Podjadanie to jeden z największych wrogów prawidłowej wagi. Po co sięgać kiedy między posiłkami, żeby zachować zdrowie i dobrą sylwetkę? Najlepiej takie, które dostarczą nam sporo witamin i są określane mianem super żywności. Dzięki temu mały posiłek będzie nie tylko smaczny, ale też pożywny.

Racjonalne podejście do diety pozwala znacznie poprawić odporność i pozbyć się wielu nieprzyjemnych dolegliwości, szczególnie ze strony układu pokarmowego. Jakie przekąski są najlepsze dla naszego zdrowia?

Zielone koktajle

Są nie tylko zdrowe, ale też bardzo smaczne. Zielone liście- szpinak, pietruszka, jarmuż, rukola, roszponka i inne mają mnóstwo składników odżywczych. Zawierają między innymi wapń, magnez, żelazo, potas, fosfor, cynk, a także witaminy- A, C, E i K. Duża zawartość chlorofilu sprawia, że są wyjątkowo korzystne dla zdrowia.

Ciężko zjeść dużą ilość ilości na co dzień, o wiele łatwiej zmiksować je z owocami. Dobrym połączeniem jest banan i szpinak, jabłko i natka pietruszki, ananas, banan i jarmuż. Możliwości jest wiele, warto szukać najlepszych dla siebie połączeń.

Miksuj je i pij na bieżąco, możesz przechowywać je w lodowce przez kilka godzin.

Suszone owoce

Można mieć je zawsze przy sobie i podjadać kiedy dopadnie nas głód. Zawierają sporo cukru i nie należy przesadzać z ich ilością, jednak są o wiele lepszym rozwiązaniem niż batony czekoladowe. Żurawina, morele, daktyle dodadzą energii i nie obciążą żołądka zbyt mocno. Dostarczą witamin i zaspokoją ochotę na słodycze. Jako jedną porcję traktuj garstkę suszonych owoców.

Orzechy

To dobra dawka zdrowych tłuszczy. O ile nie zjemy ich za dużo, będą zdrową przekąską. Wystarczy garstka orzechów, żeby się nasycić. Wybieraj te najbardziej wartościowe- migdały, nerkowce, orzechy włoskie, brazylijskie, laskowe. Unikaj orzeszków ziemnych, które nie mają wielu cennych wartości. Orzechy dodadzą energii i dostarczą składników odżywczych.

Warto wybierać przekąski rozsądnie i z korzyścią dla zdrowia. Sposób odżywiania ma ogromne znaczenie dla naszego zdrowia i samopoczucia.

Daria Występek

Jednym z problemów, z którymi może zetknąć się rodzic przedszkolaka, są wszy. Niesłusznie kojarzone z brudem i ubóstwem, mogą przytrafić się każdemu, nawet najbardziej zadbanemu dziecku. Jak dochodzi do zarażenia, czy można się przed nim ustrzec i co robić, gdy wszy już się pojawią – podpowiadamy w naszym artykule.

Wszy to pasożyty bytujące na skórze człowieka. Przenoszą się bezpośrednio z owłosionej skóry głowy na inną głowę, dlatego tak bardzo zakażeniu sprzyjają większe zbiorowiska ludzi, w przypadku dzieci – żłobki, przedszkola, klubiki i szkoły.

Zakażenie

Każde większe zagęszczenie ludzi sprzyja przenoszeniu się wszy. Posyłając dziecko do przedszkola, musimy liczyć się z tym, że prędzej czy później może się nimi zarazić.  Najczęściej przenoszą się one bezpośrednio z głowy na głowę, nie ma dla nich znaczenia długość włosów, ich gęstość czy stan higieny. Zdarzają się również zakażenia pośrednie, czyli poprzez zakażoną odzież czapki, szczotki i akcesoria do włosów, ręczniki czy pościel. Wesz może przeżyć bez pożywienia, czyli na przykład na odzieży, około 48 godzin. Jeśli dziecko „przyniesie” z przedszkola wszy, istnieje spore ryzyko, że reszta rodziny również zostanie nimi zarażona.

Ryzyko

Wszy zazwyczaj są nieliczne i ich obecność nie wiąże się z objawami chorobowymi, poza nieprzyjemnym i uciążliwym świądem. Jednak skutkiem pasożytowania wszy mogą być:

•  rozwój choroby pasożytniczej inaczej parazytozy – wszawicy,
•  reakcje alergiczne,
•  zakażenia wtórne np. grzybiczne, bakteryjne,
•  przenoszenie mikroorganizmów chorobotwórczych wywołujących choroby zakaźne.

Objawy

Wesz ludzka jest biało-szara, mierzy ok. 2-4,5 mm, dlatego jest naprawdę trudna do zauważenia, szczególnie na jasnych włosach. Cykl rozwojowy wszy to ok. 3 tygodni. Jaja, popularnie zwane gnidami, mają ok. 0,8 mm, przyklejone są do włosów w odległości kilku milimetrów od powierzchni skóry. Pasożyt ten preferuje owłosioną skórę głowy, szczególnie często umiejscawia się we włosach za uszami oraz w okolicach potylicy, zdarza się też, że bytuje na karku a nawet na plecach.

Obecność wszy zwykle manifestuje się zmianami skórnymi. Skutkiem ukłucia jest stan zapalny skóry, spowodowany drażniącym działaniem śliny. Skóra swędzi, wskutek drapania pojawia się strupek i może dojść do wtórnego zakażenia bakteryjnego. Łatwiej jest zaobserwować jaja wszy niż żywe pasożyty. Należy w tym celu bardzo dokładnie przejrzeć skórę głowy, skupiając uwagę na zagłębieniach za uszami, karku, okolicach potylicy. Gnidy łatwo można pomylić z łupieżem, jednak różnica  jest taka, iż łupież łatwo zdmuchnąć z głowy natomiast gnidy są mocno przyklejone i trudniej je odczepić. Mogą też pojawić się drobne ślady ukłuć na głowie lub na szyi co jest dodatkową wskazówką.

Leczenie

Jeśli zauważysz, że twoje dziecko zakażone zostało pasożytami, nie panikuj, wszy są łatwe do usunięcia. W aptece znajdziesz szereg skutecznych preparatów, które pomogą pozbyć się problemu.

•  Zastosuj odpowiedni preparat
•  Pierwszym krokiem, który należy podjąć to jak najszybciej zakupić preparat w aptece. Występują one w  bardzo różnej postaci, mogą to być pianki szampony bądź też płyny. Używając substancji przeciwko pasożytom należy zachować szczególną ostrożność, aby nie dostały się one  do oczu.
•  Wyczesz specjalnym grzebieniem
•  Zazwyczaj  do  preparatów przeciw pasożytom  dołączony jest gęsty grzebień, który pomaga wyczesać pasożyty z włosów. Ważne jest aby zrobić to bardzo dokładnie, gdyż pozostawienie choćby jednego pasożyta bądź też jego jaja powoduje powtórne zakażenie.
•  Powtórz zabieg po 7 dniach
Zabieg należy powtórzyć po  tygodniu. Jednorazowa kuracja nie daje stuprocentowej gwarancji na całkowite pozbycie się pasożytów. Istnieje też możliwość, że od poprzedniej kuracji mogło się wykluć z gnid ich  kolejne pokolenie.  
•  Przeprowadź kurację na wszystkich członkach rodziny
Bardzo ważne jest aby kurację przeszła cała rodzina. Wszami bardzo łatwo się zarazić, nawet jeżeli początkowo nie ma objawów.

Zrób generalne porządki

Koniecznie wypierz wszystkie ubrania, pościel, koce , ręczniki dziecka w 90 stopniach. Należy wyprać wszystko z czym dziecko miało kontakt. Dobrze jest wygotować szczoteczki i grzebienie w wysokich temperaturach. Rzeczy, które nie nadają się do prania w wysokich temperaturach, zapakuj do worka i dokładnie zawiąż, po 2 tygodniach dokładnie je wytrzep. Koniecznie pamiętaj o tym aby po dokładnym posprzątaniu mieszkania i wszystkich sprzętów, worek z odkurzacza szczelnie zawiązać w plastikowej torbie i niezwłocznie wyrzucić.

Lekarz

 Zazwyczaj rodzice są w stanie sami uporać się z  zakażeniem.  Nie mniej jednak do lekarza należy się wybrać gdy dziecko jest małe, jest alergikiem albo astmatykiem lub gdy wszy pojawiły się na brwiach lub rzęsach.

Profilaktyka

Nie ma specjalnych preparatów, które chroniły by nas przed zakażeniem . Niestety istnieje ryzyko, że gdy dziecko wróci do przedszkola może zarazić się ponownie. To co może nas uchronić to kilka zasad, które warto stosować na co dzień .

•  Sprawdzaj włosy  dziecka. Warto to robić kilka razy w tygodniu, zwłaszcza po powrocie dziecka z wyjazdów, w których brał udział.
•  Obserwuj czy dziecko drapie się lub skarży że swędzi go głowa.
•  Mów o zasadach higieny, przekaż dziecku zasadę, że tak samo jak każdy używa swojej szczoteczki  do zębów dobrze jest aby każdy miał swój grzebień oraz ręcznik.
•  Miej w swojej apteczce domowej preparat na wszy na zapas. Jeżeli pojawi się potrzeba użycia nie będziesz musiał jechać do apteki i zaoszczędzisz czas.

Ważne jest abyś o problemie poinformował panie w przedszkolu gdyż tylko wspólne działania mogą zapobiec rozprzestrzenianiu się pasożytów.

przedszkoland.pl

Stopa każdego biegacza w indywidualny sposób opada na podłoże podczas pokonywania wielu kilometrów na treningu, czy też zawodach. Zależy to od rodzaju stopy. Ważne zatem jest, żeby dobrać sobie obuwie, które zapewni odpowiedni komfort. W innym przypadku może skończyć się dolegliwościami, urazami, a w konsekwencji nawet kontuzją.

Stopa neutralna

Ten rodzaj charakteryzuje osoby, którym podczas biegu stopa nie przetacza się zbyt mocno, ani do wewnątrz, jak też na zewnątrz. Nie ma wielkiego nacisku w żadnym kierunku. Oczywiście w momencie zetknięcia się pięty z podłożem następuje delikatny przechył ku wewnętrznej części, jednak natychmiast siła przetacza się na zewnątrz. Ogólnie więc stopa zachowuje neutralność, nie obciążając żadnej ze stron.

Stopa supinująca

W tym przypadku stopa przechyla się na zewnątrz i nie przekręca się do wewnątrz. Dzieje się tak w momencie kontaktu pięty z podłożem i przejścia na palce. Takie zachowanie nazywamy supinacją. Spadanie stopy na podłoże nie jest amortyzowane. W wyniku tego technika biegu jest drastycznie zaburzona, co może doprowadzić do urazów. Najczęściej jest to podwichnięcie lub też skręcenie stopy w stawie skokowym.

Stopa pronująca

Pronacja, to przechylenie się stopy do wewnątrz w czasie biegu. Jest to naturalna reakcja i bardzo pożądana. Dzięki niej ma miejsce amortyzacja po uderzeniu pięty w podłoże, co pozwala na zmniejszenie skutków obciążeń. Jednak jeśli przechył do wewnątrz jest zbyt duży, wtedy istnieje ryzyko przeciążeń, które w konsekwencji doprowadzą do kontuzji. Nieprawidłowości powodują urazy w stawie kolanowym, jak i biodrowym. Pronacja może też doprowadzić do dolegliwości bólowych pojawiających się w okolicach kręgosłupa.    

Po stwierdzeniu nieprawidłowości należy dobrać buty, które zapewnią odpowiednią amortyzację. Warto też co pewien czas odwiedzać fizjoterapeutę, który doradzi nam odpowiednie ćwiczenia, aby przygotować stopę do czekających ją przeciążeń wynikających z biegania.

Jarosław Cieśla