Towarzyszą nam na co dzień. Pozornie wybrane przez  nas przypadkowo mogą wiele powiedzieć o naszej osobowości oraz stanie zdrowia. Każda barwa wywołuje różnego rodzaju emocje oraz sprzyja bądź nie, dobremu samopoczuciu. Są pośród nich takie, których wpływ jest dla nas mniej zauważalny oraz te których bardziej. Niezależnie od tego czy preferujemy stonowane barwy, czy te bardziej jaskrawe, wszystkie na nas oddziałują. W jaki sposób?   Już w wielu starożytnych kulturach stosowano kolory do leczenia schorzeń, a także przypisywano pewne barwy osobom o szczególnym statusie społecznym. Obecnie również wielu naukowców postanowiło przyjrzeć się ich działaniu oraz wytłumaczyć mechanizm na którym się ono opiera.   Tak na przykład chromoterapia, czyli metoda leczenia kolorami oparta jest na założeniu, iż każda barwa  jest drganiem fal elektromagnetycznych o określonej częstotliwości. Odbieranie koloru jest natomiast niczym innym jak zdolnością rozróżniania tych fal. Największą częstotliwość drgań, a zarazem najkrótszą falę  ma fiolet, natomiast najwolniej i najdłużej drga czerwień.  Dr Ghandali, uważany za prekursora chromoterapii stwierdził, iż zachowanie zdrowia zależy od równowagi w ciele energii pochodzącej od kolorów. Jeśli zostanie ona zachwiana pojawiają się różnego rodzaju dolegliwości, które z czasem mogą przekształcić się w chorobę.   Brytyjscy naukowcy zbadali wpływ kolorów na krążenie. Udowodnili, że czerwień podnosi ciśnienie krwi oraz przyspiesza tętno, natomiast błękit wpływa odwrotnie, co sprzyja również wyciszeniu i uspokojeniu. Nie dziwi chyba zatem fakt, iż w szpitalach ściany i wyposażenie najczęściej są właśnie w tej kolorystyce.   O bardzo ciekawe badania pokusili się między innymi Amerykanie. Zauważając łagodzący wpływ koloru różowego na tętno i puls, postanowili sprawdzić na jaką skalę zadziała on w więzieniu. Badane były dwie grupy osadzonych. Po dość krótkim czasie osadzeni przebywający w celi pomalowanej na różowo, wykazali znacznie mniejszy poziom agresji od pozostałych więźniów. Obserwując wyniki badań, cele w tym kolorze można spotkać już w niektórych krajach Europy, takich jak: Niemcy czy Szwajcaria. W Indiach w ramach zapobiegania agresji wymalowano na różowo nawet całe miasto Aurangabad.   c. d. n. Autorka: Clementine Zielińska  

Z kaszy jaglanej można wyczarować naprawdę cuda i za to właśnie ją kocham:) Wczoraj tak w sumie bez pomysłu obiadowego, wstawiłam wodę, wrzuciłam kaszę i .. na samym końcu powstały placki jaglane. Zaletą niewątpliwą plackow jaglanych jest to, że można je zrobić saute (neutralnie bez doprawiania) lub dodać mleka kokosowego, syropu z agawy i na przykład rodzynek i zjeść następnego dnia z musem owocowym, albo na wytrawnie od razu z ziołami i przyprawami. W obu przypadkach smakują świetnie. Ja swoje placki podałam z sałatką z rukoli, pomidorów i oliwek w sosie z oleju lnianego i cytryny. Posypanej płatkami z amarantusa. A dla wszystkich tych, którzy twierdzą, że nie da się bez jajka - to mogę rzec tyle, że sama przekonałam się, że najlepszym zamiennikiem jest siemie lniane! Wczoraj nie dodawałam zmielonego, tylko wrzuciłam całe ziarenka na chwilę przed końcem gotowania kaszy. Dało to idealny efekt 'lepkości' - nawet trochę za duży, zważywszy, że kasza sama w sobie po zblendowaniu również dobrze się klei :)     Składniki:   Placki   1 szklanka kaszy jaglanej 1 nieduża cebula 2-3 ząbki czosnku 3-5 łyżeczek mąki kukurydzianej sól morska pieprz kolorowy w ziarenkach czarnuszka szczypiorek odrobina siemienia lnianego olej do smażenia   Sałatka:   garść rukoli jeden pomidor lub kilka koktajlowych płatki amarantusa zielone oliwki sok z połowy cytryny olej lniany     Przygotowanie:   Kaszę gotuję w osolonej wodzie na małym ogniu. Pod koniec gotowania (2-3 minuty przed zdjęciem kaszy z ognia) dosypuję siemienia lnianego. Następnie odsączam wodę. W międzyczasie dodaję pokrojoną cebulę, czosnek, zmielony pieprz, mąkę oraz szczypiorek. Doprawiam solidnie przyprawami (kasza jaglana sama w sobie jest dość mdła) i blenduję na gładką masę. Następnie zabieram się za lepienie:) I tu rzeczywiscie bardzo się lepiło :) Uratował mnie sposób, który 'wyniosłam' z Bezgranicznej- mokre ręce :) Moczyłam ręce przy co drugim placku i dzięki temu poszło sprawnie :)   Autorka: Zu Shamanka, Tekst pochodzi z zaprzyjaźnionego serwisu http://sojosveganos.blogspot.com/

Niepokój jest reakcją na nieznane lub niejasne (niekoniecznie realne) zagrożenie. Odczuwasz go, choć nie do końca wiesz, dlaczego. Objawy są bardzo różne: pocenie się, ból i skurcze brzucha, przyspieszone bicie serca, dreszcze, nadpobudliwość, trudności w koncentracji, płytki oddech, narzucające się wbrew woli myśli czy zachowania.

W przeciwieństwie do racjonalnego strachu czy niepokoju, napady lęku przychodzą niespodziewanie i są bardzo silne. Serce przyspiesza, podnosi się ciśnienie krwi, pojawiają się trudności w oddychaniu, czasami zawroty głowy, a nawet omdlenie. Objawy są tak intensywne, że mogą przypominać zawał serca. Napady lęku zdarzają się najczęściej po okresie długotrwałego, silnego stresu spowodowanego poważnymi wydarzeniami - takimi jak śmierć bliskiej osoby czy rozwód. Podstawą radzenia sobie z tą przypadłością jest spojrzenie na nią racjonalnie: to stan emocjonalny bardzo nieprzyjemny, czasem przerażający, ale sam w sobie zupełnie niegroźny. Uświadom sobie, że w rzeczywistości nie jesteś w żadnym niebezpieczeństwie; to tylko napad lęku, który za chwilę minie. Postaraj się uspokoić na tyle, na ile potrafisz, panuj nad oddechem i po prostu przeczekaj napad.

Jeśli mamy wrażenie, że nasz niepokój można racjonalnie wytłumaczyć, powinniśmy także wiedzieć, że są sposoby na radzenie sobie z nim. Spróbujmy ziół i olejków, które można dodać do rozluźniającej kąpieli, a także uspokajających ziołowych herbatek, a nawet określonego jedzenia. Kiedy zaczynamy czuć niepokój - warto zastosować jedną z poniższych metod na zmniejszenie napięcia i uspokojenie się.

Niepokój - porady

• Jedną z najlepszych i najprzyjemniejszych metod na uspokojenie się jest gorąca kąpiel. Możesz wzmocnić jej działanie dodając do wody nieco olejku lawendowego (albo suszonych kwiatów lawendy). Zanurz się w ciepłej, pachnącej wodzie i rozluźnij. Nie wiadomo, jak działa lawenda - jednak już od 2000 lat ludzie stosują ją na uspokojenie i ukojenie nerwów. Jeśli nie masz czasu na kąpiel, rozmasuj odrobinę olejku na skroniach i czole, a potem usiądź i odpocznij przynajmniej kilka minut.


• Uspokojenie i wyregulowanie oddechu pomaga kontrolować napady lęku. Oddychaj wolniej i głębiej: usiądź, połóż rękę na brzuchu i weź powolny wdech - powinieneś poczuć, że brzuch się napełnia, nie unosząc leżącej na nim ręki. Przytrzymaj powietrze w płucach przez kilka sekund i powoli je wypuść. Oddychaj tak, aż poczujesz, że zaczynasz się uspokajać.


• Ludową metodą na bezsenność jest szklanka ciepłego mleka. To naprawdę działa, niezależnie od pory dnia. Mleko zawiera tryptofan, aminokwas wykorzystywany w mózgu do produkcji serotoniny, substancji odpowiedzialnej za dobre samopoczucie i odczuwanie przyjemności. Inne bogate źródła tryptofanu to banany i mięso z indyka.


• Znanym środkiem uspokajającym jest także chmiel, podstawowy składnik piwa. Robotnicy rolni zbierający szyszki chmielowe cierpieli niegdyś na tak zwane chmielowe zmęczenie - szybko robili się senni i wolniej pracowali. Kup suszony chmiel, wsyp 2 łyżeczki do szklanki bardzo gorącej wody i pij do 3 szklanek dziennie takiej herbatki.


• Uspokajająco działają także napary z kwiatu pomarańczy, lawendy i lipy. Każdy z nich wypity przed snem pomaga wyciszyć się i ułatwia zasypianie.


• Ogranicz się do jednej szklanki kawy, herbaty czy coli dziennie. Wyniki niektórych badań dowodzą, że osoby wykazujące nadmierną lękliwość są szczególnie wrażliwe na kofeinę.


• Nie pij za dużo alkoholu, nie tylko mocnego, ale również wina czy piwa. Alkohol początkowo wydaje się uspokajać, ale kiedy przestaje działać, lęk może się nasilać.


• Aerobik znakomicie rozładowuje napięcie. Podobnie działa też półgodzinny szybki spacer. Wysiłek fizyczny podnosi wydzielanie w mózgu endorfin, substancji, które działają przeciwbólowo i poprawiają nastrój.


• Codziennie przez kwadrans zajmij myśl czymś uspokajającym: może to być medytacja, modlitwa, pielęgnowanie róż czy obserwowanie ulubionej złotej rybki.


• Piękny zapach zdecydowanie nie jest cechą charakterystyczną kozłka lekarskiego (waleriany), ale jeśli szukasz dobrego sposobu na uspokojenie, to spróbuj znieść trochę nieprzyjemnej woni. Badania wykazały, że aktywne składniki waleriany działają na te same receptory w mózgu, co uspokajający lek diazepam, znany jako Relanium. Zażyj 2 razy dziennie 250 miligramów waleriany, a przed snem - podwojoną dawkę.


• Przyjmuj codziennie witaminę B-complex. Badania dowodzą, że witaminy z grupy B są naturalnym reduktorem stresu - organizm potrzebuje na przykład witaminy B6 do produkcji serotoniny, więc brak tych witamin może sprzyjać stanom lękowym.

Autor: Zbigniew Hamer, Tekst pochodzi z zaprzyjaźnionego serwisu

http://sekretyzdrowia.blogspot.com/