Jak rozpoznać anoreksję u dzieci?
Anoreksja to zaburzenie odżywiania określane jeszcze jako jadłowstręt psychiczny. Chora osoba w sposób celowy doprowadza się do drastycznego utraty wagi, gdyż wręcz panicznie obawia się przytyć. Dzieje się tak w wyniku fałszywego obrazu własnego ciała. To zaburzenie może pojawić się już u kilkuletnich dzieci, dlatego bardzo ważne jest, aby osoba dorosła umiała rozpoznać pierwsze symptomy choroby i odpowiednio na nie zareagowała.
Na początku warto zwrócić uwagę, czy nasza pociecha z niechęcią odnosi się do każdej formy posiłku, zwłaszcza gdy nagle nie chce spożywać swoich dotychczas ulubionych dań. Czasami tak jest, że dziecko nie chce jeść, bo akurat jest zajęte zabawą albo po prostu dana potrawa mu nie smakuje. Dziecko potrafi podjadać między posiłkami, więc bywa również tak, że w danym momencie nie czuje głodu. Jednak jeśli bez powodu zaczyna zostawiać nietknięte porcje, wtedy należy wykazać czujność.
Warto w takim przypadku obserwować jak dziecko zachowuje się przy stole. Może np. chcieć jeść tylko na małym talerzyku i popijać z jak najmniejszego kubka. Porcje też są w bardzo nikłych ilościach. Z odrazą patrzy na jedzenie, a jeśli już je to małe pokrojone kawałki. Często też stwierdza, że nie chce nic spożywać. Proponuje także, że zje w swoim pokoju później jak poczuje głód. Gdy stwierdzimy, że pokarm zniknął z talerza i to dość szybko, wtedy warto się upewnić, czy np. nie wylądował w koszu, za oknem lub jeszcze w innym miejscu. To dziwne przecież, aby dziecko jeszcze niedawno z niechęcią patrzyło na jedzenie, a później tak szybko je zjadło. Zaczynają się też kłamstwa na temat spożywania pokarmów. Dziecko może np. wmawiać rodzicom, że zjadło już coś w szkole, poza domem, u babci.
Dzieci, a zwłaszcza nastolatkowe często mają kompleksy na punkcie własnego wyglądu. Dbać o siebie i własne zdrowie oczywiście należy, ale gdy dziecko zbyt często mówi, że jest za grube, a w rzeczywistości tak nie jest, to należy z nim o tym porozmawiać. Jeśli taka sytuacja się powtarza, a dodatkowo nie zauważamy, żeby nasza pociecha dużo więcej jadła niż zwykle, wtedy być może istnieje już problem. Również rzucenie się w wir ćwiczeń fizycznych i ciągłe sprawdzanie wagi ciała po każdym treningu powinno wzbudzić niepokój u rodziców.
U osoby chorej na anoreksję waga spada w znacznym stopniu. Z innych widocznych objawów do najbardziej częstych należą podkrążone oczy. Skóra na ciele jest sucha, tak samo jak włosy. Dziecko ciągle jest osłabione, apatyczne i bez energii życiowej. Takie objawy powinny uświadomić rodzicom, że dziecko ma już poważne problemy i należy niezwłocznie udać się z nim do specjalisty.
Jarosław Cieśla
Jaga
25.04.2017fajny artykuł, dzięki, przekaże "starszyźnie" w rodzinie :)