Wady wzroku u dzieci zazwyczaj są stwierdzane przez przypadek. Maluchy nie skarżą się, że gorzej widzą. Okazuje się to kiedy dziecko zaczyna rozpoznawać kształty, jednak czasem długo jest utajona. Podejrzenia pojawiają się kiedy dziecko zaczyna uczyć się czytać i pisać. U dorosłych wady wzroku nie są niczym dziwnym, noszenie okularów nikogo nie dziwi. U dzieci jest trochę inaczej. Nie jest łatwo przekonać, że trzeba nosić okulary. Jak to zrobić?

Gorszy wzrok może zniechęcić dziecko do pisania, zwłaszcza przypisywania z tablicy czy czytania w klasie przy innych dzieciach. Kiedy dziecko skarży się na problem sprawa jest już poważna i trzeba szybko zareagować. To znak, że jak najszybciej konieczna jest wizyta u okulisty. Po dobrej diagnozie problem jest już o wiele mniejszy. Najważniejsze jest podjęcie działania i zapobieganie pogorszeniu wzroku. U dzieci okulary trzeba wymieniać dość często. Dzieci bardzo szybo rosną, ale też nie uważają na okulary tak bardzo jak dorośli.

Jakie oprawki wybrać?

Powinny być lekkie, ważne są też elastyczne zauszniki, które sprawią, ze okulary dobrze będą się trzymać. Wybór zależy także od tego czy dziecko potrzebuje okularów jedynie do czytania i pisania czy konieczne jest ich noszenie w ciągu całego dnia. W drugim wypadku oprawki powinny być sportowe, tak żeby lepiej trzymały się na twarzy.

Oprawki powinno wybierać dziecko, jeśli nie będą mu się podobać może w ogóle ich nie nosić. Do wyboru jest wiele ciekawych kolorów i kształtów. Oprawki zazwyczaj trzeba wymieniać co kilka miesięcy, więc warto wybrać to co odpowiada maluchowi.

Jak zachęcić do noszenia okularów?

Jeśli rodzice lub inne dzieci w szkole czy przedszkolu noszą okulary nie będzie to dużym problemem. Dziecko często chce przymierzać okulary rodziców. Jeśli jednak nie miało wcześniej styczności z osobami noszącymi okulary warto pokazać mu postaci z bajek czy kreskówek w okularach. Wytłumaczyć jakie ma to znaczenie, dlaczego powinno się je nosić. Kiedy dziecko gorzej widzi po założeniu okularów odczuje różnicę, musi się przekonać, że to nic złego.

Daria Występek

Ostatnio bardzo dużo mówi się o witaminie D i konieczności jej suplementacji. W naszej szerokości geograficznej nie mamy zbyt wiele słońca i większość Polaków ma deficyt witamin D. Jej obecność w naszym organizmie jest bardzo istotna. Witamina D chroni organizm przed wieloma chorobami cywilizacyjnymi, nowotworami, wpływa także na poprawę samopoczucia. Wystarczy 20-30 minutowy spacer, żeby organizm mógł wytworzyć sobie odpowiednią dawkę witaminy D. Jest to jednak możliwe tylko latem i późną wiosną, bez użycia filtrów przeciwsłonecznych.

Jakie są objawy niedoboru witaminy D?

Dotyczą one wielu układów, mogą mieć bardzo nieprzyjemne skutki:

- bezsenność,
- utrata apetytu,
- choroby przyzębia,
- zaburzenia widzenia,
- bóle kostno- mięśniowe,
- niesmak i pieczenie w jamie ustnej,
- biegunka,
- obniżone samopoczucie,
- osteoporoza.

Niedobór witaminy D wpływa na rozmiękanie kości, co ma bardzo poważne konsekwencje. Może prowadzić do złamań lub krzywicy kości. Ponadto wpływa to także na osłabienie siły mięśniowej, co może wpływać na problemy z bolesnymi skurczami, a nawet utrudniać przemieszczanie się. Udowodniono związek niskiego poziomu witaminy D z większym rozwojem otyłości, nadciśnienie tętniczego, cukrzycy, a nawet chorób autoimmunologicznych jak np. reumatoidalne zapalenie stawów czy stwardnienie rozsiane. Niedobór witaminy D w czasie życia płodowego może słodować trwałe uszkodzenie układu nerwowego powodując autyzm. Znając wszystkie zagrożenia należy zadbać o prawidłowy poziom witaminy D i kontrolować jej suplementację. Zarówno niedobór jak i nadmiar może mieć szkodliwe konsekwencje. Segmentując witamin D, co kilka miesięcy należy sprawdzać jej poziom, a kiedy osiągnie się oczekiwany poziom można zmniejszyć dawkę. Więcej witaminy D należy przyjmować w miesiącach kiedy ekspozycja na słońce jest zdecydowanie mniejsza.

Jakie skutki może mieć nadmiar witaminy D?

- nudności,
- świąd skóry, 
- osłabienie organizmu,
- wymioty i biegunki,
- nadmierne pocenie się,
- zwiększone uczucie pragnienia,
- częstomocz.

Witamina D jest rozpuszczalna w tłuszczach, dlatego należy zażywać ją po tłuszczowym posiłku. Bardzo ważne jest też łączenie jej z witaminą K2, to konieczne. Dzięki niej wapń, w którego gospodarce ważny udział ma witamina D3, trafia w odpowiednie miejsca w organizmie. Zażywanie witaminy D3, zwiększa zapotrzebowanie na witaminą K2, ponieważ stymuluje produkcję białek zależnych od witaminy K2.

Daria Występek

Blisko 70% osób na świecie żyje z wirusem HSV-1, czyli potocznie zwaną opryszczką. Nie jest to groźny wirus, jednak wywołuje przykre objawy. Nie da się go pozbyć, a w badaniach jego aktywność często wiąże się z innymi chorobami jak np. Alzheimer, rak szyjki macicy czy stany zapalne w organizmie. Liczka osób z wirusem HSV-1 ciągle rośnie. Przy osłabieniu organizmu wirus uaktywnia się przybierając postać opryszczki wargowej.

Wirus może być łatwo przenoszony, zwłaszcza w przypadku dzieci, które nie zdają sobie sprawy z jego zagrożeń. Ważna jest edukacja i uświadamianie najmłodszych. Widoczna opryszczka w okolicy ust nie zawsze musi objawiać się u osób zakażonych. Najskuteczniejszym testem jest badanie krwi na przeciwciała HSV-1. Do zarażenia wystarczy kontakt z osobą zakażoną. Nie musi być to bezpośredni kontakt, np. przez pocałunek. Wystarczy korzystanie z tego samego ręcznika czy kosmetyków.

Naukowcy niedawno odkryli dlaczego u niektórych wirus się uaktywnia, a u innych pozostaje utajony. Jest to związane z genetycznymi uwarunkowaniami. U części osób występuję gen IL28b, który chroni przed uaktywnianiem wirusa opryszczki. Możliwe, że w niedługim czasie uda się wprowadzić nową terapię genową. Może być to nowy skuteczny sposób walki z zakażeniem.

Kiedy wirus może się uaktywnić?

Najczęściej towarzyszy przeziębieniu i z tym stanem jest najczęściej kojarzona. Jednak może towarzyszyć także przemęczeniu, nadmiernemu stresowi, zaburzeniom hormonalnym, a nawet odwodnieniu organizmu. Warto obserwować organizm, żeby w przyszłości szybciej reagować i zapobiegać powstawaniu zmian skórnych.

Jak uchronić się przed opryszczką?

Sprzyjający jest zdrowy tryb życia, ruch na świeżym powietrzu, odpowiednia ilość snu w ciągu dnia, zbilansowana dieta. Zdrowe nawyki mogą zminimalizować szansę na wystąpienie objawów wirusa. Kiedy opryszczka pojawi się na twarzy warto sięgnąć po sprawdzone, domowe sposoby. Dobrze sprawdzi się czosnek, który ma działanie antywirusowe, warto dodawać go do posiłków, ale także wykorzystać cenny olejek zawarty w czosnku, i przykładać go do zmiany. Dobrym sposobem może być też miód. Krótki masaż kostką lodu pomoże zmniejszyć zmianę, obkurczając naczynia krwionośne.

Daria Występek