lekarz Andrzej Kos

Już podczas przyjęcia na SOR lekarz potraktował mnie jak śmiecia. Stwierdził że udaje i wylewał swoje frustracje w obecności innych pacjentów na mój temat. W konsekwencji wynikiem mojej choroby było usunięcie pęcherzyka żółciowego. Nie podważam wiedzy lekarza pomimo braku rozpoznania mojej choroby ale sposob jaki mnie potraktował będę pamietała i ostrzegam również innych.

Już podczas przyjęcia na SOR lekarz potraktował mnie jak śmiecia. Stwierdził że udaje i wylewał swoje frustracje w obecności innych pacjentów na mój temat. W konsekwencji wynikiem mojej choroby było usunięcie pęcherzyka żółciowego. Nie podważam wiedzy lekarza pomimo braku rozpoznania mojej choroby ale sposob jaki mnie potraktował będę pamietała i ostrzegam również innych.

Po wypadku samochodowym trafiłem na SOR do szpitala w Makowie Mazowieckim. Głową wybiłem boczną szybę i miałem pół czoła w szkle oraz kilka rozcięć. Pan dr tak ładnie mnie pozszywał że nie pozostało po tym ani śladu. Dodatkowo w mojej miejscowości zarówno na zmianie opatrunku w szpitalu jak i w przychodni na zdjęciu szwów pielęgniarki były zszokowane(pozytywnie) tym jak szwy zostały założone.

Po wypadku samochodowym trafiłem na SOR do szpitala w Makowie Mazowieckim. Głową wybiłem boczną szybę i miałem pół czoła w szkle oraz kilka rozcięć. Pan dr tak ładnie mnie pozszywał że nie pozostało po tym ani śladu. Dodatkowo w mojej miejscowości zarówno na zmianie opatrunku w szpitalu jak i w przychodni na zdjęciu szwów pielęgniarki były zszokowane(pozytywnie) tym jak szwy zostały założone.

Wystawiam najlepszą opinię, dotyczy to zarówno lekarza jak i człowieka. Dzięki poświęceniu i umiejętnościom Pana Doktora jeszcze w czasach pracy w klinice na Banacha w Warszawie mojemu Tacie zostało darowane 20 lat życia. Po zakończeniu hospitalizacji wybitni specjaliści próbowali w dalszym ciągu traktować chorobę Taty jako beznadziejną. Byłoby tak, gdyby nie stwierdzenie Pana Doktora "a ja spróbuję". Mozolnie ale po trzech i pół roku nie było ani pałeczki ropy błękitnej ani przetok. po czterech miesiącach do rozpoczętego leczenia przyłączył się dotychczas sceptycznie nastawiony właściwy dla tego schorzenia specjalista (też wcale ...

Wystawiam najlepszą opinię, dotyczy to zarówno lekarza jak i człowieka.
Dzięki poświęceniu i umiejętnościom Pana Doktora jeszcze w czasach pracy w klinice na Banacha w Warszawie mojemu Tacie zostało darowane 20 lat życia. Po zakończeniu hospitalizacji wybitni specjaliści próbowali w dalszym ciągu traktować chorobę Taty jako beznadziejną. Byłoby tak, gdyby nie stwierdzenie Pana Doktora "a ja spróbuję". Mozolnie ale po trzech i pół roku nie było ani pałeczki ropy błękitnej ani przetok. po czterech miesiącach do rozpoczętego leczenia przyłączył się dotychczas sceptycznie nastawiony właściwy dla tego schorzenia specjalista (też wcale nie profesor). Tata ku zaskoczeniu wszystkich przeżył jeszcze 20 lat. zmarł 15 grudnia 2016 r. w wieku prawie 92 lat.
W imieniu rodziny składam serdeczne podziękowania.
Dla mnie postawa Pana Doktora była przesłaniem w okresie tych 20 lat opieki nad Tatą.
Wielkie dzięki.
Krystyna Rytel
córka pacjenta Pana Doktora Andrzeja Kosa