Święta Wielkanocne nieodłącznie kojarzą się z malowaniem jaj. Już w czasach starożytnych ten zwyczaj był rozpowszechniony i dotyczył np. Cesarstwa Rzymskiego. W Polsce tradycja malowanych jaj sięga dziesiątego wieku i symbolizuje rodzącą się do życia przyrodę. Chrześcijanie włączyli ten zwyczaj do elementów obchodzenia Świąt Wielkanocnych związanych ze zmartwychwstaniem Jezusa Chrystusa.

Malowanie pisanek kiedyś zarezerwowane było tylko dla kobiet. Mężczyźni trzymali się od tego z daleka, gdyż wierzono, że swoją obecnością mogą rzucić zły urok na domostwo. Teraz malowanie pisanek to bardzo dobry moment na rodzinną integrację oraz wspaniałą pracę twórczą. Uczestniczą w niej dzieci oraz dorośli. Kiedyś do malowania używano naturalnych barwników. Służyły do tego łupiny cebuli, liście pokrzywy, jak też malwy. Używano również żyta ozimego, wywarów czarnego bzu, krokusów, a nawet szyszek. Teraz wykorzystuje się sztuczne barwniki. Oczywiście skorupkę jaja nie tylko malowano w jednym kolorze, ale także stosowano bogate wzornictwo. Używa się do tego wiele różnych technik.

Określenie pisanki wzięło się od tego, że na skorupce jajka tworzono piękne wzory za pomocą gorącego wosku. Następnie zanurzano je w barwniku. Po osuszeniu zdrapywano wosk. Innym rodzajem są tzw. drapankilub skrobanki. Po zabarwieniu jajka na jednolity kolor, odpowiedni wzór wydrapuje się ostrym narzędziem. Może to być gwóźdź, szpilka lub drut. Jajka w jednolitym kolorze określa się kraszankami. Więcej pracy wymagają oklejankioraz nalepianki. Po zabarwieniu jajka nalepia się na nie płatki kwiatów, trawę, kolorowy papier, wycinanki, barwne włóczki oraz ptasie piórka.    

Pisanki są nie tylko wykonywane po ugotowaniu jaj, ale także z wydmuszek. Zawartość jest usuwana po wywierceniu otworu w skorupce. Później maluje się ją, a następnie można gdzieś zawiesić lub postawić dla ozdoby. Takie pisanki określa się jako ażurowe.    

Malowane jajka to jeden z elementów tzw. święconki. Później podczas uroczystego śniadania Wielkanocnego są wspaniałą ozdobą na świątecznym stole.

Jarosław Cieśla

Rozpoczęcie przygody z aktywnością fizyczną jest pierwszym krokiem do tego, aby utrzymywać swoje ciało we właściwej formie i dobrym zdrowiu. Jednak warto zdawać sobie sprawę z tego, że to dopiero początek. Teraz należy tylko utrzymać regularność treningów, bo jeśli nie wytrwamy i odpuścimy sobie, to jeszcze trudniej będzie z powrotem powrócić do ćwiczeń.

Ćwicz z innymi

Do podołania treningowi i wysiłkowi fizycznemu często potrzebujemy zewnętrznej motywacji. Bywa tak, że nie chce nam się wyjść na ćwiczenia, szukamy wymówek i w końcu je znajdujemy. Jednak kiedy umówimy się ze znajomymi albo trenujemy z kimś bliskim, wtedy nie chcemy ich zawieść, bo przecież już wcześniej się z nimi umówiliśmy, a poza tym wstyd nam będzie odpuścić. W grupie jest zawsze weselej, mniej odczuwamy zmęczenie i ambicja nie pozwala nam się nad sobą użalać skoro inni dają radę.

Wyznacz cel długoterminowy

Dobrym sposobem na wytrwanie w postanowieniu kontynuowania aktywności fizycznej jest jakieś postanowienie. To może być chęć zrzucenia zbędnych kilogramów, ale również cel typowo sportowy. Można przecież zapisać się na jakieś zawody, które będą rozgrywane w uprawianej przez nas dyscyplinie. To zmotywuje nas do systematycznego treningu i większego starania się, aby ten cel osiągnąć. Jeśli działania są ukierunkowane na jakiś wynik, wtedy łatwiej jest nam się zmobilizować i nie znużyć wykonywaniem ciągle tych samych lub podobnych ćwiczeń.

Nagradzaj się

Warto od czasu do czasu zrobić sobie jakiś mały prezent związany z uprawianą dyscypliną sportu. Zakup nowej koszulki, butów lub jakiegoś drobnego gadżetu sprawi, że z chęcią pomyślimy o treningu, na którym tę nową rzecz wypróbujemy. Taki podarunek sprawi nam radość i pozytywnie wpłynie na naszą psychikę.

Uatrakcyjniaj trening

Czasami warto wprowadzać nowe elementy do naszych ćwiczeń. Można nawet na jeden tydzień lub raz na kilkanaście dni zmieniać dyscyplinę sportową na zupełnie inną. To pozwoli nam na urozmaicenie treningów. Przegonimy nudę i monotonię, bo zawsze świetnie jest przecież spróbować czegoś nowego. Najważniejsze, aby nadal cieszyć się aktywnością ruchową.

Jarosław Cieśla

Żelazo jest bardzo ważnym składnikiem mineralnym, od którego zależy prawidłowe funkcjonowanie naszego organizmu. Odpowiada za transport tlenu do tkanek, wpływa na to jak się czujemy oraz odgrywa istotną rolę w pracy naszego serca. Jego brak może doprowadzić do anemii.

Występowanie

Organizm sam nie ma możliwości produkcji żelaza. Znajduje się ono w produktach, które spożywamy. Najwięcej w mięsnych, czyli w wątrobie wołowej, a także cielęcej. Spożywanie tych produktów powoduje też najlepszą przyswajalność żelaza. Oprócz mięsa ten potrzebny minerał znajdziemy w roślinach strączkowych, natce pietruszki, burakach, jajach, a także produktach zbożowych. Najlepiej jest przyswajalny, gdy spożywa się go razem z witaminą C.

Konsekwencje niedoboru żelaza

Skutkiem niedoboru żelaza może być ciągłe zmęczenie, spadek odporności oraz mniejsza sprawność fizyczna. Dana osoba może czuć się sfrustrowana oraz ciągle narzekać na kiepski nastrój. Częstym objawem jest też zaburzenie pracy serca. Niedobór żelaza może też odbijać się na kondycji psychicznej. Efektem tego może być spadek sprawności umysłowej oraz gorsza koncentracja. Kiedy organizm nie posiada zapasów żelaza może dojść do anemii, czyli niedokrwistości. Występuje ona jeśli poziom hemoglobiny u kobiet i dzieci spadnie poniżej 120 g/l, a u mężczyzn poniżej 130 g/l. Brak żelaza w organizmie może wystąpić u pań, które mają obfite miesiączki.

Objawy

Niedobór żelaza w organizmie dziecka można rozpoznać po tym, że traci ono apetyt, nie wykazuje energii życiowej i jest podatne na zachorowania. Występuje także bladość skóry. Niedobór żelaza może objawiać się występowaniem wrzodów w jamie ustnej, gardle i języku, a także zajadów w okolicach ust. Zdarza się często, że dana osoba ciągle ma ochotę spać oraz uskarża się na bóle i zawroty głowy, a także krwawienie z nosa. Każdy wysiłek fizyczny okupiony jest dużym zmęczeniem, a nawet dusznościami. Niedobór żelaza objawia się również bledszą cerą, suchą i szorstką skórą, a także sińcami pod oczami. Jeśli występuje też blednięcie koloru tęczówek, spojówek oraz warg, to prawdopodobnie osoba z tymi przypadłościami ma anemię. Przy niedoborze żelaza włosy stają się łamliwe z rozdwojonymi końcówkami, a czasami nawet wypadają. Na paznokciach pojawiają się podłużne prążki. Osoba z bardzo niskim poziomem żelaza ma tendencje do siniaków.  

Jarosław Cieśla