Odwodnienie to stan kiedy nie dostarczamy organizmowi wystarczającej ilości płynów. Może to prowadzić do obniżonego samopoczucia i znacznego spadku energii. Ważne jest regularne sięganie po odpowiednie płyny, które pomogą utrzymać prawidłowe nawodnienie w ciągu całego dnia. Symptomy jakie daje odwodnienie nie zawsze są oczywiste.   Jak może objawiać się odwodnienie?

1. Nieświeży oddech.

Ślina ma właściwości antybakteryjne, a odwodniony organizm nie produkuje jej wysterczająco dużo. Prowadzi to do zwiększonej ilość bakterii w naszych ustach, a to z kolei pogarsza nasz oddech.  

2. Sucha skóra.

Odwodnienie prowadzi do ubytku wody we wszystkich organach, także w skórze. Zagęszczona krew nie odżywia jej też tak jak powinna. Może pojawić się uczucie swędzenia i pieczenia skóry. Nie jest to zleżane od pory roku, zimą w ogrzewanych pomieszczeniach i latem kiedy jest gorąco można doprowadzić do odwodnienia organizmu.  

3. Skurcze mięśni.

Im wyższa temperatura organizmu tym łatwiej o skurcze mięśni, które mogą wynikać z efektu cieplnego w mięśniach. Odwodniony organizm pracuje o wiele ciężej niż przy optymalnym nawodnieniu. Pojawiają się zmiany w elektrolitach głównie sodu i potasu, które mogę prowadzić do częstszych skurczów mięśni.  

4. Wzmożony apetyt głównie na słodycze.

Odwodnione organy mają utrudnioną pracę, wątroba potrzebuje wody miedzy innymi do uwalniania glikogenu. Może to prowadzić do zachcianek głównie na słodycze lub słone przekąski. Może to być znak, że organizm ma trudności z uwolnieniem glikogenu. Warto wtedy sięgnąć po dobrze nawodniony owoc jak gruszka czy pomarańcza. Pomoże zaspokoić apetyt na cukier i dodatkowo skutecznie nawadnia organizm.  

5. Bóle głowy.

To bardzo częsty objaw odwodnienia. Mózg jest otoczony płynami, które wypełniają przestrzeń między czaszką i pełnią funkcje ochronne. W przypadku odwodnienia dochodzi do kontaktu z czaszką, co może powodować dokuczliwe bóle głowy.   W ciągu dnia powinno się wypijać 2 litry płynów. Może to być woda, niesłodzona herbata, kawa bez mleka i cukru, a także naturalne soki owocowe czy owoce z dużą zawartością wody. Warto dbać o odpowiedni poziom nawodnienia, dzięki temu organizm ma więcej energii, jest bardziej efektywny. Dodatkowo nasza skóra wygląda o wiele lepiej, jest nawilżona i elastyczna. Trzymając butelkę z wodą pod ręką częściej będziesz po nią sięgać. Autorka: Daria Występek

Choroba, na którą nie ma lekarstwa, a dotyczy 96-99% społeczeństwa. Mimo, iż występuje tak powszechnie, bardzo często mylona jest przez lekarzy z anginą. Najłagodniej mononukleozę przechodzą dzieci, najcięższe przypadki występują u osób po 35 roku życia. Wywołuje ją wirus Epsteina-Barra (EBV). Najczęściej do zakażenia dochodzi poprzez kontakt ze śliną osoby zarażonej, przez co często choroba dotyczy całej rodziny.

Objawy charakterystyczne dla mononukleozy to:

-      Gorączka do 40^oC która może się utrzymywać około 2 tygodni lub powracać cyklicznie co kilka dni

-      Powiększone węzły chłonne pod pachami, na szyi, w pachwinach, pod żuchwą

-      Silny ból gardła, powiększone migdałki, szarawy nalot w jamie ustnej (często odpowiedzialny za nieprzyjemny zapach)

-      Powiększenie śledziony i/lub wątroby, co może powodować ból brzucha (występuje u 50% chorych)

-      Obfity katar

Objawy takie, jak gorączka, katar, ból gardła po około dwóch tygodniach powinny ustępować. Obrzęk śledziony i wątroby zmniejsza się zdecydowanie wolniej, dlatego tak ważne jest, aby nie dźwigać ciężkich rzeczy i nie uprawiać sportów wysiłkowych do momentu, gdy pozwoli na to lekarz. Małe dzieci należy chronić przed upadkami na brzuszek. Oba narządy są bardzo kruche i w najgorszym przypadku może nastąpić ich pęknięcie.

Objawy mogą wystąpić od 30 do 50 dni od zarażenia. Przebycie mononukleozy zapewnia dożywotnią odporność. Niestety wirus utrzymuje się w ślinie już zdrowego pacjenta do pół roku, a nawet dłużej, przez co istnieje realna groźba zakażenia kolejnych osób. Dlatego tak ważne jest przestrzeganie higieny, unikanie picia z jednej butelki czy korzystania ze wspólnych sztućców. Zwłaszcza małe dzieci są narażone na zakażenia liżąc wszystko, co wpadnie w ich małe łapki.

W przypadku mononukleozy nie można przyjmować ampicyliny i jej pochodnych, ponieważ skutkuje to pokrzywką w różnym stopniu natężenia. Lekarz, który nie ma pewności, co do diagnozy, powinien zlecić badanie krwi i moczu w celu jej potwierdzenia. Wśród zleconych badań powinny znaleźć się:

-      Morfologia z rozmazem ręcznym ( CRP, AST, ALT)

-      Kreatynina

-      Mocznik

-      Serologia EBV, IgM, IgG

-      Mocz ogólny

Zaleca się, aby po około 3 tygodniach powtórzyć morfologię krwi w celu skontrolowania stanu zdrowia chorego.

Jeszcze kilka lat temu duszność, wyraźnie zarysowane węzły chłonne, białe migdałki, wysypka na całym ciele były wskazówką nie do przeoczenia. W obecnych czasach mononukleoza charakteryzuje się bardzo łagodnymi objawami. Lekarze przyjmując kilkunastu pacjentów dziennie, często schematycznie, diagnozują anginę, przepisując tym samym ampicylinę. Warto wyostrzyć czujność i w razie jakichkolwiek wątpliwości prosić o skierowanie na badania. W przypadku mononukleozy antybiotyk przepisany maluchowi może tylko zaszkodzić.

Autorka: Matvijewna Grządkowska
 

Bieganie to bardzo popularny trening kardio, który można przeprowadzać na wiele sposobów. Dla wielu osób bieganie stało się sposobem na życie. Jest to bardzo dobra forma sportu, która wzmacnia naszą wytrzymałość, poprawia kondycję i korzystnie wpływa na zdrowie. Jednak bieganie powinno iść w parze z treningiem siłowym, który znacznie poprawi wyniki w bieganiu, a także pomoże osiągnąć lepszą figurę.   Długie i wolne biegi nie będą szczególnie wpływały na budowanie masy mięśniowej, jednak po kilku miesiącach regularnego trenowania widać różnice w budowie ciała. Bieganie ujędrnia i wysmukla ciało. Warto jednak uzupełnić treningi biegowe innymi ćwiczeniami. Można wybrać się na siłownię, lub wykonać kilka serii ćwiczeń wzmacniających w domu. Partie, na które szczególnie warto zwrócić uwagę to mięśnie kończyn dolnych, a konkretnie mięśnie przywodzicieli i odwodziciele uda, a także mięśnie pośladkowe. Trening można wykonać z obciążeniem, co dodatkowo wzmocni ich efekt. Kolejnym ważnym i mocnym mięśniem jest czworogłowy uda, główny prostownik stawu kolanowego. Można wzmacniać go przez przysiady np. na jednej nodze, a także wypady nóg, z obciążeniem lub bez. Dla zachowania równowagi mięśniowej konieczne są również mięśnia dwugłowego uda, który znajduje się w tylnej partii mięśni uda. Mocne mięśnie brzucha są istotne dla dachowania prostej i zdrowej postawy, dlatego należy o nich pamiętać.   Ćwiczenia siłowe pomogą w szybszych w bardziej efektywnych treningach, jednak ważne są także urozmaicone treningi biegowe. Warto zapoznać się z terminami skipy, podbiegi, wieloskoki i inne. Postaw na urozmaicone treningi w różnym tempie i na różnym dystansie. Biegi interwałowe znacznie poprawiają możliwości biegaczy, warto wykonywać je co najmniej raz w tygodniu. Taki trening wzmacnia serce, poprawia kondycję i pozwala spalać o wiele więcej kalorii niż inne treningi. Trening interwałowy polega zmiennej intensywności treningu. Wiele osób uważa, że to rodzaj wysiłku zarezerwowany tylko dla zaawansowanych, a to nieprawda. Interwały może stosować każdy, wystarczy jedynie odpowiednio dobrać intensywność. Początkujący mogą na zmianę maszerować i truchtać, a zaawansowani  biegać w  średnim tempie, na zmianę ze sprintem. Trening interwałowy to duży wysiłek, więc nie powinien trwać dłużej niż 20-25 minut. Można też wykonać go w krótszym czasie od 8 do 12 minut. Może być dobrym rozwiązaniem w dni, kiedy brakuje czasu na trening.   Autorka: Daria Występek