Insulinooporność charakteryzuje się nieprawidłową odpowiedzią tkanek na insulinę. Oznacza to, że trzustka zmuszona jest do wytworzenia dużo większej ilości insuliny, aby organizm mógł utrzymać prawidłowy poziom cukru. Takie wahania są szkodliwe dla zdrowia i powodują znaczne utrudnienia w spalaniu tkanki tłuszczowej.

Duża ilość insuliny w organizmie powoduje duże wahania poziomu cukru. W konsekwencji dochodzi do dużych napadów głodu, co nie sprzyja zdrowiu ani szczupłej sylwetce.

Jak rozpoznać schorzenie? Należy wykonać badanie krzywej cukrowej i krzywej insulinowej. W tym celu trzeba sprawdzić poziom cukru i insuliny na czczo oraz godzinę i dwie godziny po wypiciu glukozy.

Machanizmy insulinooporności

Węglowodany rozkładane są przez enzymy w naszym układzie pokarmowym, proces ten rozpoczyna się już w jamie ustnej. Do krwi trafiają rozłożone na proste cząstki cukry, które następnie dostarczają energii do komórek. Jeśli ich stężenie jest zbyt duże zdrowy organizm potrafi sobie z tym poradzić. W przypadku insulinooporności komórki są odporne na działanie insuliny, co powoduje utrzymywanie się wysokiego poziomu cukru we krwi.

Komórki mięśniowe otrzymują w efekcie większą dawkę energii niż komórki tłuszczowe. Prowadzi to do gromadzenia większej ilości tłuszczu przez adipocyty- komórki magazynujące tłuszcz. Taki mechanizm ma miejsce w przypadku cukrzycy typu II, najczęściej dotyczy ona osób z dużą nadwagą. 

Dieta

Należy wzbogacić dietę w produkty bogate w błonnik, który spowalnia wchłanianie. Jest to najwięcej w produktach pełnoziarnistych oraz warzywach i owocach. W ciągu dnia zaleca się spożywanie kilku mniejszych posiłków, co pomaga w utrzymaniu prawidłowego poziomu cukru we krwi. Wskazane jest też wyeliminowanie z diety węglowodanów prostych, czyli cukrów. Cukier, słodycze i słodzone napoje powinny całkowicie zniknąć z diety. Należy uważnie czytać etykiety, ponieważ cukier znajduje się także w wielu innych produktach spożywczych jak musztarda, ketchup, gotowe sosy i tym podobne. Cukier to także syrop glukozowo- fruktozowy, oraz inne uznawane za zdrowe słodziki jak syrop z agawy czy syrop klinowy.  Wykluczenie tych produktów pozwala utrzymać stały poziom cukru we krwi.

Indeks glikemiczny

To ważny wskaźnik dla osób z takimi problemami. Wskaźnik IG daje informację o tym o ile podniesie się poziom cukru po zjedzeniu danego produktu. Najrozsądniejsze jest trzymanie się zasad racjonalnego odżywiania i pilnowanie stałych pór posiłków.

Aktywność fizyczna

Zdecydowanie jest zalecana, dzięki niej komórki mięśniowe są bardziej uwrażliwione na działanie insuliny. Mogą być to długie spacery w szybszym tempie, albo pływanie. Przy dużej otyłości to najlepsze formy aktywności. Z czasem kiedy kondycja będzie lepsza można spróbować innych aktywności.

Kobiet aktywne przed ciążą, często po porodzie muszą zmierzyć się z wieloma mitami na temat powrotu do formy po ciąży. O tym że nie należy trenować w czasie karmienia piersią możesz zapomnieć. Na szczęście jest już wiele badań i specjalistów, którzy zalecają powrót do aktywności w czasie laktacji.

Ruch jest potrzebny kobiecie po ciąży, nie tylko ułatwia powrót do formy sprzed ciąży, ale przede wszystkim pozwala zachować zdrowie. Stawy kręgosłupa w czasie ciąży narażone są na liczne obciążenia, podobnie jak cały aparat ruchowy. Kobiety aktywne mają też lepsze samopoczucie i mają więcej energii. Wiele aktywności można pogodzić w opieką nad dzieckiem i zabierać je ze sobą.

Aktywność wpływa dobrze a ciało, ale też na psychikę. Zmniejsza poziom stresu, zmniejsza także ryzyko wystąpienia depresji poporodowej.

Kontroluj intensywność wysiłku

Do aktywności po porodzie należy wracać stopniowo. Na początku zacznij spokojnie i z tygodnia na tydzień wydłużaj czas treningów. Obserwuj swoje ciało i nie wymagaj od siebie zbyt wiele. Pamiętaj o odpowiedniej bieliźnie podtrzymującej piersi.

Bardzo ważnym elementem jest zdrowa, zbilansowane dieta. W czasie laktacji zapotrzebowanie kaloryczne zwiększa się o około 500- 650 kalorii. W czasie doby łącznie wynosi około 2500-2800 kalorii w zależności od aktywności fizycznej. Konieczne jest też odpowiednie nawodnienie.

Problemy z laktacją

Pojawiają się kiedy kobieta ćwicząc zapomina o odpowiedniej ilości jedzenia. Czas karmienia piersią nie jest odpowiednim momentem na zrzucanie zbędnych kilogramów. Przy zbyt małej liczbie kalorii organizm przestaje produkować mleko.

Optymalny czas utraty wagi to 8 kg w pierwszym tygodniu po porodzie, 9 kg po pierwszym miesiącu i po około 2-3 kg w kolejnych miesiącach po porodzie.

Często nieodpowiednia dieta utrudnia zrzucanie kilogramów. Skup się na jakości posiłków, samo wykluczenie cukru z diety jest dużym ułatwieniem.

Badanie pokazują, że aktywność fizyczna nie wpływa na skład pokarmu i nie zmniejsza jego wartości odżywczej. Warto ćwiczyć i od początku dawać dziecku dobry i zdrowy przykład.

Daria Występek

Napadu głodu i częste uczucie ssania w żołądku mogą być objawem choroby. Nie zawsze jest to wina złych nawyków żywieniowych. Może być to także wina przewlekłego stresu, który wywołuje często wzmożony i trudny do opanowania apetyt na węglowodany, najczęściej te niezdrowe.

Głód, który może być zaspokojony tylko czymś słodkim nie jest objawem zwykłego głodu, to zwykłe zachcianki. Ośrodek sytości znajduje się w podwzgórzu, które jest umiejscowione w centralnej części mózgu. Za regulację apetytu odpowiadają dwa neuropeptydy- NPY, który informuje o głodzie i CART- który hamuje apatyt. Dzięki współpracy z podwzgórzem organizm może kontrolować uczucie głodu i sytości.

Kiedy dochodzi do napadów głodu?

Często przyczyną jest przewlekły stres, w jego przypadku odczuwanie uczucie głodu i sytości jest zaburzone. Wzrasta wydzielanie neuropeptydu Y, co sprawia że metabolizm zwalnia i ciągle odczuwamy głód. Sprzyja to odkładaniu się tkanki tłuszczowej i przybieraniu na wadze. Podwyższony poziom kortyzolu w czasie stresu prowadzi do odkładania tłuszczu w okolicy brzucha, a nawet do insulinooporności.

W czasie wzmożonego stresu najczęściej mamy ochotę na słodycze i węglowodany. Nie sprzyja to sylwetce, a przede wszystkim zdrowiu. W czasie jedzenie węglowodanów wydzielana jest serotonina, która poprawia nastrój. Przez to często zajadamy stres czymś słodkim, żeby poprawić sobie humor. To błędne koło, które trzeba przerwać, najlepiej słodycze zastąpić owocami, które zawierają zdrowy cukier.

Przewlekły stres to  nie jedyny powód napadów głodu. Kiedy jeszcze mogą się pojawić?

Zbyt duża ilość cukru w diecie

Cukier przyjmowany zbyt często powoduje częsty wzrost glukozy we krwi, u osób zdrowych spada on bardzo szybko. Prowadzi to do uczucia łaknienia szczególnie na cukier. Często huśtawki powodowane wzrostem i spadkiem poziomu cukru prowadzą do napadów głodu, a co za tym idzie podjadania.

Cukier jest szkodliwy dla zdrowia, dlatego lepiej z niego zrezygnować i jeść najwyżej 1-2 razy w tygodniu. Najlepiej słodycze z dodatkiem cukru zastąpić zdrowymi odpowiednikami. Postaw na owoce, bakalie, gorzką czekoladę. Cukier uzależnia, dlatego początkowo ciężko się bez niego obyć, ale z czasem będzie łatwiej. Dzięki temu cera będzie w lepszym stanie, będziesz mieć więcej energii, a uczucie napadów głodu zniknie.

Brak odpowiedniej ilości snu

Niedobór snu powoduje ciągłe uczucie głodu. Kiedy brakuje nam snu organizm produkuje więcej hormonów- leptyny i greliny, które regulują uczucie głodu i sytości. Po nieprzespanej nocy możemy odczuwać głód nawet po skończonym posiłku.

Daria Występek