To, co ubierasz - kolory, desenie, fasony, rodzaje tkanin czy nadruków, jest narzędziem do budowania wizerunku. Jest narzędziem, które świadomie użyte ma wpływ na to, jak jesteś postrzegana. Dzięki znajomości kodu komunikacji niewerbalnej, możesz zastosować zasady w odpowiednim momencie, by realizować swoje cele, budować swój wizerunek, czy po prostu dobrze czuć się z samą sobą.

Twoje ubrania decydują o tym, jak widzi cię świat, zwłaszcza dziś, gdy kontakty międzyludzkie są tak szybkie. Moda jest błyskawicznym językiem. 
Miuccia Prada

Ubieranie się i wygląd to wiedza na temat komunikacji niewerbalnej. Codziennie, nieświadome tego, my kobiety (mężczyźni także), wysyłamy szereg informacji o sobie do ludzi, których spotykamy. Dzięki znajomości kodu komunikacji niewerbalnej, możesz zastosować zasady w odpowiednim momencie, by realizować swoje cele, budować swój wizerunek, czy po prostu dobrze czuć się z samą sobą. To, co ubierasz - kolory, desenie, fasony, rodzaje tkanin czy nadruków, jest narzędziem do budowania wizerunku. Jest narzędziem, które świadomie użyte ma wpływ na to, jak jesteś postrzegana. 

Dobrze skrojony żakiet czy odpowiednia długość spódnicy nie gwarantują awansu, jednakże dobrze zestawione z resztą stroju (kolory, długości, desenie, itd.) sprawią, że rozmówca będzie postrzegał cię jako kompetentną partnerkę biznesową. Twój strój nie tylko nie będzie go rozpraszał, lecz także będzie podkreślał twoje atuty. Wszystko to wynika z zasad dotyczących ubierania się, połączonych z wiedzą na temat komunikacji, mowy ciała i percepcji wzrokowej człowieka.

Zawartość twojej szafy i twoje wybory dotyczące ubioru to doskonała lekcja na temat samej siebie.

Twój wygląd świadczy o twoich potrzebach i wyraża ciebie: temperament, upodobania, styl życia, nastrój, to, co lubisz i jak chcesz być odbierana. Wystarczy krótka rozmowa i analiza 5 do 10 ulubionych ubrań z twojej szafy, by nazwać styl i Twój określić temperament. Czasem czujesz, że potrzebujesz koloru, a inny razem, że chcesz ubierać szarości i czerń. Czarny, jako wyraz żałoby, to przykład bardzo wprost tego, że wyglądem komunikujemy swoje stany emocjonalne. Czerwień, w powszechnym rozumieniu jest kolorem symbolizującym aktywności seksualną, ale nie tylko. Kolor czerwony jest kolorem działania, aktywności, dążenia do celu, kojarzony jest z siłą i kompetencją. 

Twoja szafa, wygląd, to, co lubisz nosić, jest źródłem informacji o tobie dla ciebie samej, a także do innych ludzi. Dlatego jest doskonałym sposobem dowiedzenia się czegoś więcej o sobie. Zapraszam cię więc do zabawy. Weź kartkę i zaprojektuj swoją wymarzoną sukienkę. Możesz ją narysować, wykleić, wyciąć z gazety i stworzyć kolaż, łącząc kilka różnych sukienek, które ci się podobają. Jaka jest twoja sukienka? Kolor? Fason? Długość? Gdzie chcesz ją włożyć? Z kim chcesz się spotkać i w jakich okolicznościach?

Jak zrobić dobre pierwsze wrażenia?

Czy znasz fenomen pierwszego wrażenia? Codziennie i w każdej sytuacji robisz wrażenie na spotykanych ludziach. Mózg ludzki potrzebuje 1/3 minuty, by wyrobić sobie zdanie na temat drugiej osoby. To dzieje się oczywiście nieświadomie i odbiorca nie ma na to wpływu. Wpływ ma ten, kto wybiera, jak chce wyglądać i co chce podkreślić. Na to, jak jesteś postrzegana wpływa kilka czynników: kolory, które nosisz, faktury tkanin, formy i fasony ubrań, makijaż (zbyt mocny lub jego brak), proporcje ciała.  Do tego liczy się ton głosu, wypowiadane słowa i …uśmiech. 

To jak wyglądamy, informuje nas i świat dookoła o tym, jak zaspokajamy swoje potrzeby -wygody i swobody, czy radości i lekkości - w zwiewnych sukienkach, czy zupełnie płaskich butach, a może w kapeluszu? Sposoby są bardzo indywidualne, każdy swoje potrzeby wyraża po swojemu. Świadomość swoich wyborów uczy postawy Ja jestem okay (teoria wg. Erica Berne’a). Pozwala uświadomić sobie własne wybory, tłumaczy je, daje jasność i spokój, a to pociąga za sobą akceptację i uznanie siebie. Dodatkowo poszerza świadomość i daje otwartość na Ty jesteś okay – wyjaśnia i tłumaczy wybory drugiej osoby, pokazuje, z czego wynikają ( z jakich potrzeb i wartości) nasze różne nieraz wybory.

Gdy nic nie pasuje i we wszystkim czujesz się źle.

Bywa, że zupełnie „nic nie pasuje”, „ we wszystkim czuję się źle”- tak, jakby cała szafa, ubrania w niej znajdujące się, należały do kogoś innego, kogoś, kto w dodatku ma inny gust. Dlaczego nie nosisz ubrań, które masz w szafie? Bo nie pasują: rozmiarem, kolorem, fasonem. Nie są w zgodzie ze tobą, czyli nie spełniają Twoich potrzeb estetycznych, praktycznych, ale też emocjonalnych. (Ciepło, bliskość, otulenie, akceptacja). Twoje potrzeby są częścią ciebie i odruchowo dążysz do ich zaspokojenia, dzięki słowom, zachowaniu i gustom.

Moda i trendy zmieniają się, można im ulec i co sezon zmienić zawartość szafy, a przy tym wydać dużo pieniędzy. Można się nimi bawić, obserwować, używać, uczyć się o przemianach społecznych i zachowaniach ludzkich. Moda przemija, a styl pozostaje. Dlatego warto skupić się na własnym stylu, co pozwala być spójnym i autentycznym. W historii mody odrzucenie krynoliny było wyrazem potrzeby wolności i swobody oraz potrzeby wyrażenia siebie. Dodatkowo przemiany społeczne, a z nimi wzrost roli kobiety, spowodowały, że krynolina przestała być potrzebna kobietom klasy średniej, a wręcz stałą się symbolem zniewolenia i przedmiotowego traktowania kobiecego ciała.  

Podstawą do budowania własnego stylu jest więc wiedza na temat samej siebie. Kim jestem? Czego potrzebuję? Co jest dla mnie ważne? Do czego dążę? To ważne pytania, by stworzyć siebie taką, jaka chcesz. Nie można zapominać także o twoich ważnych rolach życiowych, stylu życia i upodobaniach.

Autorka: Aneta Ryfczyńska - trenerka, coach wizerunku i komunikacji niewerbalnej, projektantka ubioru i autorka.

E-Magazyn Endorfina, Tekst pochodzi ze współpracującego serwisu: http://www.dojrzewalnia.pl/endorfina

Niemowlak nie potrzebuje butów, dopóki nie chodzi wystarczą skarpetki, które nie krępują ruchów. Powinny być wygodne i zrobione z naturalnych, miękkich materiałów.

Pierwsze buty są potrzebne kiedy dziecko stawia pierwsze kroki. W kontakcie z podłożem stopa zaczyna się kształtować, to bardzo ważny moment dla całego aparatu ruchu dziecka. Chód dziecka na początku jest niepewny, stopy stawiane są szeroko, a nóżki ustawiają się szpotawo (kolana na zewnątrz). Takie ustawienie jest fizjologiczne do 2-3 roku życia.

Dzieci zaczynają chodzić zazwyczaj po około 12 miesiącach życia, jednak ta granica może się przesunąć. Nie można zmuszać dziecka do chodzenia  zbyt wcześnie, chodziki też nie są dobrym rozwiązaniem, bo wymuszają złe ustawienie stopy. Może to prowadzić to wad stóp, a co za tym idzie całego ciała w późniejszym czasie. Chodziki osłabiają znacznie osłabiają mięśnie dziecka, bo niejako zastępują pracę mięśni dziecka. Każde dziecko naturalnie zaczyna chodzić kiedy jest na to gotowe.

Początkowo stopa dziecka jest płaska, jest to całkiem normalne. Najważniejsza jest obserwacje stopy i pięty dziecka, które powinna być ustawione prosto. W pierwszych dwóch latach dziecka podeszwa stopy to głównie poduszeczka tłuszczowa, z czasem zaczyna się kształtować, a jej wysklepienie jest dokładnie widoczne dopiero około 4 roku życia. W wieku 4-5 lat kształtują się łuki podłużny i poprzeczny stopy.

Dla zapewnienie prawidłowego rozwoju stopy konieczny jest odpowiedni dobór butów, powinny spełniać kilka warunków:

- dostosowane do wielu i rozmiaru stopy, dziecko powinno swobodnie poruszać palcami w buciku, stopa nie może być skrępowana. Nie może być jednak za duży, w większym bucie dziecko tarci kontrolę nad stopą i chodzi w nienaturalny sposób,

-  podeszwa buta musi być elastyczna, powinna łatwo się odkształcać i zginać,

-  pięta powinna być dobrze ustabilizowana, przez usztywnienie z tylnej  części buta,

- najlepsze na początek są sznurowane lub zapinane buty, dzięki temu można jest dostosować do szerokiej bądź szczupłej stopy.

Warto pamiętać o tych zasadach wybierając odpowiednie obuwie dla malucha. Zdrowe  i prawidłowo ustawione stopy są konieczne do zachowania w przyszłości prawidłowej postawy ciała. Kupując buty nie należy się spieszyć, unikajmy butów ciężkich, zbyt twardych, na obcasie czy koturnie. Dla dzieci niewskazane są także klapki, które nie są stabilne.

Autorka: Daria Występek

Wymuszanie pieniędzy

Dlaczego amerykańskie firmy są winne?

Oszczędzanie na produktach

• surowcach – wszelkie drogie składniki są wykluczone. Syrop glukozowy stał się wiodącym składnikiem produktów, idąc w parze z białym pieczywem, ketchupem i mrożonymi frytkami. Postawiono na produkty o bardzo długiej trwałości;
• bardzo słabo wykwalifikowanej sile roboczej – nie potrzeba wielu specjalistów do wyprodukowania Coca-Coli, podobnie jak nie trzeba mieć dyplomu szefa kuchni, żeby przyrządzić hamburgera w sieciówce;
• wykorzystywaniu składników, które wywołują u konsumentów uzależnienie – nikt nie zaprzeczy, że jest tak w przypadku tytoniu, ale to samo możemy powiedzieć o cukrze i kofeinie zawartych w Coca-Coli oraz wyrobach McDonalda. Dzieci, przyzwyczajone do rozmiękłych, tłustych, półciepłych posiłków o nieznanej zawartości cukru, zdają się nie być już w stanie spożywać tradycyjnych potraw z przyjemnością. Odpychają je mocne zapachy, produkty, których nie znają. Mają problemy z przeżuwaniem twardych pokarmów, a nawet z poprawnym korzystaniem ze sztućców.

Oszustwo szkodliwe dla zdrowia

Złota rada

Artykuł pochodzi z newslettera Poczta Zdrowia, przekazującego najnowsze, potwierdzone badaniami naukowymi, informacje o naturalnych metodach leczenia i zapobiegania chorobom. Można go  bezpłatnie  zaprenumerować na stronie www.PocztaZdrowia.pl