lekarz Jolanta Paszko

Spóźniła się pół godziny. Wizyta trwała natomiast 40 minut, co niepotrzebnie jeszcze dodatkowo wydłużyło czas oczekiwania pozostałych pacjentów. Niepotrzebnie, bo pani doktor już po 5 minutach miała o mnie wyrobione zdanie i wiedziała o mnie wszystko. De facto stwierdziła, że choroba to moje widzimisię, a bierność życiowa mi odpowiada i jest mi tak wygodnie. Ciekawe po co w takim razie się zapisywałem do psychiatry? Sam sobie to pytanie zadaję. Przez te całe 40 minut w zasadzie mnie przekonywała, że powinienem spróbować coś zmienić. Jakże odkrywcze! Miałem ochotę ją zapytać, czy ...

Spóźniła się pół godziny. Wizyta trwała natomiast 40 minut, co niepotrzebnie jeszcze dodatkowo wydłużyło czas oczekiwania pozostałych pacjentów. Niepotrzebnie, bo pani doktor już po 5 minutach miała o mnie wyrobione zdanie i wiedziała o mnie wszystko. De facto stwierdziła, że choroba to moje widzimisię, a bierność życiowa mi odpowiada i jest mi tak wygodnie. Ciekawe po co w takim razie się zapisywałem do psychiatry? Sam sobie to pytanie zadaję. Przez te całe 40 minut w zasadzie mnie przekonywała, że powinienem spróbować coś zmienić. Jakże odkrywcze! Miałem ochotę ją zapytać, czy jej jest wygodnie z tym, że ludzie płacą ciężkie pieniądze na ubezpieczenie zdrowotne, żeby ona pacjentom mogła prawić bezużyteczne truizmy.
Ostatecznie cała wizyta skupiała się na ocenianiu mnie. Można całe 40 minut streścić słowami "zrób coś ze sobą" albo "weź się w garść". To samo mógłbym usłyszeć za darmo i bez tracenia czasu choćby od dowolnego internetowego "eksperta".