Człowiek lubi przebywać wśród zwierząt. Zresztą ta sympatia jest odwzajemniona. Wiele gatunków zwierząt jest wręcz uzależnionych od człowieka. My ludzie często też nie wyobrażamy sobie egzystowania bez naszych ,,braci mniejszych". Zwierzęta nie tylko są pupilkami do głaskania i zabawy, ale również wykonują pewne prace np. w gospodarstwie  rolnym, a  także mogą być wykorzystywane w różnego rodzaju terapiach.

Jedną z form rehabilitacji, która ma na celu poprawę motoryki, ale także działa na psychikę jest hipoterapia. Są to po prostu zajęcia prowadzone z końmi. W takiej terapii mogą uczestniczyć zarówno dzieci jak i osoby dorosłe. Ta terapia bardzo dobrze sprawdza się u niepełnosprawnych ruchowo oraz umysłowo.      

Zajęcia odbywają się z udziałem łagodnych i spokojnych koni. Pacjent siedzi w siodle na zwierzęciu, które jest prowadzone przez doświadczonego przewodnika. W Polsce najczęściej korzysta się z koni rasy huculskiej.

Z hipoterapii powinny korzystać osoby z problemami ortopedycznymi. Celem takich zajęć w ich przypadku jest wpływ na właściwe uregulowanie napięcia związanego z mięśniami. Liczy się również korygowanie wad postawy, zwłaszcza u dzieci. Leczeniu poddaje się także pacjentów ze skrzywieniem kręgosłupa o kącie do 20 stopni oraz z wadami kończyn.   

Podczas hipoterapii wpływa się na poprawę równowagi i ćwiczenie koordynacji ruchowej. Zwierzę i człowiek muszą znaleźć wspólny rytm. Dzięki temu rodzi się między nimi więź. Osoba poddana takiej terapii wycisza się, uspokaja i jednocześnie obniża swój poziom stresu. Chód na koniu odbywa się w kontakcie z przyrodą, co wpływa relaksująco na daną osobę.

Hipoterapia jest zalecana osobom z zaburzeniami psychicznymi. Miarowy chód na koniu uspokaja, a pozytywna energia zwierzęcia wpływa kojąco. Dzieciom z porażeniem mózgowym oraz osobom z uszkodzeniami mózgu i innymi schorzeniami neurologicznymi również zaleca się korzystanie z kontaktu z koniem.   

Hipoterapii nie powinny stosować osoby, które czują wręcz paniczny lęk przed zwierzętami. Nie jest ona też wskazana dla pacjentów z niestabilnością kręgów szyjnych. Oczywiście alergicy i osoby uczulone na zapach i sierść konia również nie będą tolerować takiej terapii.

Jarosław Cieśla

Lęk to naturalna reakcja obronna każdego z nas. Małe dzieci mają bardzo bujną wyobraźnię, która często nadinterpretuje zdarzenia, pozornie normalna sytuacja dla dorosłego, dla dziecka będzie budzić strach i lęk. Często odreagowanie lęków ma swoje miejsce gdy dziecko śpi.

Często małe dzieci przez sen wiercą się, obracają się w łóżeczku, zdarza im się krzyczeć czy też płakać. Nie pokój u rodziców jest rzeczą normalną, obawiają się, że dziecku stała się krzywda, o której nie potrafi zakomunikować. Rodzice często są tym zaniepokojeni. Obawiają się, że dziecko spotkało coś złego, w przedszkolu czy też pod ich nieobecność, czego jeszcze nie potrafi wyartykułować

Przyczyny nocnych lęków są różne i niekoniecznie są one przyczyną dramatycznego podłoża, może to być całkiem z pozoru niewinna bajka, która dziecko przestraszy.

Przyczyny lęków u dzieci

Nowość! UWAGA

Dziecko ciągle spotyka  się  z nowymi sytuacjami w życiu. Dla dziecka pierwsza jazda metrem czy też  pociągiem może być dużym przeżyciem i wywołać u niego gwałtowną reakcję. I nawet jeśli nie będzie to widoczne od razu, może  dać o sobie znać w nocy. Pierwsza choinka, pierwsza wizyta Mikołaja są to sytuacje, które wywierają na małym dziecku wrażenie.

Główka pracuje

Dzieci mają olbrzymią wyobraźnię, dlatego należy pamiętać, że dla dziecka niektóre rzeczy mogą wywołać w nim lęk. Wyobraźnia może mu podpowiedzieć obrazy, których w rzeczywistości nie ma, ale dla dziecka będą one bardzo realne.

Skąd się biorą potwory?

Ważny jest sposób spędzania czasu dziecka. Jakie bajki ogląda,  jak się bawi, może starszy brat powiedział coś co go wystraszyło, lub też zwykła zabawa mogła wywrzeć na nim trwałe wrażenie.

Trudna rzeczywistość

Zdarza się tak, że podłożem lęków może być trudna sytuacja w domu. Dzieci biorą na siebie stresy rodziców, dziecko może też źle czuć się w przedszkolu, czy też źle znosić rozwód rodziców. Nieraz nocne lęki mogą być sygnałem, że dziecku dzieje się krzywda może być  traktowane nieodpowiednio  bądź  też molestowane.

Jak sobie radzić?

Przede wszystkim trzeba przyglądać się dziecku jak spędza dzień, gdzie istnieje potencjalne zagrożenie dla dziecka oraz go niwelować. Bardzo ważne jest też w jakiej atmosferze dziecko zasypia, czy czuje się bezpiecznie, czy bajki jakie są mu czytane na dobranoc nie wywołują u niego lęku.

W ciągu dnia

1. Ruch na świeżym powietrzu.
Dziecko z natury potrzebuje dużo ruchu najlepiej na świeżym powietrzu. Jest to forma rozładowania emocji stresu oraz bardzo korzystnie wpływa na całościowy rozwój maluszka. Czasem nocne lęki wynikają ze zbyt małej ilości przebywania na świeżym powietrzu.

2. Dobór odpowiednich treści.
Dzieci kilka godzi dziennie spędzają swój czas przed telewizorem czy też grają w gry przed komputerem. Bardzo ważna jest treść jaką ogląda nasze dziecko. Czy film lub gra zawiera dużo agresji czy jest odpowiednia dla wieku naszego dziecka. Jeśli zdarza się, że Twoje dziecko ma napady lęku, przyjrzyj się treściom jakie Twoje dziecko ogląda. Jeżeli dziecko ogląda nową bajkę po raz pierwszy warto oglądnąć ją razem, wtedy masz pewność, że treści jakie zawiera  jest odpowiednia dla jego wieku.

3. Analiza dni, po których przyszedł lęk
Zastanów się jak przebiegał dzień dziecka, które  później w nocy obudziło się zapłakane. Jakie wydarzenie mogło go poruszyć, czy to może bajka lub też zabawa ze starszym bratem, a może w przedszkolu coś się dzieje. Dziecko odczuwa świat całkiem inaczej niż dorosły, jest bardziej wrażliwe dlatego nie wolno bagatelizować jego problemów, gdyż w jego oczach  są to duże sprawy.

4. Przyjrzenie się sytuacji w domu
Warto przyjrzeć się sytuacji w domu może dziecko nadmiernie coś przeżywa. Czasami konflikty rodzinne, choroba w rodzinie może mieć na malucha ogromny wpływ, wszelkie zmiany w rodzinie, przeprowadzka pojawienie się nowego członka rodziny, czy też zmiana lub utrata pracy rodzica powoduje że dziecko może odczuwać lęk.

5. Postawienie granicy między zabawą a prawdziwym życiem
Dziecku może się pomylić  to co jest zabawą, a co jest realne. Czasem zabawy, w które dziecko się bawi wywołują lęk – koniecznie wtedy trzeba ustalić granice z jasnym komunikatem : „to była tylko zabawa, potwory nie istnieją, świat jest bezpieczny”

6. Rozmowa z dzieckiem
Bardzo ważna jest szczera rozmowa z dzieckiem.  Często się zdarza tak, że dzieci nie potrafią ubrać swoich  lęków w słowa.  Będąc uważnym rodzicem nie bagatelizujmy sygnałów,  które nam wysyłają, że coś ich niepokoi, nawet niewinny żart cioci czy wujka „Bądź grzeczny bo zabiorę Cię od mamy” może dzieci przestraszyć. Jeżeli później mówi o tym – wytłumacz mu, że to był tylko kiepski żart.

7. Rozmowa z wychowawczynią w przedszkolu
Dobrze jest umówić się na rozmowę z panią przedszkolanką jeżeli lęki powracają i uważasz, że przyczyna tkwi w przedszkolu. Może w przedszkolu dziecko nie czuje się bezpiecznie lub znajduje się agresywny kolega, który mu dokucza.

8. Rozmowa z psychologiem
Gdy powyższe sposoby zawiodły, a dziecko wciąż budzi się z płaczem warto rozważyć wizytę u psychologa.  To żaden wstyd zwrócić się do specjalisty o pomoc. Czasem dzieciom znacznie łatwiej otworzyć się i opowiedzieć o problemie obcej osobie niż rodzicowi. Poza tym psycholog poprzez odpowiednie narzędzia jak rysunek czy też ukierunkowana zabawa może odkryć przyczynę lęków.

Przed snem i w nocy

9. Porządek w pokoju
Ważne jest aby zachować porządek w pokoju. Niepoukładane sprzęty lub też ubrania mogą w dziecku budzić chaos, a w ich kształtach maluch może zobaczyć jakieś groźne potworki.

10. Codzienne rytuały
Rytuały są bezcenne – te same czynności wykonane o tej samej porze codziennie dają dziecku poczucie bezpieczeństwa. Dziecko lubi mieć stałe punkty w ciągu dnia jak jedzenie składanie zabawek.

11. Wyciszenie przed snem
Na godzinę przed snem warto wprowadzić wyciszające zajęcia, takie jak kąpiel, składanie zabawek. W tym czasie nie oglądaj telewizji, czy też niech dziecko nie gra na komputerze.

12. Zapalenie światła
Czasem pomocne dla dziecka jest zapalenie światła lub też zapalenie świczki w pokoju.

13. Utulenie
Utulenie dziecka zawsze ma moc kojącą. Jest najlepszym sposobem gdy dziecko płacze czuje się smutne lub nastąpił atak lęku. W zależności od stanu dziecka możesz zawsze z dzieckiem porozmawiać o tym czego się wystraszył . Podanie mu ulubionej maskotki czy też kojący śpiew zawsze może dziecku pomóc w wyciszeniu się.

14. Fizjologia
Kiedy dziecko napada nocny lęk warto zaprowadzić go do toalety – przy pełnym pęcherzu odpoczynek jest utrudniony. Dobrze też jest napić się wody.

15. Zabranie do wspólnego łóżka
Jest to bardzo dobry sposób aby dziecko poczuło się bezpiecznie i uspokoiło się zwłaszcza jak nie chce zostać samo.

Nie ma ryzyka że rozpieścisz w ten sposób maluszka, dziecko potrzebuje Twojej bliskości i miłości i nie ma powodu aby jej odmawiać.

przedszkoland.pl

Podczas aktywności fizycznej często wychodzimy poza komfort. To znaczy po prostu tyle, że wysiłek jest bardzo duży, a zmęczenie mocno odczuwalne. To jest oczywiście zrozumiałe, jeśli ktoś chce osiągnąć sukces w dyscyplinie, którą uprawia. Jednak ,,wyjście" poza komfort powinno dotyczyć tylko wysiłku, natomiast w pozostałych kwestiach musimy czuć się jak najbardziej optymalnie.

Dobre samopoczucie na treningu zapewni nam odzież termoaktywna. Jest ona wykonana z materiałów "oddychających", czyli takich które nie zatrzymują wilgoci tylko powodują, że jest ona wydalana na zewnątrz. Dzięki temu skóra swobodnie oddycha, nie następuje przegrzanie, ani też zbytnie wychłodzenie organizmu.    

Pierwsza warstwa odzieży, czyli bielizna musi być jak druga skóra. Nie może powodować obtarć, ani dyskomfortu podczas często bardzo intensywnego wysiłku fizycznego. Gdy pot jest odparowywany, wtedy przy dość niskiej temperaturze powietrza lub wietrze, nie grozi nam wyziębienie, gdy na chwilę się zatrzymamy. Zapewnia to najczęściej dwuwarstwowy materiał, z którego wykonana jest bielizna termoaktywna.

Utrzymanie stałej temperatury jest kolejną zaletą takiej odzieży. Zawodnicy, którzy trenują na powietrzu muszą mieć zapewniony komfort. Druga warstwa bielizny minimalizuje uczucie chłodu.

Wielka zaletą odzieży termoaktywnej są jej walory zachowania higieny. Jeśli materiał, z którego jest wykonana zawiera jony srebra, wtedy działa bakteriobójczo. Hamuje wydzielanie nieprzyjemnego zapachu na zewnątrz, co pozwala na bezstresowe trenowanie w grupie innych osób. Zapach potu po prostu nie jest odczuwalny.  

Odzież termoaktywna często wykonana jest bezszwowo. Dzięki temu na skórze po intensywnym wysiłku nie pojawiają się obtarcia w newralgicznych miejscach. Możemy komfortowo kontynuować trening, przez co jest efektywny. Ważną kwestia jest też to, że bielizna dokładnie dopasowuje się do ciała zawodnika, ale jednocześnie nie krępuje ruchów zapewniając swobodę przy wykonywaniu różnych ćwiczeń rozgrzewkowych i rozciągających.

Jarosław Cieśla