Kiedy robi się cieplej, wtedy warto jak najczęściej przebywać na powietrzu. Dzięki temu można się dotlenić, wspomóc metabolizm, ale także zażyć ruchu, co spowoduje, że będziemy zdrowsi. Nawet droga do pracy może być wykorzystana na aktywność fizyczną. Jeśli np. zawsze jeździliśmy samochodem, to najwyższa pora, aby przesiąść się na rower.

Na początku oczywiście należałoby sprawdzić jak funkcjonuje sprzęt, który całą zimę spoczywał na strychu, w garażu lub piwnicy. Od tego zależy nasz komfort jazdy oraz bezpieczeństwo na drodze. Sprawdźmy łańcuch, przerzutki, działanie hamulców, a także odblaski oraz czy lampy właściwie funkcjonują. Napompujmy opony i zostawmy je w takim stanie na całą noc. Jeśli powietrze zejdzie, to oznacza że być może dętka jest dziurawa i trzeba ją wymienić. Dopiero, gdy jesteśmy pewni, że wszystko dobrze działa, możemy ruszać na trasę. Podczas jazdy ulicami i drogami podmiejskimi warto mieć na sobie kamizelkę odblaskową. Przy słabszej widoczności już z daleka będziemy widoczni dla prowadzących pojazdy.

Pierwszą jazdę po długim rozbracie z rowerem można wykonać w dniu wolnym od pracy, czy też obowiązków szkolnych. Można pojeździć po parku lub ścieżkach rowerowych oraz leśnych. Wyprawa nie powinna być zbyt długa i męcząca. Jeśli ktoś nie ćwiczy i jego kondycja jest w nienajlepszym stanie, to lepiej niech zrobi krótką jazdę. Na dłuższe wyprawy przyjdzie jeszcze czas. Warto korzystać z ciepłych dni, więc codzienna, spokojna jazda na jednośladzie np. do pracy i z powrotem będzie świetnym sposobem na ruch i przebywanie na powietrzu.

Zaoszczędzimy również na benzynie lub biletach, jeśli do tej pory dojeżdżaliśmy samochodem lub autobusem. Tu również warto wspomnieć i aspekt ekologiczny, gdyż odstawiając na jakiś czas auto, nie rozprowadzamy spalin do atmosfery.

Jadąc na rowerze będziemy mogli obserwować przyrodę, która powoli budzi się z zimowego snu. Czując wiatr we włosach i krew szybciej krążącą w żyłach będziemy mieli więcej energii i zapału do sprostania codziennym obowiązkom. Warto zatem wiosną przesiąść się na rower!

Jarosław Cieśla

Są takie miejsca, które mają lecznicze właściwości dla organizmu ludzkiego. To praktycznie całe regiony, gdzie kuracjusze wracają do zdrowia. Dzieje się tak dzięki zbawiennemu wpływowi klimatu oraz czynnikom poprawiającym samopoczucie, a także działaniu leczniczemu na osoby często nawet przewlekle chore. Od lat zalecaną formą terapii jest  talasoterapia, czyli wykorzystanie morza, jego klimatu i zasobów w celach powrotu do zdrowia lub jego poprawy.    

Powietrze

Już samo przebywanie przy pasie brzegowym morza bardzo korzystnie wpływa na drogi oddechowe. Dzieje się tak dzięki zawartemu w powietrzu jodowi, który przez morski wiatr jest wszędzie rozpylany. W ten sposób powstaje naturalny aerozol. Wdychanie go powoduje rozszerzanie się płuc i udrażnianie dróg oddechowych. Przebywanie nad morzem zaleca się więc osobom chorującym na płuca oraz zmagającym się z różnymi odmianami alergii. Wczasy nad morzem są także właściwa formą odpoczynku dla astmatyków. 

Masaże i okłady lecznicze

Talasoterapia charakteryzuje się tym, że w terapii wykorzystuje się różnorodne zasoby morskie do np. masaży i okładów. W tym przypadku używa się błota morskiego. Zawiera ono minerały, które wpływają na poprawę jędrności skóry. Wnikają głęboko w tkanki i wzmacniają je regenerując i odbudowując. Bardzo dobrze i skutecznie nawilżają ciało algi morskie. Dzięki takim zabiegom skóra staje się jędrniejsza i oczyszczona.   

Kąpiele w wodzie

Pływanie w morzu bardzo cenią sobie osoby, które uprawiają sport lub po prostu są aktywne ruchowo. Minerały zawarte w wodzie morskiej, takie jak sód, brom, magnez, potas, glin, selen oraz cynk wpływają pobudzająco i regeneracyjnie na organizm. Znakomicie działają na odbudowę tkanek i łagodzenie różnych stanów zapalnych. Pływanie w morzu wzmacnia mięśnie, gdyż trzeba zmagać się z falami. Działa też jak masaż oraz jest doskonałym sposobem na pozbycie się zbędnej tkanki tłuszczowej.    

Spacer po morskim piasku

Chodzenie na bosaka przy brzegu morza, to wspaniały masaż dla stóp. Dzięki temu pobudzane są receptory, które działają na wiele narządów naszego ciała. Marsz lub bieg po piaszczystej plaży jest też dobrym treningiem na wzmocnienie mięśni nóg i poprawę kondycji, a także koordynacji ruchowej i równowagi.

Pobyt nad morzem nie tylko działa na nasze ciało. Relaks i odpoczynek również zbawiennie wpływają na mózg. Dotlenione szare komórki efektywniej funkcjonują i wpływają na poprawę samopoczucia psychicznego, gdyż szum morza uspokaja i hamuje stres.   

Jarosław Cieśla

Fred Morrison amerykański wynalazca wpadł na pomysł latającego dysku. Nazwał go frisbee i od tej pory wiele osób bawi się nim rzucając go, łapiąc i tworząc wiele gier z nim związanych. Wprawiony w ruch dysk, kręci się wokół swojej osi mogąc przebyć w locie nawet kilkadziesiąt metrów. Frisbee często wykorzystuje się w zabawie z psami, ale jest także elementem gry zespołowej.  

Drużynowa odmiana tej zabawy z latającym dyskiem właściwie określana jest jako ultimate frisbee. Jest to gra, gdzie do rozgrywki stają dwie ekipy. Zawodnicy rzucają do siebie dysk próbując dostać się na pole punktowe przeciwników. Charakterystyczną cechą tej rozgrywki jest to, że po uchwyceniu frisbee, nie można z nim biec dalej. Należy go podać do partnera w ciągu 10 sekund.

Mecze najczęściej rozgrywa się na boisku z naturalną lub sztuczną trawą. Ma ono wymiary 100 m na 37 m. Drużyny liczą po siedmiu zawodników. Ich składy mogą być mieszane ze względu na płeć, co oznacza że w jednej ekipie mogą grac zarówno kobiety jak i mężczyźni.

Pomiędzy zawodnikami drużyn przeciwnych nie może być kontaktu fizycznego. W przeciwnym wypadku uznawane jest to jako przewinienie, czyli faul. Zawodnicy zgłaszają takie zdarzenie i sami rozstrzygają sporne sytuacje, gdyż w meczach ultimate frisbee nie ma sędziów. W trudnych do rozstrzygnięcia sytuacjach zagranie jest po prostu powtarzane. 

Celem drużyny jest zdobycie punktu. Można to osiągnąć łapiąc dysk na polu o długości 18 metrów, które należy do przeciwnej drużyny. Jest ono nazywane zoną. Zespół, który miał dysk w swoim posiadaniu traci go, jeśli upadnie on na podłoże lub zostanie złapany poza boiskiem. Wtedy to przeciwnicy go przejmują, przechodząc do ataku. Najczęściej gra się do zdobycia przez jedną z drużyn 17 punktów. Cała rozgrywka może trwać ponad półtorej godziny. 

Spotkania w ultimate frisbee rozgrywane są w ramach różnorodnych turniejów. Odbywają się one na odkrytych boiskach trawiastych, jak też w halach. Wyłania się mistrzów krajowych, ale także prowadzone są Mistrzostwa Świata. W 2016 roku najlepszymi na świecie zostały zespoły Kanady wśród kobiet i USA spośród mężczyzn.   

Jarosław Cieśla