Kręcenie na hula- hop to zręcznościowa zabawa, którą większość z nas zna jeszcze z czasów dzieciństwa. Może być  nie tylko dobrą zabawą, ale również elementem treningu fitness, którego efektem jest zgrabna talia i gibkie ciało. Okazuje się, że hula hop może być świetnym sprzętem gimnastycznym. Co najważniejsze możemy mieć je w domu i kręcić się w czasie oglądania telewizji, albo czytania książki kiedy już się w tym wprawimy.

Taki trening wyszczupla talię, ujędrnia ciało, modeluje i wzmacnia szczególnie dolne partie ciała- nogi i pośladki. Utrzymanie koła na wysokości talii wymaga napięcia mięśni brzucha, dzięki temu wzmocnione zostają także mięśnie przykręgosłupowe i poprawiamy swoją postawę.

Ważne, żeby od początku uczyć się kręcić w obie strony. Jeśli na początku sprawia to dużą trudność można odpuść i nauczyć się dobrze kręcić w jedną stronę, a potem spróbować opanować do samo w przeciwnym kierunku. Pozwoli to na równomierne wzmocnienie mięśni brzucha i grzbietu.

Ćwiczenie z hula hop to nie jedynie kręcenie, jest wiele ćwiczeń w których koło może być wykorzystane jako przyrząd. W klubach fitness powoli pojawiają się zajęcia oparte hula hop. Moda przywędrowała za Stanów Zjednoczonych, gdzie hula hop przezywa prawdziwy renesans.

Zajęcia mają na celu naukę prawidłowego kręcenia kołem, co wbrew pozorom nie dla każdego jest to proste. Ćwiczenia w kołem są przeplatane wzmacnianiem wszystkich partii mięśniowych. Można jednak wykonać taki trening nie wychodząc z domu.

Na rynku dostępne są hula hop w bardzo wielu wersjach, od klasycznych jakie pamiętamy z dzieciństwa, po wyglądające nieco kosmicznie koła z wypustkami masującymi. Mają za zadanie dodatkowo zapewnić masaż, jednak są dość mocne i mogą sprawiać ból. Na początek lepiej wybrać klasyczne koło i zaplanować regularne treningi minimum 3 razy w tygodniu po 30 minut.

Warto przypomnieć sobie jak kręciło się na hula hop, technika jest bardzo prosta. Aby rozpocząć ćwiczenia z hula hop, stajemy w lekkim rozkroku, kolana powinny być lekko ugięte. Hula hop nakładamy się na wysokość talii i wprawiamy je energicznie w ruch. W celu utrzymania hula hop w ruchu trzeba cały czas poruszać biodrami w bok i do przodu lub do tyłu, przenosząc jednocześnie ciężar z jednej nogi na drugą.

Kiedy opanujesz technikę możesz spróbować kręcić się w dwoma lub trzema kołami. Stawiaj sobie nowe wyzwania, żeby taka aktywność Ci się nie nudziła.

Autorka: Daria Występek

Świat jest bardzo zakurzonym miejscem. A kiedy najmniejsza choćby drobina kurzu wpadnie do oka - robi się bardzo nieprzyjemnie. Zwykle z pomocą przychodzą gruczoły łzowe - łzy przepłukują powierzchnię oka, usuwają zanieczyszczenia, dostarczają substancji odżywczych i nawilżają oko. Kiedy łez jest za mało, oczy stają się czerwone i podrażnione. Z wiekiem nasze gruczoły produkują mniej łez, dlatego osoby starsze częściej miewają podrażnione oczy. Głównymi sprawcami zaczerwienienia i swędzenia oczu są alergie, suche powietrze i dym tytoniowy.   Kiedy oczy są zbyt suche - robią się czerwone, swędzą, są nadwrażliwe na światło. Drobina kurzu mniejsza od kropki na końcu tego zdania sprawia, że czujemy się tak, jakby w oku tkwił kamień o ostrych krawędziach. A kiedy oczy wysychają na silnym wietrze albo łzawią od nadmiaru chloru w powietrzu - trudno się skupić na czymkolwiek innym. Na szczęście wszystkie te problemy można szybko rozwiązać.   Podrażnienia oczu - porady

• Jeśli czujesz, że masz w oku jakiś pyłek, delikatnie podciągnij do góry górne rzęsy, odchylając od gałki ocznej górną powiekę. Potem poruszaj gałką oczną dookoła. Jeśli oko nie produkuje dosyć łez, żeby usunąć zanieczyszczenie, spróbuj użyć sterylnej płukanki do oczu albo tak zwanych sztucznych łez (jedno i drugie kupisz w aptece bez recepty).
• Niektórzy odważni idą dalej i na chwilę wywracają górną powiekę. Zwykle to wystarcza, aby usunąć drażniący pyłek.
• Jeśli to nie działa - albo jeśli nie potrafisz czy nie chcesz wywinąć powieki - wypróbuj prostą płukankę do oczu. Najpierw dokładnie wymyj i opłucz ręce. Nabierz w ręce (z dłońmi złożonymi w miseczkę) nieco ciepłej wody i zanurz w niej górną część twarzy. Otwieraj i zamykaj oko, żeby wypłukać obce ciało.
• Jeśli używasz szkieł kontaktowych, a czujesz, że coś wpadło ci do oka, wyjmij szkło i starannie je wypłucz. Obejrzyj soczewkę, dokładnie sprawdzając, czy nie przykleił się do niej pyłek. Jeśli tak, to po usunięciu go wyjmij soczewki raz jeszcze.
• Zmocz kawałek gazy w zimnej wodzie i przyłóż ją do oczu (zamkniętych) na tak długo, aż poczujesz ulgę. Jest to skuteczna, zwłaszcza jeśli swędzenie ma podłoże alergiczne. Niska temperatura sprawia, że kurczą się naczynia krwionośne, a woda pomaga nawilżać przesuszone oczy.
• W zimnej wodzie namocz torebki z herbatą i przyłóż je na kwadrans do zamkniętych oczu. Gatunek herbaty nie ma znaczenia - ważny jest wilgotny i chłodny okład.
• Kup nawilżacz powietrza i używaj go w pomieszczeniach, w których spędzasz dużo czasu (w nocy przenieś go do sypialni).
• Jeśli masz czerwone i podrażnione oczy - używaj sztucznych łez. Można je kupić w aptece, dostępne są w kilku rodzajach różniących się konsystencją: gęstsze wystarczają na dłużej, ale mogą sprawić, że przejściowo będziesz nieco gorzej widział; rzadsze trzeba aplikować nieco częściej. Które będą dla ciebie lepsze? Poradź się farmaceuty, poproś go także o takie sztuczne łzy, które nie zawierają dodatkowych konserwantów. Przed zastosowaniem przeczytaj dokładnie ulotkę dołączoną do opakowania.
• Wysypiaj się. Brak snu może być powodem podrażnień oczu - oczy wysychają i czerwienieją.
• Jeśli masz kłopoty z suchymi oczami - jedz banany. Zawierają one dużo potasu, który pomaga kontrolować poziom sodu w organizmie i gospodarkę płynami. Wystarczy banan dziennie.
• Do porannych płatków, sałaty czy soku pomarańczowego dodaj łyżkę oleju z siemienia lnianego. Olej ten jest bogatym źródłem kwasów tłuszczowych omega-3, ważnych dla dobrego nawilżenia oczu. Łzy zawierają - oprócz wody - także tłuszcze i śluz. Aby ta naturalna ochrona oczu spełniała swoje zadanie, organizm musi dysponować odpowiednią ilością kwasów omega-3. Innym dobrym źródłem tych substancji są orzechy włoskie i mięso ryb, takich jak tuńczyk czy łosoś.
• Jeśli często odczuwasz suchość oczu, przyjrzyj się lekarstwom, które zażywasz. Powodem mogą być leki antyhistaminowe, przeciwdepresyjne, regulujące ciśnienie krwi lub uspokajające.
• Jeśli masz zamiar wykonywać pracę, przy której może być dużo kurzu i pyłu - zakładaj okulary ochronne.
• Na basenie zawsze noś okulary do pływania.
• Przy ostrym słońcu przydadzą się okulary przeciwsłoneczne, aby ochronić oczy przed promieniowaniem ultrafioletowym. Osłonią także oczy przed przesuszaniem w wietrzne dni.
• Częstym powodem podrażnień są kosmetyki i makijaż. Wybieraj więc kosmetyki hipoalergiczne; upewnij się także, czy używany przez ciebie krem pod oczy nie powoduje podrażnień.
• Unikaj dymu tytoniowego. Jeśli palisz papierosy - rzuć palenie, a przekonasz się, że twoje oczy poczują się znacznie lepiej.

Jeśli pyłek przylgnął ci do źrenicy albo jeśli nie możesz usunąć go z oka - idź do lekarza. Powinieneś także porozmawiać z lekarzem, jeśli po usunięciu pyłku z oka nadal czujesz w nim obce ciało, jeżeli oko jest zaczerwienione albo pogarsza się twoja zdolność widzenia. Może okazać się, że pyłek zarysował rogówkę oka. W takim przypadku mogą być potrzebne specjalne, lecznicze krople do oczu, żeby zapobiec zakażeniu i zmniejszyć ból.   Nie używaj kropli do oczu, które według opisu na opakowaniu - usuwają zaczerwienienie oczu. Najczęściej jedynie obkurczają one naczynia krwionośne; zaczerwienienie faktycznie znika, ale oczy nie są nawilżone, a w efekcie mogą wysychać jeszcze bardziej. Zamiast tego użyj raczej sztucznych łez. Autor: Zbigniew Hamer, Tekst pochodzi z zaprzyjaźnionego serwisu http://sekretyzdrowia.blogspot.com/

Każdy człowiek ma określoną grupę krwi- A,B, AB, lub O. Jednak to nie jedyne możliwości różnicujące każdego z nas, u części ludzi występuje antygen D, u innych nie występuje on wcale. Antygen D powszechnie nazywa się współczynnikiem Rh. Osoby u których występuje czynnik Rh określa się jako Rh+, a tych u których nie występuje Rh-. Osoby ze współczynnikiem Rh- są mniejszością i stanowią około 15% populacji, konflikt serologiczny dotyczy jedynie matek z takim współczynnikiem.

Jeśli u matki występuje krew z czynnikiem Rh-, a u ojca Rh+, może dojść do konfliktu serologicznego. W takiej sytuacji organizm przyszłej mamy postrzega jej własne dziecko jako coś obcego i atakuje je przeciwciałami. Na szczęście dzięki licznym badaniom wiemy coraz więcej na ten temat i nie jest to groźne jeśli zareaguje się na to odpowiednio wcześniej.

Bardzo ważna jest świadomość i znajomość grup krwi matki i ojca dziecka.

Jak zapobiec konfliktowi serologicznemu?

Współczesna medycyna wie jak rodzić sobie z takim konfliktem, na początku jednak lekarze starają się nie dopuścić do jego wystąpienia. W tym celu kobietom z oznaczonym współczynnikiem RH- podaje się zastrzyk z immunoglobuliną anty D. Jest on wytwarzany z krwi i zapobiega wytwarzaniu w ciele matki przeciwciał zagrażających dziecku. W ten sposób niszczy się krwinki, które przedostały się do krwioobiegu matki od płodu i zwalcza się czynnik uczulający. Skuteczność tej metody wynosi 99%.

Co jeśli wystąpi konflikt serologiczny?

Gdy specjalne badanie krwi wykaże obecność przeciwciała anty D w krwi kobieta powinna być pod stałą kontrolą lekarską. Poziom przeciwciał musi być obserwowany regularnie, dodatkowo co 2-3 tygodnie wykonuje badanie USG w celu sprawdzenia rozwoju dziecka. Jeśli poziom przeciwciał jest niski, zagrożenie jest niewielkie. Natomiast kiedy przeciwciał jest na tyle dużo, że zagrażają bezpieczeństwu dziecka lekarz może podjąć decyzję o wcześniejszym ukończeniu ciąży, lub wykonaniu transfuzji krwi u dziecka. W niewielu przypadkach się zdarza, by transfuzja była konieczna jeszcze przed porodem, jednak taki zabieg również jest możliwy. Przenikanie przeciwciał anty D przez łożysko nasila się w 16–18 tygodniu ciąży, a największe jest w III trymestrze, dlatego ciążę konfliktową powinno się zakończyć w 37. lub 38. tygodniu jej trwania.

Autorka: Daria Występek