Bursztyny to zastygnięta wiele wieków temu żywica drzew. Można znaleźć do nad brzegiem morza, najczęściej po sztormach, albo wydobywać w kopalniach. Bardzo popularna jest biżuteria i ozdoby z bursztynu. Piękne kamienie, o różnych kształtach i zabarwieniu są piękne i chętnie kupowane.

Bursztyn ma jednak także inne zastosowanie, to także lek na wiele dolegliwości. Dawniej uważano, że bursztyn zapewniał młody wygląd skóry, dlatego panie nosiły go często tak aby miał bezpośredni kontakt ze skórą. Uznawano kamień za talizman, który ma życiodajna moc. Wykorzystywano także jego właściwości przeciwbólowe. Przykładając bursztyn można było zmniejszyć ból, to dzięki zawartości kwasu, który działa przeciwbólowo i przeciwzapalnie. Przykładano go na rany i stosowano w przypadku bólu zęba. Dziś takie metody nie są często praktykowane. Warto jednak mieć w domu większy bursztyn i pamiętać i nim w przypadku dolegliwości bólowych, warto korzystać z naturalnych metod i sprawdzać ich skuteczność na sobie.

Obecnie często można spotkać się z nalewką bursztynową, która łatwo można zrobić w domu. Do jej zrobienia potrzeba nieoszlifowanych, surowych kamieni bursztynu. Można kupić gotowe kamyczki w butelce, które należy zalać spirytusem. O odstawieniu w zacieniona miejsce, po około dwóch tygodniach lekarstwo jest gotowe. W tym czasie bursztyn uwolni swoje lecznicze właściwości i zabarwi spirytus. Kamyki zostaną na dnie.

Jak stosować nalewkę?

Zewnętrznie można stosować ją na stany zapalne i bóle mięśni. Można wcierać nalewkę kilka razy dziennie dla szybszej regeneracji. Wewnętrznie zaleca się dodawanie jej do letniej herbaty. Dzięki temu wzmocnisz organizm i zabezpieczysz przed infekcjami. Wiele osób wierzy też we właściwości przeciwnowotworowe bursztynu. Warto korzystać z naturalnych metod wzmacniania organizmu, tym bardziej, że przygotowanie nalewki jest bardzo proste i nie kosztuje wiele. Bursztyny można przywieźć z wakacji nad morzem, albo kupić w sklepach ze zdrową żywnością.

Daria Występek

Wady wzroku u dzieci zazwyczaj są stwierdzane przez przypadek. Maluchy nie skarżą się, że gorzej widzą. Okazuje się to kiedy dziecko zaczyna rozpoznawać kształty, jednak czasem długo jest utajona. Podejrzenia pojawiają się kiedy dziecko zaczyna uczyć się czytać i pisać. U dorosłych wady wzroku nie są niczym dziwnym, noszenie okularów nikogo nie dziwi. U dzieci jest trochę inaczej. Nie jest łatwo przekonać, że trzeba nosić okulary. Jak to zrobić?

Gorszy wzrok może zniechęcić dziecko do pisania, zwłaszcza przypisywania z tablicy czy czytania w klasie przy innych dzieciach. Kiedy dziecko skarży się na problem sprawa jest już poważna i trzeba szybko zareagować. To znak, że jak najszybciej konieczna jest wizyta u okulisty. Po dobrej diagnozie problem jest już o wiele mniejszy. Najważniejsze jest podjęcie działania i zapobieganie pogorszeniu wzroku. U dzieci okulary trzeba wymieniać dość często. Dzieci bardzo szybo rosną, ale też nie uważają na okulary tak bardzo jak dorośli.

Jakie oprawki wybrać?

Powinny być lekkie, ważne są też elastyczne zauszniki, które sprawią, ze okulary dobrze będą się trzymać. Wybór zależy także od tego czy dziecko potrzebuje okularów jedynie do czytania i pisania czy konieczne jest ich noszenie w ciągu całego dnia. W drugim wypadku oprawki powinny być sportowe, tak żeby lepiej trzymały się na twarzy.

Oprawki powinno wybierać dziecko, jeśli nie będą mu się podobać może w ogóle ich nie nosić. Do wyboru jest wiele ciekawych kolorów i kształtów. Oprawki zazwyczaj trzeba wymieniać co kilka miesięcy, więc warto wybrać to co odpowiada maluchowi.

Jak zachęcić do noszenia okularów?

Jeśli rodzice lub inne dzieci w szkole czy przedszkolu noszą okulary nie będzie to dużym problemem. Dziecko często chce przymierzać okulary rodziców. Jeśli jednak nie miało wcześniej styczności z osobami noszącymi okulary warto pokazać mu postaci z bajek czy kreskówek w okularach. Wytłumaczyć jakie ma to znaczenie, dlaczego powinno się je nosić. Kiedy dziecko gorzej widzi po założeniu okularów odczuje różnicę, musi się przekonać, że to nic złego.

Daria Występek

Ostatnio bardzo dużo mówi się o witaminie D i konieczności jej suplementacji. W naszej szerokości geograficznej nie mamy zbyt wiele słońca i większość Polaków ma deficyt witamin D. Jej obecność w naszym organizmie jest bardzo istotna. Witamina D chroni organizm przed wieloma chorobami cywilizacyjnymi, nowotworami, wpływa także na poprawę samopoczucia. Wystarczy 20-30 minutowy spacer, żeby organizm mógł wytworzyć sobie odpowiednią dawkę witaminy D. Jest to jednak możliwe tylko latem i późną wiosną, bez użycia filtrów przeciwsłonecznych.

Jakie są objawy niedoboru witaminy D?

Dotyczą one wielu układów, mogą mieć bardzo nieprzyjemne skutki:

- bezsenność,
- utrata apetytu,
- choroby przyzębia,
- zaburzenia widzenia,
- bóle kostno- mięśniowe,
- niesmak i pieczenie w jamie ustnej,
- biegunka,
- obniżone samopoczucie,
- osteoporoza.

Niedobór witaminy D wpływa na rozmiękanie kości, co ma bardzo poważne konsekwencje. Może prowadzić do złamań lub krzywicy kości. Ponadto wpływa to także na osłabienie siły mięśniowej, co może wpływać na problemy z bolesnymi skurczami, a nawet utrudniać przemieszczanie się. Udowodniono związek niskiego poziomu witaminy D z większym rozwojem otyłości, nadciśnienie tętniczego, cukrzycy, a nawet chorób autoimmunologicznych jak np. reumatoidalne zapalenie stawów czy stwardnienie rozsiane. Niedobór witaminy D w czasie życia płodowego może słodować trwałe uszkodzenie układu nerwowego powodując autyzm. Znając wszystkie zagrożenia należy zadbać o prawidłowy poziom witaminy D i kontrolować jej suplementację. Zarówno niedobór jak i nadmiar może mieć szkodliwe konsekwencje. Segmentując witamin D, co kilka miesięcy należy sprawdzać jej poziom, a kiedy osiągnie się oczekiwany poziom można zmniejszyć dawkę. Więcej witaminy D należy przyjmować w miesiącach kiedy ekspozycja na słońce jest zdecydowanie mniejsza.

Jakie skutki może mieć nadmiar witaminy D?

- nudności,
- świąd skóry, 
- osłabienie organizmu,
- wymioty i biegunki,
- nadmierne pocenie się,
- zwiększone uczucie pragnienia,
- częstomocz.

Witamina D jest rozpuszczalna w tłuszczach, dlatego należy zażywać ją po tłuszczowym posiłku. Bardzo ważne jest też łączenie jej z witaminą K2, to konieczne. Dzięki niej wapń, w którego gospodarce ważny udział ma witamina D3, trafia w odpowiednie miejsca w organizmie. Zażywanie witaminy D3, zwiększa zapotrzebowanie na witaminą K2, ponieważ stymuluje produkcję białek zależnych od witaminy K2.

Daria Występek