dr n. med. Dorota Daniewska

NIE MOGŁEM SIĘ POGODZIC ZE STANEM MOJEGO ZDROWIA.NIE PRZYJMOWALEM DO WIADOMOSCI ZE MOJ ORGANIZM (SPORTOWCA ATLETY) SIĘ POPSUŁ.TRAFIŁEM W STANIE AGONALNYM POD OPIEKĘ DR.DANIEWSKIEJ. ŻYJĘ DZIĘKI DOKTOR I TAK MNIE WYPROWADZILA MIMO DIALIZ ZE WRÓCILEM DO TRENINGÓW.WIADOMO SĄ SŁABSZE ALE JEDNAK.ZAWALCZYŁA ZA MNIE I ZMUSIŁA MNIE DO LECZENIA GDY JA JUZ SIE PODDAWALEM .URATOWALA MNIE

NIE MOGŁEM SIĘ POGODZIC ZE STANEM MOJEGO ZDROWIA.NIE PRZYJMOWALEM DO WIADOMOSCI ZE MOJ ORGANIZM (SPORTOWCA ATLETY) SIĘ POPSUŁ.TRAFIŁEM W STANIE AGONALNYM POD OPIEKĘ DR.DANIEWSKIEJ.
ŻYJĘ DZIĘKI DOKTOR I TAK MNIE WYPROWADZILA MIMO DIALIZ ZE WRÓCILEM DO TRENINGÓW.WIADOMO SĄ SŁABSZE ALE JEDNAK.ZAWALCZYŁA ZA MNIE I ZMUSIŁA MNIE DO LECZENIA GDY JA JUZ SIE PODDAWALEM .URATOWALA MNIE

Najwyższy stan egzystencji w pojęciu narcyzmu i samouwielbienia dla mniemanologii co do swego znaczenia w relacji z pacjentem. Przemęczenie umysłowe z powodu zdobywania różnych specjalizacji uniemożliwia pojmowanie rzeczywistości w pozytywnym przejawie życia. Droga Pani, leczenie nie polega na eksperymentowaniu, ile wytrzyma chory przy zadawaniu cierpień psychicznych, lekceważeniu prywatnego czasu, poniżaniu godności, no chyba , że jest to tematem pracy naukowej. Z całym szacunkiem, ale chyba lepiej poświęcić się dla tworzenia rozwoju nauki medycznej w zaciszu zdobyczy cywilizacyjnych niż pracować z ludźmi. Nie wolno takimi praktykami podważać zaufania do lekarzy, personelu ...

Najwyższy stan egzystencji w pojęciu narcyzmu i samouwielbienia dla mniemanologii co do swego znaczenia w relacji z pacjentem. Przemęczenie umysłowe z powodu zdobywania różnych specjalizacji uniemożliwia pojmowanie rzeczywistości w pozytywnym przejawie życia. Droga Pani, leczenie nie polega na eksperymentowaniu, ile wytrzyma chory przy zadawaniu cierpień psychicznych, lekceważeniu prywatnego czasu, poniżaniu godności, no chyba , że jest to tematem pracy naukowej. Z całym szacunkiem, ale chyba lepiej poświęcić się dla tworzenia rozwoju nauki medycznej w zaciszu zdobyczy cywilizacyjnych niż pracować z ludźmi. Nie wolno takimi praktykami podważać zaufania do lekarzy, personelu medycznego, pracowników administracji w tak oddanym dla ludzi Szpitalu Bielańskim, o którym brak wzmianki na wstępie. Zachwianie osobowości świadczyć może o czerpaniu satysfakcji z tak niezwykle dokonywanych gorzkich praktyk, gdzie źródłem może być doświadczenie dzieciństwa. Współczuję Pani szczerze zachowań takich. Terapia wstrząsowa wskazana, bo wszyscy popełniamy błędy, a sztuka dostrzec je i się do nich przyznać. Jak można wymuszać przedłużanie pobytu pacjenta w strefie potencjalnego zagrożenia covidem i głuchym być na informację o cukrzycy i potrzebie stosowania insuliny w ściśle określonym czasie. Naprawdę przykro i żal.

Absolutnie zgadzam się z poprzednim komentarzem. Przeuczona i nie dociera do lekarki, że pacjent potrzebuje indywidualnego traktowania, również wysłuchania tego jak czuje się pacjent - niestety takie uwagi skierowane o samopoczuciu pacjenta traktuje , że "pani się wydaje, bo tego nie można brać pod uwagę, to jest subiektywne odczucie" - i na siłę wciska swoje popisując się słownictwem pseudomedycznym z książek. Bardzo przykre !!!!!.

Absolutnie zgadzam się z poprzednim komentarzem. Przeuczona i nie dociera do lekarki, że pacjent potrzebuje indywidualnego traktowania, również wysłuchania tego jak czuje się pacjent - niestety takie uwagi skierowane o samopoczuciu pacjenta traktuje , że "pani się wydaje, bo tego nie można brać pod uwagę, to jest subiektywne odczucie" - i na siłę wciska swoje popisując się słownictwem pseudomedycznym z książek. Bardzo przykre !!!!!.

Preferuje traktowanie pacjenta na podstawie zaleceń z książki. O wiele, wiele słabiej potrafi ocenić stan pacjenta na podstawie obserwacji i badania przeprowadzonego samodzielnie. Gorsze jest to, że nie tylko nie umie sama coś dostrzec, ale i nie bierze pod uwagę podpowiedzi pacjenta, który mówi jakie są efekty zaordynowanego leczenia i jaki jest jego wpływ na stan pacjenta. Ignoruje takie komunikaty, bo na podstawie wiedzy książkowej wie lepiej. Chyba, że po zgłoszeniu kilku uwag pacjent nagle wpada w zapaść. Wtedy dopiero Pani Doktor zauważa, że coś trzeba zmienić w dotychczasowym podejściu.

Preferuje traktowanie pacjenta na podstawie zaleceń z książki. O wiele, wiele słabiej potrafi ocenić stan pacjenta na podstawie obserwacji i badania przeprowadzonego samodzielnie. Gorsze jest to, że nie tylko nie umie sama coś dostrzec, ale i nie bierze pod uwagę podpowiedzi pacjenta, który mówi jakie są efekty zaordynowanego leczenia i jaki jest jego wpływ na stan pacjenta. Ignoruje takie komunikaty, bo na podstawie wiedzy książkowej wie lepiej. Chyba, że po zgłoszeniu kilku uwag pacjent nagle wpada w zapaść. Wtedy dopiero Pani Doktor zauważa, że coś trzeba zmienić w dotychczasowym podejściu.