Najczęściej występuje u dzieci z dużą masą urodzeniową, dziecko nie ma wtedy wystarczająco dużo miejsca w brzuchu matki, a kończyny mogą układać się asymetrycznie.

Dysplazja stawu bio­dro­wego cha­rak­te­ry­zuje się jego nie­sta­bil­no­ścią. Duże zna­cze­nie dia­gno­styczne ma dodat­nie objawy prze­ska­ki­wa­nia-Ortolaniego i wywa­ża­nia-  Barlowa. W jed­no­stron­nej dys­pla­zji stwier­dza się względne skró­ce­nie koń­czyny. Objawami o mniej­szej war­to­ści dia­gno­stycz­nej są: ogra­ni­cze­nie odwo­dze­nia w stawie, zwięk­szona rota­cja wewnętrzna koń­czyny w uszko­dzo­nym sta­wie, zmniejszona rucho­mość koń­czyny, tzw. objaw pom­po­wa­nia, widoczna asy­me­tria fałdów tłusz­czo­wych u nowo­rodka: udo­wych, pachwi­no­wych i poślad­ko­wych. Dzieci uczące się cho­dzić mogą uty­kać lub cho­dzić na palcach.

Leczenie

O postępowaniu decyduje lekarz, w zależności od diagnozy może wybrać leczenie zachowawcze lub operacyjne. Leczenie zacho­waw­cze polega na pra­wi­dło­wym ustawie­niu ele­men­tów stawu i utrzy­ma­nie go przez odpo­wied­nio długi okres czasu. Zleca się tzw. szerokie pieluchowanie, tak aby nóżki była rozstawione szeroko. Można zastosować też specjalne ortezy np. poduszkę Frejki lub pajacyka Grucy, które umożliwiają prawidłowe ułożenie stawów biodrowych. Zalecane jest także częste układanie dziecka na brzuchu.

Dzieci u któ­rych wcze­śnie wykryta dys­pla­zja wystar­czy leczenie zachowawcze. W nauce chodzenia nie powinno stosować się zbędnych pomocy jak np. chodziki. Dziecko powinno stopniowo czworakować, a następnie samoistnie nauczyć się chodzić. Jest to bezpieczne dla stawów i nie należy przyspieszać tych procesów.

Autorka: Daria Występek