Dziś obchodzimy Międzynarodowy Dzień Świadomości Zagrożenia Hałasem. Sprawdź, czy nie narażasz swojego słuchu na zbyt dużą ilość decybeli, co niesie konsekwencje trwałego uszkodzenia.

I miesiąc ciąży

Mimo, że jeszcze tego nie widać, z pewnością czujesz, że jesteś w ciąży. Podpowiada ci to twój organizm. W miarę upływu czasu będzie się on zmieniał, dostarczając ci wielu bardziej, bądź mniej przyjemnych niespodzianek. A jak wygląda twoje maleństwo? Oto kilka słów o nim.

1 tydzień

Odliczanie już się zaczęło. Mimo to, bardzo trudno określić, kiedy dokładnie doszło do zapłodnienia. Plemniki mogą przebywać w twoim ciele, nawet kilka dni, w oczekiwaniu na spotkanie z komórką jajową.

2 tydzień

W organizmie wielkie poruszenie, ponieważ zbliża się moment owulacji. Pęcherzyki jajnikowe dojrzewają i udają się w poszukiwania tego jednego, wybranego  plemnika.  Błona śluzowa macicy rozpoczyna przygotowania do zagnieżdżenia się zapłodnionego jajeczka.

3 tydzień

I tak oto doszło do zapłodnienia. Już w kilka godzin po tym wspaniałym momencie ma miejsce intensywny podział tzw. zygoty. W wyniku tego procesu ukształtuje się cudowny maluch, którego już za około 38 tygodni będziesz mogła wziąć w ramiona i utulić. W ciągu kilku następnych dni blastocysta ( bo tak się teraz nazywa) osiągnie wielkość jednej dziesiątej główki od szpilki.

4 tydzień

Zbiór komórek zwany embrionem dociera do macicy, gdzie zagnieżdża się w starannie przygotowanych warunkach. Po niedługim czasie następuje podział na dwie części, z czego połowa przeobrazi się w małego człowieka, a reszta w łożysko, które zapewni mu wszystko, czego będzie potrzebował. Maleństwo jest wielkości ziarenka maku. Powstaje jama owodniowa oraz pęcherzyk żółtkowy, który z biegiem czasu zostanie wchłonięty przez maleńki układ pokarmowy. Każda z trzech warstw ma konkretne zadania do wykonania. Warstwa zewnętrzna (tzw. Endoderma) przeobrazi się w drogi oddechowe, wątrobę, trzustkę i układ pokarmowy. Warstwa środkowa (tzw. mezoderma)  stworzy kości, chrząstki, skórę, mięśnie, serce, naczynia krwionośne i układ moczowo-płciowy. Warstwa wewnętrzna (tzw. ektoderma) dopełni dzieła tworząc układ nerwowy, oczy, uszy, naskórek, włosy i paznokcie.

W trakcie tych pierwszych tygodni możesz zauważyć:

• Niewielkie plamienie w momencie zagnieżdżania się zapłodnionej komórki w macicy


• Zmiany w obrębie piersi takie jak: pełność, napięcie, przyciemnienie otoczek wokół brodawek


• Uczucie wzdęcia


• Senność, brak energii


• Częstsze oddawanie moczu


• Nudności i wymioty, choć objawy te występują najczęściej po 6 tygodniu


• Wrażliwość na zapachy


• Niestabilność emocjonalna


• Niepokój

Candida albicans to pasożytniczy grzyb z rodziny drożdżaków, który żyje w przewodzie pokarmowym człowieka, składając się na fizjologiczną florę jelitową. Oprócz grzybów z rodzaju Candida, w jelitach występują także bakterie beztlenowe i względnie tlenowe- głównie E. coli.

Ich obecność jest fizjologicznie prawidłowa, jednak problem zaczyna się kiedy naturalna równowaga ilości drobnoustrojów w jelicie zostaje zachwiana. Z taką sytuacją najczęściej mamy do czynienia kiedy spożyjemy coś skażonego np. salmonellą lub gronkowcem złocistym. Patogenne bakterie mogą wtedy zacząć się rozmnażać w przewodzie pokarmowym i dochodzi do objawów zatrucia pokarmowego. Kolejną przyczyną zaburzenia składu naturalnej mikroflory jest stosowanie antybiotyków, które mają działanie przeciwdrobnoustrojowe. Niestety, antybiotyki nie potrafią odróżniać bakterii nieszkodliwych od tych chorobotwórczych. Niszczą naturalną florę jelitową, co powoduje duże zaburzenia mikroflory jelitowej.

Candida lub kandydoza to grzybica spowodowana przez grzyby candida. Grzyby te najczęściej powodują infekcje skóry i błony śluzowej, jednak mogą powodować grzybice ogólnoustrojową. Zdarza się to jednak dość rzadko i jest spowodowane całkowitym spadkiem odporności.

Grzybica jest chorobą bardzo trudną w leczeniu, przebiegającą z licznymi nawrotami. Grzyby są trudne do zniszczenia, szybko nabywają oporność na kolejno stosowane leki, dlatego leczenie nie przynosi pożądanych efektów.

Czynnikami wywołującymi nadmierny rozrost grzybów Candida w organizmie człowieka są głównie spadek odporności, długotrwałe przyjmowanie antybiotyków, cukrzyca, ciąża, zmiany hormonalne, zanieczyszczenie środowiska, jedzenie dużej ilości przetworzonej żywności. Ważną przyczyną rozwoju drożdżycy jest nadużywanie cukru w każdej postaci, a także wysokoprzetworzonych produktów skrobiowych. W procesie metabolizmu cukrów powstają toksyczne produkty przemiany materii, a do ich wydalenia wymagany jest udział dużej ilości witamin i minerałów. Produkty wysokoprzetworzone nie zawierają wystarczającej ilości witamin, dlatego organizm jest zmuszony do wykorzystania witamin magazynowanych głównie w wątrobie. W konsekwencji dochodzi do niedoborów witamin i minerałów, a osłabiony organizm jest bardzie podatny na atak grzyba Candida. Może on prowadzić do wielu chorób m.in. cukrzyca, refluks, zespół jelita drażliwego czy zapalenie jelita grubego.

Autorka: Daria Występek