Stopa grecka, rzymska, egipska
Stopa człowieka
Jest najbardziej dystalną częścią ciała, ma mocne i sprężyste sklepienie, które ma za zadanie dźwiganie ciężaru całego ciała. Pełni funkcję podporową, nośną i lokomocyjną. Zbudowana jest z 26 kości i aż 33 stawów połączonych więzadłami i torebkami stawowymi. Człowiek ciągu dnia wykonuje średnio od 6 do 10 tysięcy kroków. Budowa i kształt stopy mają ogromny wpływ na jakość stawianych kroków, amortyzację i podpór. Zdrowe i prawidłowo ustawione stopy są warunkiem utrzymania prawidłowej postawy.
Na co dzień nie ma to wielkiego znaczenia, ale warto wiedzieć że kształt naszych stóp może się różnić. Wyróżniamy trzy typy budowy ze względu na długość palców: stopę egipską, grecką i rzymską.
Stopa grecka
W stopie greckiej najdłuższy jest palec drugi, który był charakterystyczny u starożytnych Greków. Ten rodzaj stopy występuje obecnie u 20% populacji. Taka stopa jest częściej narażona na występowanie palców młoteczkowanych, czyli deformacji placów stopy od II do V. Polega na niemożności wyprostowania palców objętych deformacją. Należy odpowiednio dobierać obuwie, żeby nie wywoływać ucisku na długi palec drugi. Pomoże to też uniknąć występowanie halluksa, czyli palucha koślawego.
Stopa rzymska
Nazywana jest także stopą prostą lub kwadratową. Charakterystyczne jest w niej to, że długość pierwszych 2-3 palców jest jednakowa. Dwa ostatnie palce są znacznie krótsze. Stopa rzymska wydaje się o wiele masywniejsza i mocniejsza, a także krótsza niż w rzeczywistości. Dobrze znosi obciążenia i jest odporna na urazy. Występuje u 10 % populacji.
Stopa egipska
Najdłuższy jest w niej paluch, a reszta palców układa się w linii skośnej. Jest też nazywana stopą idealną. Taką stopę ma większość Europejczyków, od 50-70%. W takiej stopie największe obciążenia spoczywają na śródstopiu i paluchu. Dlatego predysponuje do powstawania halluksa- palucha koślawego. Można temu zapobiegać wzmacniając mięśnie stopy, a także wybierając odpowiednie obuwie.
Należy dbać o stopy i zapobiegać schorzeniom do jakich predysponują dane typy. Zaburzenia i deformacje zaburzają biomechanikę chodu, co po dłuższym czasie prowadzi do przykurczów, zaburzeń chodu, bolesności, a nawet niestabilności stawu skokowego. W razie wątpliwości zawsze warto udać się do ortopedy, który pomoże prawidłowo ustawić stopę.
Autorka: Daria Występek
Komentarzy: 0