Wiele osób zaczyna swój dzień od porannej kawy. Nie poprzestaje na jednej i co pewien czas sięga po kolejną. Prawie każdy tłumaczy, to chęcią dodania sobie energii. Często tak jest, że podczas wykonywania jakiejś czynności, gdy zaczynamy robić się senni i apatyczni, to po wypiciu tego czarnego płynu, znów w magiczny sposób wracają chęci do dalszej aktywności. Również po powrocie do domu z pracy dalej sięgamy po kawę. Wynika z tego, że w ciągu jednego dnia niektórzy mogą wypić nawet kilka filiżanek. Czy to jest zdrowe postępowanie?

Kawa pobudza, ale też powoduje, że nie chce nam się spać. W pewnym jednak momencie możemy mieć problemy z zaśnięciem. Późno się kładziemy i rano budzimy się niewyspani i zmęczeni. Na pobudzenie znowu wypijamy filiżankę kawy. Wpadamy w pewnym sensie w błędne koło, bo uzależniamy się od czarnego płynu. Po jego wypiciu będziemy pobudzeni, ale po pewnym czasie możemy szybko znów poczuć zmęczenie.

Jeśli zdarzy się, że nie wypijemy dziennej porcji kawy, a tym samy nie dostarczymy organizmowi zawartej w niej kofeiny, to zaczynamy czuć się bardzo niekomfortowo. Może wystąpić podenerwowanie, a nawet agresywne reagowanie na przeróżne sytuacje. Do tego jeszcze dochodzą reakcje czysto fizyczne, czyli pocenie się, a także ręce mogą zacząć się trząść. To są objawy uzależnienia od kawy.   

Warto być świadomym konsekwencji własnego postępowania. Jeśli wypijamy kawę, to należy zdawać sobie sprawę z tego, że pod jej wpływem nasz organizm się odwadnia. Na skutek tego po pewnym czasie słabniemy, stajemy się apatyczni, a także możemy odczuwać bóle głowy. Dotyczy to zwłaszcza tych osób, które wykonują jakieś prace związane z ruchem i aktywnością fizyczną. Należy więc często pić wodę najlepiej zmineralizowaną.

Duże ilości wypijanej kawy powodują poważne zaburzenia funkcjonowania organizmu oraz wywołać groźne schorzenia. Kości mogą być bardziej łamliwe, co może doprowadzić do osteoporozy. Po wypiciu kawy wzrasta ciśnienie krwi. Czarnego płynu nie powinny pić osoby mające problemy z  sercem, bo ryzyko zawału jest tu bardzo duże.

Reasumując należy mieć pełną świadomość, że picie kawy w zbyt dużych ilościach nie jest najlepszym wyborem dla naszego zdrowia. Delektujmy się jej aromatem i smakiem, jednak z zachowaniem umiaru i rozsądku.

Jarosław Cieśla

Zima sama w sobie czasami potrafi być bardzo ekstremalną porą roku. Wysokie temperatury lub duże opady śniegu powodują, że uprawianie jakichkolwiek sportów w takich warunkach jest często bardzo trudne. Jednak znajdują się śmiałkowie, którzy z utęsknieniem czekają na tę porę roku, aby uprawiać jak najbardziej szalone sporty.

Icebiking

Zima wiele osób odstrasza od aktywności na rowerze. Ci, którzy się jednak na to zdecydują wybierają odśnieżone drogi lub przejezdne ścieżki przeznaczone tylko dla rowerzystów. Natomiast icebiking to dyscyplina, w której na jednośladzie jeździ się po lodzie i ośnieżonym podłożu. Oczywiście rowerzysta musi mieć specjalne ochraniacze na kolana, a rower opony z kolcami, bo o wypadek nie trudno.

Snowbike

Podczas uprawiania tego sportu czujemy się jak na rowerze, jednak zamiast kół szkieletu pojazdu zamocowane są specjalne narty. Takim wehikułem można bardzo szybko zjeżdżać ze stoku. Dla utrzymania równowagi zawodnik ma na nogach małe narty.

Skijoring z psami

Ta dyscyplina polega na tym, że narciarz jest ciągnięty przez jednego lub dwa psy. Jego zadaniem jest nadawanie kierunku oraz utrzymywanie odległości pomiędzy psem, tak żeby na niego nie wpaść.  

Speed Flying

To jest dopiero szalona dyscyplina związana z okresem zimowym! Najpierw należy wyskoczyć z samolotu lub śmigłowca. Skoczek ma na sobie narty, a w powietrzu utrzymuje go specjalnie skonstruowany spadochron. Po wylądowaniu zaczyna się ryzykowne szusowanie po ośnieżonych stokach.

Skialpinizm

Ta dyscyplina przeznaczona jest dla osób, które stronią od utartych i zwykle uczęszczanych górskich szlaków. Nie lubią oni tłoków na stokach i mało atrakcyjnych widoków. Dlatego decydują się na podchodzenie na nartach na strome i trudno dostępne szczyty górskie. Samo podejście jest męczące i ryzykowne, jednak widoki rekompensują trud. Później następuje zjazd w dół równie ekstremalny i dostarczający mocnych wrażeń co samo wejście.

Rajd na skuterze

Skuter śnieżny potrafi jechać z bardzo dużymi prędkościami. Pokonywanie nim nieznanych terenów, zasp oraz tras poza oficjalnymi szlakami może być bardzo niebezpieczne. Taka jazda to ekstremalne przeżycie.

Jarosław Cieśla 

Frisbee to wykonany z tworzywa sztucznego dysk lub inaczej talerz, który służy do rzucania  na odległość. Posłanie go w konkretne miejsce oraz złapanie w locie wymaga treningów i precyzji. Można też bawić się tym dyskiem razem z psem. Jest to tak popularna rozrywka, że stała się sportem zwanym Dog Frisbee. W jego ramach wyróżnia się kilka dyscyplin.

Najbardziej popularne i widowiskowe zawody z udziałem psów i latającego dysku to freestyle. Właściciel czworonoga rzuca talerz w taki sposób, aby pies musiał go złapać w locie wykonując przy tym różne ewolucje. Może przeskakiwać nad swoim właścicielem oraz odbijać się od niego. Jest to bardzo spektakularne i odbywa się przy muzyce. Sędziowie oceniają technikę, precyzję i skuteczność wykonanych ewolucji przez psa.   

W Dog Frisbee liczy się również zgranie pana i jego czworonoga. Tak jest chociażby w tzw. minidistance, gdzie rozgrywka toczy się na podzielonym na strefy boisku. W ciągu 90 sekund człowiek wykonuje dowolną ilość rzutów, a pies musi aportować dysk. Każda strefa jest inaczej punktowana. Im dalsza odległość, tym więcej zdobytych punktów. Pies po złapaniu dysku przynosi go swojemu właścicielowi. Dodatkowe 0,5 pkt można zdobyć jeśli czworonóg chwyci dysk mając wszystkie cztery łapy w powietrzu. W tej konkurencji można też rozegrać tzw. super minidistance, czyli po prostu dwie rundy rzucania dyskiem po 90 sekund.

Punkty przyznaje się też w tzw. dogdartbee. Ta konkurencja polega na rzucie dyskiem w taki sposób, aby pies złapał go w konkretnej strefie. Pole łapania ma wygląd tarczy i jest podzielone na obszary w kształcie wielkich kół. Po rzucie czworonóg również przynosi talerz właścicielowi.

W Dog Frisbee ocenia się także najdłuższy rzut. Ta dyscyplina określana jest jako longdistance. Pies musi wykazać się szybkością, żeby złapać dysk nim upadnie na ziemię. Tutaj emocje sięgają zenitu ze względu na to, że naraz startują aż cztery ekipy.
Jest też konkurencja w łapaniu talerza na czas. Właściciel czworonoga wykonuje dwa rzuty, każdy na odległość dwudziestu metrów. Pies musi chwycić dysk w jak najkrótszym czasie. Ta dyscyplina nazywa się timetrial.

Jarosław Cieśla