Nareszcie LATO! Promienie łaskoczą coraz intensywniej twarz i resztę odsłoniętego ciała. Nareszcie jest na tyle ciepło, by pokazać, zakryte skrzętnie zimą, ręce, nogi, dekolt... Któż nie tęsknił za tym? Teraz jest czas na “doładowanie akumulatorów”, ale również odpowiednią ochronę! Sprawdźmy jaką! Do tego, by odpowiednio zatroszczyć sie o cerę, niezbędna jest pewna wiedza. Zacznijmy od promieniowania słenecznego. Są jego dwa rodzaje: UVB, które powoduje zaczerwienienia skóry oraz widoczne poparzenia  i znacznie bardziej szkodliwe UVA. Pokonując warstwę wody, wnika ono głęboko wewnątrz skóry, a jego działanie może powodować nawet jej raka! Na co powinniśmy zwrócić uwagę dokonując wyboru pośród kosmetyków? Przede wszystkim jaki faktor ochronny zawiera! Zazwyczaj możemy znaleźć oznaczenia SPF (ang. Sun Protection Factor) lub IP (franc. Indice de Protection) oraz liczbę, która określa stopień blokady dla promieni słonecznych. Jak dopasować faktor? Każdy z nas ma inny rodzaj karnacji, jest to związane z ilością melaniny wytwarzanej przez skórę. Na tej podstawie określa się kilka typów. Fototyp skóry i jej wrażliwość na działanie słońca zależą od ilości melaniny - pigmentu znajdującego się w skórze. Najczęściej przyjmuje się:

• Typ I - włosy rude lub blond, jasne oczy, piegi, skóra na słońcu mocno czerwienieje. Zalecany filtr - tzw. bloker, z faktorem powyżej 25.
• Typ II - włosy ciemny blond, jasne oczy i skóra, piegi, również częste oparzenia słoneczne. Zalecany filtr - także bloker.
• Typ III - jasna skóra, jasne lub ciemne oczy, włosy brązowe lub ciemny blond. Zalecany krem z faktorem od 30 do 25.
• Typ IV - skóra normalna, ciemne oczy i włosy. Zalecany krem z faktorem 20.
• Typ V - lekko śniada karnacja, brązowe włosy, ciemne oczy. Zalecany krem z faktorem, 10-15.
• Typ VI - śniada cera, ciemne włosy i oczy. Zalecany krem z faktorem 10.

Pamiętajmy, że krem się ściera i nie wystarczy nasmarować się nim tylko raz, w ciągu dnia należy czynność powtarzać. Jeśli będziemy pływać lub pocić się powinniśmy zafundować sobie krem o właściwościach wodoodpornych. W następnej części omówimy m.in. jak chronić najmłodszych.   Autorka: Clementine Zielińska

Im cieplej, tym mniej mamy ochotę na ciężkie posiłki. Dodatkowo szukamy pyszności, które miło połechcą podniebienie i jednocześnie orzeźwią. Jest wariant kulinarny, który sprawdza się idealnie! Co to? Koktajle i napoje warzywne! Oto kilka propozycji na zdrowe i proste w wykonaniu!

Do większości napojów niezbędny się blender ręczny lub kielichowy, dzięki któremu bardzo łatwo i szybko połączymy skaładniki i uzyskamy właściwą kostystencję.

Czerwone warzywa

Napój zawiera potas, wapń oraz bardzo cenny likopen o działaniu przeciwrakowym.

Składniki:

1 filiżanka soku z marchwi

1 filiżanka soku pomidorowego

2 duże, czerwone papryki bez pestek, pokrojone na kawałki

1 łyżka stołowa soku z cytryny

Świeżo zmielony czarny pieprz
Seler naciowy

Przygotowanie:

PIerwsze cztery składniki umieścić w blenderze i zmiksować na gładki płyn. Podawać w wysokich szklankach do drinków z selerem naciowym i doprawione świeżo zmielonym czarnym pieprzem.

Składniki:

2 - 3 łodygi selera

2 - 3 cm korzenia

filiżanka wody mineralnej niegazowanej

pieprz czarny

natka pietruszki

Przygotowanie:

Seler naciowy i imbir należy obrać, pokroić i wrzucić do blendera. Dolać wody i dalej miksować. Doprawić pieprzem, przelać do szklanki i posypać posiekaną natka pietruszki.

Brokuły z kiełkami

Koktajl zawiera większość witamin, a także białko, kwas foliowy, wapń, żelazo oraz potas. Szczególnie dobry dla osób na diecie wegetariańskiej. Dodaje energii, zapobiega zmęczeniu, wzmacnia kości i układ odpornościowy.

Składniki:

Połowa brokuła

filiżanka jogurtu naturalnego

2 łyżki dowolnych kiełków (np. brokuła, soczewicy, rzodkiewki)

odrobina wody mineralnej niegazowanej

suszone chilli

Przygotowanie:

Brokuła podzielić na różyczki i zblanszować (sparzyć wrzątkiem, lecz nie gotować). Następnie zmiksować razem z kiełkami i jogurtem. Jeśli koktajl jest za gęsty, nalezy dolać odrobinę wody mineralnej. Na koniec doprawić chilli.

Mamy nadzieję, że nie tylko wykorzystacie podane przepisy na wytrawne koktajle orzeźwiająco-sycące, ale również zainspirujecie się nimi do kolejnych, własnych wariacji.
Smacznego!

Autorka: Clementine Zielińska

Taping (z ang. - wymawiamy "tejping") staje się coraz bardziej popularny głównie za sprawą sportowców, u których często można zobaczyć kolorowe taśmy przyklejone w okolicach stawów. Coraz więcej terapeutów stosuje tą metodę, jest to nieinwazyjny sposób terapii, którego działanie zostało potwierdzone naukowo. W Polsce metoda jest popularna od niedawna, ale została wynaleziona już w latach osiemdziesiątych w Japonii przez dr Kenzo Kase.

Kolorowe taśmy, nie tylko ładnie wyglądają, ale maja tez liczne właściwości lecznicze. Pobudzają układ nerwowy i przywracają równowagą mięśniową. Świetnie sprawdzają się z wieloma innymi terapiami i mogą być uzupełnieniem między innymi krioterapii, laseroterapii, ciepłolecznictwa, terapii manualnej czy akupunktury. Przewagą kinesio tapingu jest to, że po aplikacji działają przez całą dobę i są dobrze tolerowane przez pacjentów. Taśma jest zazwyczaj aplikowana na 3-5 dni. Plaster zachowuje właściwości lecznicze przez około 120 godzin, po tym czasie należy  odkleić plaster lub zmienić na kolejny w razie potrzeby.

Jest wiele jednostek chorobowych, w których kinesio taping znajduje zastosowanie. Są to między innymi: zespoły bólowe stawów kręgosłupa i stawów, stany po urazach ( stłuczenia, skręcenia, naderwania), stany przeciążeniowe stawów i mięśni, ochrona stawów, działanie przeciwbólowe, korekcja postawy, zmniejszenie zastojów i obrzęków limfatycznych.

Taśmy ograniczają powstawanie wtórnych kontuzji, dlatego są tak chętnie stosowane u sportowców.

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania plastrów są ostre infekcje, tętniaki, złośliwe nowotwory, niezrośnięte złamania, ostra faza reumatyzmu, zakrzepice żył, razy otwarte i stany zapalne w obszarze aplikacji.

Jak to działa?

Działanie taśmy tłumaczy się teorią bramki kontrolnej, która udowadnia, że stymulacja włókien nerwowych może złagodzić lub zablokować ból. Dzieje się tak poprzez przesycenia impulsami z dotykowych zakończeń nerwowych, dzięki temu odczuwanie bodźców bólowych może być zmniejszone lub zablokowane.

Jest wiele technik przyklejania taśm, ważny jest stopień napięcia i kształt nadany taśmie. Niezbędna jest dokładna znajomość anatomii i przebiegu mięśni oraz ścięgien. Bez odpowiedniej wiedzy przyklejanie taśm nie ma sensu. Plastry są dostępne w różnych kolorach, ale działaniem niczym nie różnią się od siebie.

Warto wspomóc terapię plastrami i wybrać terapeutę, który ma odpowiednie kursy.

Autorka: Daria Rogowska