Jednym z problemów, z którymi może zetknąć się rodzic przedszkolaka, są wszy. Niesłusznie kojarzone z brudem i ubóstwem, mogą przytrafić się każdemu, nawet najbardziej zadbanemu dziecku. Jak dochodzi do zarażenia, czy można się przed nim ustrzec i co robić, gdy wszy już się pojawią – podpowiadamy w naszym artykule.

Wszy to pasożyty bytujące na skórze człowieka. Przenoszą się bezpośrednio z owłosionej skóry głowy na inną głowę, dlatego tak bardzo zakażeniu sprzyjają większe zbiorowiska ludzi, w przypadku dzieci – żłobki, przedszkola, klubiki i szkoły.

Zakażenie

Każde większe zagęszczenie ludzi sprzyja przenoszeniu się wszy. Posyłając dziecko do przedszkola, musimy liczyć się z tym, że prędzej czy później może się nimi zarazić.  Najczęściej przenoszą się one bezpośrednio z głowy na głowę, nie ma dla nich znaczenia długość włosów, ich gęstość czy stan higieny. Zdarzają się również zakażenia pośrednie, czyli poprzez zakażoną odzież czapki, szczotki i akcesoria do włosów, ręczniki czy pościel. Wesz może przeżyć bez pożywienia, czyli na przykład na odzieży, około 48 godzin. Jeśli dziecko „przyniesie” z przedszkola wszy, istnieje spore ryzyko, że reszta rodziny również zostanie nimi zarażona.

Ryzyko

Wszy zazwyczaj są nieliczne i ich obecność nie wiąże się z objawami chorobowymi, poza nieprzyjemnym i uciążliwym świądem. Jednak skutkiem pasożytowania wszy mogą być:

•  rozwój choroby pasożytniczej inaczej parazytozy – wszawicy,
•  reakcje alergiczne,
•  zakażenia wtórne np. grzybiczne, bakteryjne,
•  przenoszenie mikroorganizmów chorobotwórczych wywołujących choroby zakaźne.

Objawy

Wesz ludzka jest biało-szara, mierzy ok. 2-4,5 mm, dlatego jest naprawdę trudna do zauważenia, szczególnie na jasnych włosach. Cykl rozwojowy wszy to ok. 3 tygodni. Jaja, popularnie zwane gnidami, mają ok. 0,8 mm, przyklejone są do włosów w odległości kilku milimetrów od powierzchni skóry. Pasożyt ten preferuje owłosioną skórę głowy, szczególnie często umiejscawia się we włosach za uszami oraz w okolicach potylicy, zdarza się też, że bytuje na karku a nawet na plecach.

Obecność wszy zwykle manifestuje się zmianami skórnymi. Skutkiem ukłucia jest stan zapalny skóry, spowodowany drażniącym działaniem śliny. Skóra swędzi, wskutek drapania pojawia się strupek i może dojść do wtórnego zakażenia bakteryjnego. Łatwiej jest zaobserwować jaja wszy niż żywe pasożyty. Należy w tym celu bardzo dokładnie przejrzeć skórę głowy, skupiając uwagę na zagłębieniach za uszami, karku, okolicach potylicy. Gnidy łatwo można pomylić z łupieżem, jednak różnica  jest taka, iż łupież łatwo zdmuchnąć z głowy natomiast gnidy są mocno przyklejone i trudniej je odczepić. Mogą też pojawić się drobne ślady ukłuć na głowie lub na szyi co jest dodatkową wskazówką.

Leczenie

Jeśli zauważysz, że twoje dziecko zakażone zostało pasożytami, nie panikuj, wszy są łatwe do usunięcia. W aptece znajdziesz szereg skutecznych preparatów, które pomogą pozbyć się problemu.

•  Zastosuj odpowiedni preparat
•  Pierwszym krokiem, który należy podjąć to jak najszybciej zakupić preparat w aptece. Występują one w  bardzo różnej postaci, mogą to być pianki szampony bądź też płyny. Używając substancji przeciwko pasożytom należy zachować szczególną ostrożność, aby nie dostały się one  do oczu.
•  Wyczesz specjalnym grzebieniem
•  Zazwyczaj  do  preparatów przeciw pasożytom  dołączony jest gęsty grzebień, który pomaga wyczesać pasożyty z włosów. Ważne jest aby zrobić to bardzo dokładnie, gdyż pozostawienie choćby jednego pasożyta bądź też jego jaja powoduje powtórne zakażenie.
•  Powtórz zabieg po 7 dniach
Zabieg należy powtórzyć po  tygodniu. Jednorazowa kuracja nie daje stuprocentowej gwarancji na całkowite pozbycie się pasożytów. Istnieje też możliwość, że od poprzedniej kuracji mogło się wykluć z gnid ich  kolejne pokolenie.  
•  Przeprowadź kurację na wszystkich członkach rodziny
Bardzo ważne jest aby kurację przeszła cała rodzina. Wszami bardzo łatwo się zarazić, nawet jeżeli początkowo nie ma objawów.

Zrób generalne porządki

Koniecznie wypierz wszystkie ubrania, pościel, koce , ręczniki dziecka w 90 stopniach. Należy wyprać wszystko z czym dziecko miało kontakt. Dobrze jest wygotować szczoteczki i grzebienie w wysokich temperaturach. Rzeczy, które nie nadają się do prania w wysokich temperaturach, zapakuj do worka i dokładnie zawiąż, po 2 tygodniach dokładnie je wytrzep. Koniecznie pamiętaj o tym aby po dokładnym posprzątaniu mieszkania i wszystkich sprzętów, worek z odkurzacza szczelnie zawiązać w plastikowej torbie i niezwłocznie wyrzucić.

Lekarz

 Zazwyczaj rodzice są w stanie sami uporać się z  zakażeniem.  Nie mniej jednak do lekarza należy się wybrać gdy dziecko jest małe, jest alergikiem albo astmatykiem lub gdy wszy pojawiły się na brwiach lub rzęsach.

Profilaktyka

Nie ma specjalnych preparatów, które chroniły by nas przed zakażeniem . Niestety istnieje ryzyko, że gdy dziecko wróci do przedszkola może zarazić się ponownie. To co może nas uchronić to kilka zasad, które warto stosować na co dzień .

•  Sprawdzaj włosy  dziecka. Warto to robić kilka razy w tygodniu, zwłaszcza po powrocie dziecka z wyjazdów, w których brał udział.
•  Obserwuj czy dziecko drapie się lub skarży że swędzi go głowa.
•  Mów o zasadach higieny, przekaż dziecku zasadę, że tak samo jak każdy używa swojej szczoteczki  do zębów dobrze jest aby każdy miał swój grzebień oraz ręcznik.
•  Miej w swojej apteczce domowej preparat na wszy na zapas. Jeżeli pojawi się potrzeba użycia nie będziesz musiał jechać do apteki i zaoszczędzisz czas.

Ważne jest abyś o problemie poinformował panie w przedszkolu gdyż tylko wspólne działania mogą zapobiec rozprzestrzenianiu się pasożytów.

przedszkoland.pl

Stopa każdego biegacza w indywidualny sposób opada na podłoże podczas pokonywania wielu kilometrów na treningu, czy też zawodach. Zależy to od rodzaju stopy. Ważne zatem jest, żeby dobrać sobie obuwie, które zapewni odpowiedni komfort. W innym przypadku może skończyć się dolegliwościami, urazami, a w konsekwencji nawet kontuzją.

Stopa neutralna

Ten rodzaj charakteryzuje osoby, którym podczas biegu stopa nie przetacza się zbyt mocno, ani do wewnątrz, jak też na zewnątrz. Nie ma wielkiego nacisku w żadnym kierunku. Oczywiście w momencie zetknięcia się pięty z podłożem następuje delikatny przechył ku wewnętrznej części, jednak natychmiast siła przetacza się na zewnątrz. Ogólnie więc stopa zachowuje neutralność, nie obciążając żadnej ze stron.

Stopa supinująca

W tym przypadku stopa przechyla się na zewnątrz i nie przekręca się do wewnątrz. Dzieje się tak w momencie kontaktu pięty z podłożem i przejścia na palce. Takie zachowanie nazywamy supinacją. Spadanie stopy na podłoże nie jest amortyzowane. W wyniku tego technika biegu jest drastycznie zaburzona, co może doprowadzić do urazów. Najczęściej jest to podwichnięcie lub też skręcenie stopy w stawie skokowym.

Stopa pronująca

Pronacja, to przechylenie się stopy do wewnątrz w czasie biegu. Jest to naturalna reakcja i bardzo pożądana. Dzięki niej ma miejsce amortyzacja po uderzeniu pięty w podłoże, co pozwala na zmniejszenie skutków obciążeń. Jednak jeśli przechył do wewnątrz jest zbyt duży, wtedy istnieje ryzyko przeciążeń, które w konsekwencji doprowadzą do kontuzji. Nieprawidłowości powodują urazy w stawie kolanowym, jak i biodrowym. Pronacja może też doprowadzić do dolegliwości bólowych pojawiających się w okolicach kręgosłupa.    

Po stwierdzeniu nieprawidłowości należy dobrać buty, które zapewnią odpowiednią amortyzację. Warto też co pewien czas odwiedzać fizjoterapeutę, który doradzi nam odpowiednie ćwiczenia, aby przygotować stopę do czekających ją przeciążeń wynikających z biegania.

Jarosław Cieśla

Ospa wietrzna nazywana jest inaczej wiatrówką. Jest to choroba zakaźna wieku dziecięcego. Czy i jak bardzo jest groźna, czy warto się na nią zaszczepić i jak ją rozpoznać jak leczyć o tym damy znać w naszym artykule.

Ospa  jest zaraźliwą i wirusową chorobą. Szacuje się, że zazwyczaj 9 na 10 osób, które miały kontakt z osobą zarażoną, również zachoruje. Najbardziej na zarażenie podatne są dzieci w wieku przedszkolnym.

Przyczyny

Ospą można się zarazić  głównie  drogą kropelkową lub poprzez bezpośredni kontakt z osobą chorą lub też jej rzeczami. Jej inna nazwa wietrzna wynika z tego, iż wirus VZV z łatwością się rozprzestrzenia.  Wirus VZV odpowiada także za zachorowanie na półpaśca.

Prawie 100 procent zakażeń dotyczy dzieci w przedziale wiekowym od 1 do 15 lat. W momencie zachorowania na ospę żłobki, przedszkola i szkoły stają się ogniskami zapalnymi choroby. Rzadziej na ospę chorują niemowlęta, dzieje się tak dzięki utrzymaniu odporności nabytej w okresie ciąży.

Przebieg

Przyczyną  dużej zaraźliwości na ospę jest fakt, iż osoba chora zaraża innych na 2- 3 dni przed wystąpieniem u niej objawów, a kończy w momencie odpadnięcia strupków. Czas jaki mija od zetknięcia się z wirusem do pojawienia się objawów to 10 do 21 dni. Kolejne 10-14 dni trwa okres, w którym dziecko ma objawy chorobowe.

Objawy

Gorączka jest pierwszym objawem dla ospy, zwykle niezbyt wysoka jednak w głównej mierze zależy to od organizmu, może się zdarzyć iż gorączka sięga 40 stopni.  Często dzieci mogą skarżyć się na ból głowy czy być ospałe, mieć ogólnie obniżone samopoczucie. Kolejnym etapem przebiegu choroby to tworzenie się charakterystycznych grudek z czasem zamieniają się one w pęcherzyki, wypełnione płynem surowiczym, aby później stać się strupkami i odpaść po dwóch tygodniach.

Wysypka, zazwyczaj pojawia się na plechach i brzuchu nie mniej jednak zdarza się też tak, że obejmuje całe ciało, w tym narządy płciowe, twarz.

Wysypka zwykle pojawia się w kilku fazach,  dlatego też na ciele  dziecka często znajdują się  pęcherzyki w różnej fazie rozwoju.  Za koniec choroby możemy uznać sytuację,  gdy nie powstają  nowe rzuty zmian skórnych, a wszystkie strupki odpadły.

Leczenie, łagodzenie objawów, pielęgnacja

Leczenie ospy,  głównie  polega na leczeniu objawowym i przynoszeniu ulgi choremu dziecku. Najważniejsze to podanie leku przeciwgorączkowego oraz  preparatów  łagodzących  swędzenie. Jest to bardzo  ważne, bo rozdrapywanie strupków  może doprowadzić do rozwoju zakażenia i powstawania blizn, wtedy konieczna będzie terapia antybiotykowa.

Zalecenia :

•  Podawajmy  leki przeciwgorączkowe (najlepiej na bazie paracetamolu).
•  Krostki smarujemy najlepiej :  roztworem gencjany lub eozyną, można zastosować specjalne kremy przeciwwirusowe, maści na bazie cynku czy też roztwory z miętą,
•  Gdy przebieg choroby jest intensywny udajmy się do lekarza po lek przeciwhistaminowy, aby dziecko mogło przespać noc,
•  Krótkie kąpiele  z nadmanganianem  potasu, woda powinna mieć kolor jasnoróżowy. Po kąpieli wycieramy ręcznikiem delikatnie dotykając skóry, po każdej kąpieli należy wymienić ręcznik na czysty.
•  Zmieniajmy ubrania i pościel częściej niż zwykle.
•  Uważamy aby dziecko miało krótko obcięte paznokcie i często myło ręce, warto też rozważyć założenie bawełnianych rękawiczek maluszkom, to uchroni je przed poranieniem skórki.
•  Jeżeli wykwity pojawią się w jamie ustnej stosujmy łagodną i lekką dietę, unikajmy kwaśnego.
•  Jeżeli wysypka pojawiła się na genitaliach ulgę przynoszą nasiadówki z rumianku.
•  Jak przy każdej chorobie ważne jest aby dziecko dużo piło.

Ważne:

Dziecko do 12. roku życia nie może przyjmować leków przeciwgorączkowych na bazie  kwasu acetylosalicylowego, czyli np. aspiryny.

Powikłania i zagrożenia

Zazwyczaj ospa nie jest groźną chorobą, nie mniej jednak istnieje kilka grup, dla których zachorowanie może być groźne :

•  noworodków i niemowląt, stosunkowo rzadko zdarza się aby na nią chorowały, bo mają naturalną odporność nabyta od mamy.
•  osób chorujących na choroby przewlekłe takie jak : nowotwory, cukrzyca, mukowiscydoza, aids
•  kobiet w ciąży, które nie chorowały na ospę. Należy wtedy niezwłocznie udać się do lekarza i zastosować leki, które łagodzą przebieg choroby. Jest ona zagrożeniem szczególnie w pierwszych 10 tygodniach ciąży.

Powikłania po ospie należą do rzadkości nie mniej jednak istnieje ryzyko np. :  zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie żołądka i jelit, zapalenie płuc, mięśnia sercowego, ropne zakażenia skóry a w wypadku przyszłych mam nawet wady rozwojowe u dziecka. Dlatego jeżeli planujesz ciążę a wcześniej nie chorowałaś na ospę poważnie rozważ zaszczepienie.

Odporność

Dziecko, które przeszło ospę wietrzną ponownie na nią nie zachoruje, istnieje ryzyko, że wirus uaktywni się po latach i wywoła półpasiec, który jest uciążliwą chorobą bo atakuje mięśnie.

Szczepienia

Istnieje możliwość zaczepienia przeciwko ospie dziecka, od  9 miesiąca. Jest to szczepienie płatne, dziecko może być szczepione  w pakiecie z innymi szczepienia lub też  osobno. Nie daje ono stuprocentowej gwarancji, że dziecko nie zachoruje nigdy, nie mniej jednak jeżeli się tak stanie przejdzie ono chorobę łagodniej.

przedszkoland.pl