26 stycznia obchodzony jest w Polsce Dzień Transplantologii. Jest to rocznica pierwszego w Polsce udanego przeszczepu nerki, który odbył się w 1966 roku w I Klinice Chirurgicznej Akademii Medycznej w Warszawie. Był to wtedy 621. taki zabieg na świecie (pierwszy miał miejsce w roku 1954). Co 5 dni w Polsce umiera jedna z osób oczekujących na przeszczepienie narządu… Umiera nie z powodu braku leczenia, ale z powodu braku narządów do transplantacji. Znalezienie odpowiedniego dawcy nie jest proste. By przeszczep zakończył się powodzeniem, muszą być spełnione następujące warunki:

• zgodność tkankowa
• właściwy dobór dawcy i biorcy
• zastosowanie dobrego płynu prezerwacyjnego i metody prezerwacji dla transplantu
• odpowiednie leczenie immunosupresyjne
• umiejętność rozpoznania i leczenia procesu odrzucania narządu przez organizm biorcy
• zapobieganie powikłaniom i ich leczenie

Ustawa z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów wprowadza pojęcie zgody domniemanej na pobranie po śmierci komórek, tkanek i narządów. Oznacza to, że każda osoba zmarła może być potencjalnym dawcą komórek, tkanek i narządów o ile za życia nie wyraziła sprzeciwu.  

Capoeira to wywodząca się z tradycji afrykańskiej, a także brazylijskiej dynamiczna sztuka walki, której formy są rytmiczne, akrobatyczne i skupiają się na kopnięciach. Ważnym elementem capoeiry są elementy tańca wpływające na płynność ruchów tej sztuce nie znajdziemy statycznych pozycji, dzięki dynamice ruchów jest bardzo widowiskowa. Bardzo ważnym elementem capoeiry jest muzyka. Ta sztuka walki pozwala na kompletny rozwój psychofizyczny trenującego. Regularne zajęcia rozwijają kondycję fizyczną, gibkość, siłę, szybkość, a także refleks i koncentrację.

Została stworzona w XVIII i XIX wieku w Brazylii przez niewolników, była formą rozrywki i zabawy, a także sposobem manifestowania swojej odrębności.

Jest odpowiednia zarówno dla kobiet, mężczyzn, a także dzieci. Zgodnie z jej pierwszymi ideami współczesna capoeira nie zna granic, wieku, płci czy koloru skóry. W capoeirze wyróżnia się różne style:

-regional- najbardziej praktyczna z zastosowaniu do walki, jest bardzo widowiskowa i dzięki temu najpopularniejsza,

- angola- to tradycyjne forma, która zawiera mniej elementów wywodzących się ze sztuk walki. Jest bardziej nastawiona na taniec,

- moderna- to nowoczesna capoeira, która czerpie z tradycyjnych ruchów- regional i angola, jednak modernizuje techniki,

- carioca- liczy się w niej jedynie walka i skuteczność, zrezygnowano w niej z muzyki. Bardzo brutalna forma, której nauka została zaprzestana.

W Polsce capoeira po raz pierwszy pojawiła się w 1994 roku, od tamtej pory robi się coraz bardziej popularna. Coraz częściej organizowane są warsztaty i pokazy dla osób, które są zainteresowani taką formą aktywności fizycznej. Jeśli masz wątpliwości czy sobie poradzisz na początek możesz obserwować jak wyglądają zajęcia. W wielu szkołach pierwsze zajęcia są bezpłatne, są także organizowane pokazy dla osób z zewnątrz, żeby zachęcić nowe osoby do tej formy aktywności. Grupy capoeiry są otwarte na każdego kto ma ochotę zacząć. Do ćwiczeń nie potrzeba specjalnego stroju, wystarczy wygodne i nie krępujące ruchów ubranie. Podobnie jak inne sztuki walki capoeirę ćwiczy się na boso. Jeśli masz ochotę spróbować zapisz się nie zajęcia, nie czekaj na lepszy moment, albo lepszą formę. Na początku każdy ma trudności, ale z każdym treningiem jest coraz lepiej.

.
Autorka: Daria Występek

Długie zimowe wieczory sprzyjają zapalaniu świec, które ocieplają i rozjaśniają wnętrze. Świece zapachowe dodatkowo zapewniają przyjemny aromat, który może wprawić nas w dobry nastrój.

Zdecydowana większość świec w sklepach zrobiona jest na bazie parafiny, czyli oleju mineralnego, pochodnego ropy naftowej. To najtańszy surowiec do wyrobu świec dlatego producenci chętnie z niego korzystają. Niestety parafina nie jest korzystana dla naszego zdrowia. Częste palenie takich świec, szczególnie w zamkniętym pomieszczeniu może być dla nas szkodliwe. Do takiej świecy najczęściej dodawane są syntetyczne barwniki i substancje zapachowe, które także mogą być drażniące.

Intensywny zapach może powodować bóle głowy, może być to powodowane przez toluen. To substancja łatwopalna dodawana do świec, spala się ładnym żółtym płomieniem, wydziela przy tym intensywny zapach. Toluen jest substancją szkodliwą i toksyczną dla układu oddechowego, krwionośnego, rozrodczego, nerwowego i immunologicznego, nerek , a także wątroby. Obniża zdolność uczenia się. Może wywoływać podrażnienia oczu i skóry, a nawet uszkodzenia mózgu.

Najlepiej sięgać po świece bezzapachowe. Paląc świece parafinowe koniecznie trzeba uchylić okno. Osoby z astmą czy alergią nie powinny palić ich wcale. Oczywiście palenie ich od czasu do czasu nam nie zaszkodzi, jedynie regularne palenie w zamkniętych pomieszczeniach może być niekorzystne.
Mimo to lepiej  sięgać po naturalne odpowiedniki, tych na szczęście nie brakuje. Wbrew pozorom nie koniecznie są dużo droższe. Świece z wosku sojowego palą się dwa razy dłużej od parafinowej świecy, można ją zrobić samemu, albo kupić. Warto sprawdzić czy taka świeca nie jest produkowana z modyfikowanej soi, unikajmy oznaczeń GMO na opakowaniu.
Najbardziej luksusowe świece są zrobione z wosku pszczelego, widać to w cenie, ale można znaleźć je w rozsądnej ofercie. Do tego palą się najdłużej, 3 razy dłużej niż parafinowe i dwa razy dłużej niż sojowe.

Warto zwrócić uwagę na skład przy kupowaniu świec, paląc je wiele osób nie zdaje sobie sprawy z ich szkodliwości. Często parafinowe świece w ładnym opakowaniu kosztują o wiele więcej niż naturalne świece. Warto mieć tą świadomość i sięgać po bezpieczne świece, szczególnie w obecności dzieci, które są szczególnie wrażliwe na toksyczne substancje. Lepiej palić świece rzadziej i wybierać te bezpieczne dla zdrowia.

Autorka: Daria Występek