Ciąża i dziecko w społeczeństwie część 1
Chyba każda kobieta, która była w ciąży, poza zmaganiami z naturalnymi niedogodnościami tego stanu, przeżywała również „uroki” życia w społeczeństwie. Ciągłe dopytywanie o stan zdrowia przez członków rodziny może być uciążliwe, ale trzeba być także przygotowanym na zainteresowanie innych, czasem zupełnie obcych. A trudności te mają wiele odsłon. Często spotkać można się z chęcią dotykania brzucha ciężarnej kobiety i tłumaczeniem tego przesądami o przynoszeniu szczęścia i płodności. Należy pamiętać, że jest to ingerencja w sferę cielesną kobiety i sprawia, że wiele kobiet czuje się przynajmniej niekomfortowo. Szanowanie prywatności ciężarnej w tym względzie jest bardzo ważne, gdyż jej psychika jest nastawiona głównie na obronę swojego dziecka. Dodatkowo należy pamiętać, że nie głaszczemy dziecka, tylko kobietę, a niewiele osób lubi być głaskana po brzuchu niezależnie od stanu w jakim się znajduje. Kolejnym problemem, z którym spotykają się kobiety w ciąży, są pytania w stylu: - chłopiec czy dziewczynka? - a który to miesiąc? - a jak będzie mieć na imię? Są one w naszym społeczeństwie traktowane jako neutralne i wręcz na miejscu. Mogą być jednak męczące dla młodych mam, gdyż nie zawsze są w nastroju do publicznego dzielenia się życiem swoim i swoich bliskich. Gorzej jest gdy rozmowa dochodzi do niewinnego wydawałoby się pytania: - a to Pani pierwsze dziecko? Poronienia są wielką tragedią dla młodych rodziców, która może skutkować traumą na całe życie. Statystycznie przyjmuje się, że poronienia występują w 10-15% ciąż. Ostatnie lata, w których zwiększył się średni wiek zachodzenia w ciąże, pokazują jednak, że problem może dotyczyć nawet 30% ciężarnych kobiet. Powyższe pytanie może więc z dużym prawdopodobieństwem trafić do kobiety, która przeżyła już w swoim życiu jedną stratę i przypominanie jej o tym niewątpliwie nie wpłynie pozytywnie na jej samopoczucie. W wielu takich rozmowach pytanie to jest przyczynkiem do następnego tematu, a mianowicie to kwestii samego porodu. Przedstawianie pierwiastce czasu najdłuższych porodów, o których słyszeliśmy, a przy okazji poddawanie pod wątpliwość kompetencji lekarzy i personelu medycznego, jest dość popularne, ale z punktu widzenia młodej mamy, dla której poród i tak jest dla wielką niewiadomą - wręcz niehumanitarne. Empatia wobec kobiet w ciąży jest najcenniejszą rzeczą jaką możemy jako społeczeństwo zaoferować młodym mamom. Czasem warto zastanowić się nad kontekstem i możliwymi konsekwencjami zadawanych pytań. A czasem nawet warto grzecznie przerwać komuś taką rozmowę, gdy wyraźnie widać, że ciężarna znalazła się pod obstrzałem niechcianych pytań. Autorka: Matvijewna Grządkowska
Komentarzy: 0