Art

Zdrowie i dobre samopoczucie zapewni ci dieta ketogeniczna

17.01.2018
Zdrowie i dobre samopoczucie zapewni ci dieta ketogeniczna

Coraz więcej osób decyduje się na dietę ketogeniczną. Trzeba jednak liczyć się ze sporymi wydatkami, bo do najtańszych ona nie należy. Wymaga też dużo silnej woli i dyscypliny, żeby wypełniać wszystkie jej zalecenia. Ważny jest jednak cel, bo osoba która ją stosuje traci na wadze, pozbywa się niepotrzebnego tłuszczu oraz cieszy dobrym zdrowiem, emanuje energią i doskonałym samopoczuciem. Poza tym umysł lepiej funkcjonuje.

Dieta ketogenna lub też dieta tłuszczowa, bo pod takimi nazwami jeszcze funkcjonuje, polega na przyjmowaniu sporej ilości tłuszczy, nieco mniej białek oraz bardzo niskiej ilości węglowodanów. Przyjmuje się, że rozkład makroskładników jest następujący: tłuszcze stanowią od 80 do 90%, a białka i węglowodany pozostałą część posiłku.   

Ketoza - co to takiego?

Istotą diety ketogennej jest spożywanie produktów wysokotłuszczowych. W ten sposób dostarcza się organizmowi energii poprzez spalanie tłuszczów. Dieta ketogenna ma za zadanie wywołanie w organizmie stanu określanego jako ketoza. Polega to na tym, że w osoczu krwi dochodzi do podniesienia poziomu tzw. ciał ketonowych. Należą do nich aceton, kwas ß- hydroksymasłowy oraz kwas acetooctowy. Zazwyczaj energia wytwarzana jest poprzez dostarczanie organizmowi glukozy. W przypadku ketozy podstawę żywienia stanowi dieta tłuszczowa i niskowęglowodanowa. Ciała ketonowe zapewniają energię, wpływają na samopoczucie i zdrowie. Są głównym paliwem dla organizmu.

Ketoza określana jako odżywcza służy do tego, aby uaktywnić jak najwięcej pokładów energii w organizmie. Poza tym ma na celu bardziej jakościowe funkcjonowanie narządów i całego ustroju.   

Ketoza ma również szerokie zastosowanie w celach leczniczych. Stosuje się ją w terapii nowotworowej, gdyż ciała ketonowe nie pozwalają na czerpanie energii i tym samym rozrost komórek rakowych. Dieta tłuszczowa świetnie się sprawdza przy walce z otyłością, a także u osób z cukrzycą. Dzieje się tak ze względu na niską podaż węglowodanów. Już na początku XX wieku ketoza miała swoje zastosowanie w hamowaniu napadów epilepsji. Nie całkiem wiadomo jaka jest tego przyczyna, jednak skutki są bardzo zadowalające. Dieta tłuszczowa jest też stosowana przy hamowaniu skutków choroby Alzheimera oraz Parkinsona.   

Ketoza występuje również u sportowców. Dzieje się tak, gdy wysiłek jest umiarkowanie intensywny, ale za to trwa przez dłuższy czas. Tak jest np. w przypadku treningów biegaczy długodystansowych. Ketoza w tym przypadku zaczyna występować po ok. 60 minutach od zakończenia biegu. Jest to tzw. Ketoza powysiłkowa. Świetnie się sprawdza też u osób, które chcą poprawić swoją sylwetkę.

Dieta ketogeniczna

Dieta ketogenna wymaga spożywania właściwych produktów w odpowiednich proporcjach. Produkty, które przyjmujemy nie powinny być przetworzone. Trzeba też unikać przyrządzania potraw w panierkach.

dieta ketogeniczna (ketogenna / tłuszczowa) - piramida żywieniowa

Jeśli chodzi o produkty bogate w tłuszcze to wyróżniamy tu: awokado, kokos (olej, wiórki, mąka), smalec, masło klarowane, oliwa z oliwek, kakao, a także tłuszcz z kaczki i gęsi. Jeśli chodzi o mięsa, to najlepiej jeśli pochodzą one od zwierząt żywionych na trawie. Ryby, które będziemy spożywać powinny być hodowane w gospodarstwach ekologicznych.

Źródłem białka jest wołowina, kurczak, wieprzowina, tłuste ryby, jaja, owoce morza, surowy nabiał.

Węglowodany powinniśmy sobie dostarczać spożywając takie produkty jak brokuły, szpinak, papryka, otręby pszenne, pomidory. Z owoców natomiast warto spożywać te o niskim indeksie glikemicznym czyli np. maliny, truskawki oraz jagody.

Dieta tłuszczowa wyklucza jedzenie produktów przetworzonych. Nie powinno się więc spożywać pieczywa, ciast, czipsów. Zabronione są też wszelkie sosy, kasze, makarony, ryż, płatki owsiane, muesli, słodycze, miody, dżemy, lody, cukier, warzywa zawierające skrobię, a także strączkowe. Nie powinno się też jeść marchwi, kukurydzy oraz takich owoców jak brzoskwinie, banany i arbuzy. Wśród napojów należy wykluczyć alkohole, wody smakowe oraz słodzone.   

Zalety diety ketogennej

Dieta ketogenna ma za zadanie poprawę metabolizmu organizmu. Sprzyja zrzuceniu wagi, co następuje dość szybko. Dzieje się tak przede wszystkim przez to, że nie spożywa się węglowodanów oraz żywności przetworzonej i nadmiernie słodzonej. Zostaje także wyhamowany apetyt, bo organizm otrzymuje niezbędne składniki odżywcze, które zaspokajają jego potrzeby. Nadwaga nie występuje, również dlatego, że woda nie jest nadmiernie magazynowana w organizmie.

Dieta tłuszczowa stosowana u dzieci wpływa nie tylko na ich samopoczucie fizyczne i zdrowie, ale również na psychikę. Dziecko jest bardziej skoncentrowane, uważne i spokojniejsze. Jednak nie staje się apatyczne. Ma dużo energii i chęci do działania.

Jakość życia osób stosujących dietę ketogeniczną znacznie się poprawia. Przede wszystkim stają się zdrowsi. Poziom tzw. złego cholesterolu się obniża, a także poprawia praca układu sercowo - naczyniowego. Skóra staje się jędrniejsza, a włosy mocniejsze i bardziej lśniące. 

Wady diety ketogennej

Pierwszym negatywnym objawem po przejściu na dietę ketogenną jest uczucie osłabienia. Występuje brak sił. Wysiłek fizyczny w tym okresie jest niewskazany, gdyż np. trening fizyczny okaże się nieefektywny. Mogą też pojawić się problemy z zasypianiem.  

Dieta tłuszczowa charakteryzuje się zwiększonym poziomem ciał ketonowych. To natomiast skutkuje tym, że jeden z jego rodzajów, czyli aceton jest wyczuwalny w oddechu. Z ust osoby będącej na diecie ketogenicznej wydobywa się wtedy zapach kwaśnych jabłek, co jest dość nieprzyjemne. 

U niektórych osób dieta tłuszczowa skutkuje sensacjami żołądkowymi. Mogą pojawić się stany biegunkowe lub też problemy z wydaleniem stolca. Na skutek braku większej ilości węglowodanów, czasami pojawiają się także zawroty głowy.

Przykładowy posiłek

Najpierw podgrzewamy dwie łyżki oleju kokosowego na patelni. Następnie kroimy drobno cebulę, którą razem z plastrem szynki wrzucamy na patelnię. Jak się podsmaży, wtedy wbijamy dwa jajka i przyrządzamy jajecznicę. Na koniec posypujemy koperkiem. Zjadamy  z pokrojonymi świeżymi plasterkami papryki i pomidorem.

dieta ketogeniczna - przykładowy jadłospis

To trzeba wiedzieć:

  • Ketoza występuje nie tylko, gdy jest stosowana dieta tłuszczowa, ale także po ćwiczeniach  fizycznych.  
  • Dieta ketogenna początkowo objawia się osłabieniem organizmu, jednak już po kilku dniach od jej zastosowania następuje uczucie euforii. 
  • Jeśli dieta ketogenna ma być zastosowana jako terapia lecznicza, to trzeba to wcześniej ustalić z lekarzem.
  • Dieta tłuszczowa wymaga, aby przyjmować suplementy takich minerałów jak: magnez, potas, sód oraz witamin A, B, D, E, K oraz kwasów Omega3.  
  • Ważne jest, aby regularnie wykonywać badania, które pokażą czy z naszym organizmem jest wszystko w porządku. Ich wyniki należy skonsultować z lekarzem.

 

Jarosław Cieśla

 
Źródła:
1) http://ptfarm.pl/pub/File/wydawnictwa/b4_07/s%20371-374.pdf
2) http://wple.net/plek/numery_2010/numer-3-2010/205-212.pdf
3) https://www.researchgate.net/profile/Arthur_Mccullough/publication/11869688_Nonalcoholic_Fatty_Liver_Disease_A_Feature_of_the_Metabolic_Syndrome/links/00b7d536b71378f1c9000000/Nonalcoholic-Fatty-Liver-Disease-A-Feature-of-the-Metabolic-Syndrome.pdf#page=139
4) http://www.phmd.pl/api/files/view/29119.pdf
5) http://rcin.org.pl/Content/8458/WA697_5538_ZS182_Wpl-diety-Langfort_l.pdf

 

Dodaj swój komentarz

Komentarzy: 1

Jagoda

03.03.2018

Wprowadzając do diety skreślone produkty w mniejszych ilościach można uniknąć przykrych sensacji

i suplementów. Tak przypuszczam. Jedzmy to co lubimy z umiarem.

Art

Jak sobie radzić z chorobami serca?

11.01.2018
Jak sobie radzić z chorobami serca?

Serce człowieka jest jak silnik pojazdu. Dzięki niemu możemy sprawnie funkcjonować. Jeśli działa bez zarzutu, wtedy cieszymy się dobrym zdrowiem. Funkcjonowanie naszych tkanek i innych narządów oraz układów zależy od jakości serca. Pełni ono rolę pompy zalewowo-tłoczącej, która odpowiada za prawidłowy przepływ krwi przez wiele narządów i tkanek ludzkiego organizmu. Znajduje się w centrum tzw. układu krwionośnego, na który składają się jeszcze żyły, tętnice oraz naczynia włosowate.

Serce umieszczone jest w klatce piersiowej w środku worka osierdziowego. Składa się z 4 jam, które podzielone są na dwie komory i tyleż samo przedsionków. Krew bez tlenu pompowana jest do przedsionka prawego przez żyłę główna górną oraz główną dolną. Dalej jest ona tłoczona przez komorę prawą do tętnicy płucnej, aby trafić do płuc. Natomiast w kolejnym etapie krew jest zbierana do przedsionka lewego poprzez cztery żyły płucne. Dalsza droga odbywa się w kierunku aorty, gdzie jest rozprowadzana po całym ludzkim organizmie. 

Jaką rolę spełnia serce w organizmie ludzkim?

  • Dostarcza utlenowaną krew do wszystkich komórek organizmu.
  • Przekazuje tkankom i narządom poprzez krwioobieg witaminy oraz mikroelementy.
  • Pompuje wraz z krwią hormony.
  • Dostarcza poprzez krwioobieg odpowiedniei koniecznych do właściwego funkcjonowania organizmu substancje i składniki energetyczne.
  • Pobiera krew, w której znajdują się szkodliwe i toksyczne substancje.
  • Zajmuje się poborem krwi zanieczyszczonej dwutlenkiem węgla.
  • Dzięki swojej pracy pomaga w pobieraniu tlenu i rozprowadzaniu go poprzez krwioobieg do tkanek, mięśni i narządów w całym organizmie.
  • Wpływa na prawidłowe funkcjonowanie mózgu poprzez tłoczenie tam krwi z tlenem oraz substancjami odżywczymi.

co wiesz o sercu - infografika

Jakie są objawy, że z sercem dzieje się coś niedobrego?  

Z informacji podanych wyżej wynika, że od jakości i właściwego funkcjonowania serca zależy zdrowie całego organizmu. Dobrze jest zatem profilaktycznie badać się i sprawdzać czy prawidłowo działa. Zwłaszcza osoby starsze powinny zwrócić na to szczególną uwagę. Lekarz, który zajmuje się chorobami serca to kardiolog. Po przekroczeniu czterdziestu lat warto jest profilaktycznie raz w roku udać się do niego na konsultację.

Również we własnym zakresie możemy monitorować pracę serca, poprzez określenie pulsu. Wystarczy przyłożyć dwa lub jeden palec na wewnętrznej stronie dłoni tuż przy nadgarstku lub na tętnicy przy krtani. Gdy wyczujemy puls, wtedy należy liczyć ilość uderzeń przez okres jednej minuty.

Prawidłowe wartości pulsu dla poszczególnych grup: 

  • dzieci - 100;
  • młodzież - 85;
  • dorośli - 70;
  • osoby w podeszłym wieku – 60.

Jeśli mamy podwyższony lub dużo niższy puls, wtedy jest to jasny sygnał, że nie pracuje ono w sposób prawidłowy. Najlepiej w takiej sytuacji będzie, gdy udamy się po poradę do specjalisty.

Innym niepokojącym objawem jest ciągłe i szybkie męczenie się. Może ono być skutkiem nieodpowiedniego dotlenienia tkanek, a także niedostarczenia narządom właściwej dawki substancji energetycznych i odżywczych przez krwioobieg. Dzieje się tak, gdy serce pracuje w niewystarczający sposób. Jeśli nawet spokojny chód na niedużym dystansie wywołuje uczucie zmęczenia, a nawet pojawiają się problemy z oddychaniem i duszności, to takie zachowanie jest powodem do niepokoju.

Tak samo jest, kiedy serce zaczyna bić mocniej i w szybszym rytmie podczas odpoczynku, gdy organizm nie był poddany wysiłkowi fizycznemu. Jest to tzw. kołatanie serca. Taka sytuacja może nastąpić w sposób nagły i trwać nawet do trzech minut. Dodatkowo przy takiej akcji serca czasami pojawia się ból w okolicach klatki piersiowej. Często promieniuje aż do ramion i szyi. Takie objawy mogą występować razem z dusznościami. Jest to tzw. dusznica bolesna.

W przypadku niewłaściwej pracy serca krew nie jest w wystarczającej ilości pompowana do mózgu, przez co nie doprowadza tam potrzebnej ilości tlenu. Dochodzi wtedy do częstych zawrotów głowy, a nawet utraty przytomności. O uszkodzeniu tkanek, a właściwie mięśnia sercowego i jego niewłaściwym funkcjonowaniu mogą też świadczyć zmiany na ciele człowieka. Mogą zatem pojawiać się zasinienia np. na skórze, czy wargach, a nawet opuchlizna na klatce piersiowej, brzuchu oraz nogach.  

Jakie mogą być schorzenia i choroby serca?

Serce jest doskonałym ,,urządzeniem", które zapewnia organizmowi właściwe funkcjonowanie. W ciągu minuty potrafi przepompować ok. 10000 litrów krwi przez sieć naczyń krwionośnych znajdujących się w ludzkim ciele. Jednak czasami serce szwankuje i  wtedy człowiek zaczyna chorować, niedomagać i podupadać na zdrowiu. Źle funkcjonujący układ krążenia może doprowadzić nawet do śmierci. W Polsce dotyczy to 50% wszystkich zgonów. Nabyte choroby serca to:

Choroba niedokrwienna serca

Inaczej zwana chorobą wieńcową. Jest konsekwencją tego, że mięsień sercowy nie otrzymuje w wystarczającej ilości substancji odżywczych oraz tlenu. Takie przewlekłe niedotlenienie serca powoduje ból w okolicy mostka w przypadku podjęcia jakiegoś wysiłku fizycznego. Ostre zespoły wieńcowe mogą doprowadzić do niestabilnej dławicy piersiowej, czyli stanu przedzawałowego. Rozpoznanie choroby następuje podczas diagnozy lekarskiej. Stosuje się także różne badania takie jak EKG oraz echokardiografię. Dodatkowo lekarz może też zalecić wykonanie badania enzymów serca, jak też koronarografii, która polega na oglądzie tętnic poprzez wprowadzenie do nich specjalistycznego urządzenia cewnikującego. Czasami też wykonuje się tomografię na podstawie emisji pozytronowej. Choroba niedokrwienna serca często kończy się zawałem.

Zawał mięśnia sercowego

To inaczej martwica mięśnia sercowego. Jest spowodowana zamknięciem tętnicy wieńcowej przez którą krew powinna być dostarczana do serca. Taki stan niedokrwienia charakteryzuje się silnym i piekącym bólem za mostkiem. Często promieniuje on w kierunku żuchwy i lewego barku. Jest też odczuwalny pod łopatką i nadbrzuszem. Chory ma duszności, zawroty głowy i czuje się osłabiony. Do tego dochodzi kołatanie serca. Pacjent cierpi nie tylko fizycznie, ale również psychicznie. Czuje lęk przed śmiercią i ogólny niepokój.

Migotanie przedsionków

To zaburzenie rytmu serca, które w głównej mierze dotyczy osób po 65 roku życia. Przyczynami wystąpienia tej przypadłości są niewydolności serca. To  konsekwencja długoletniej choroby niedokrwiennej serca jak też nadciśnienia tętniczego. U młodszych osób natomiast najczęstszą przyczyną występowania tego zaburzenia są wady zastawkowe. Migotanie przedsionków polega na tym, że są one pobudzone w sposób nieskoordynowany. Często temu zjawisku towarzyszy szybka akcja komór sercowych. Najczęściej pacjent nie odczuwa żadnych objawów, więc trudno jest od razu wykryć to zaburzenie. Rozpoznanie migotania przedsionków dokonuje się po wykonaniu badań EKG. Czasami jednak u niektórych pacjentów pojawiają się duszności, bolesność w okolicy klatki piersiowej, zawroty głowy oraz kołatanie serca.

Zaburzenia rytmu serca

To sytuacje podczas których skurcze mięśnia sercowego nie są regularne. Mogą mieć większą lub mniejszą częstotliwość niż wynosi normalny poziom. W przypadku, gdy liczba uderzeń serca na jedną minutę przekracza 100 impulsów, wtedy mamy do czynienia z tachykardią. Tak jest np. podczas intensywnego wysiłku fizycznego i to samo z siebie nie stanowi zagrożenia. Jednak, gdy w grę wchodzą arytmie, czyli nieprawidłowe zaburzenia rytmu serca, wtedy jest to niebezpieczne dla zdrowia i życia danej osoby. Natomiast bardzo wolny puls, poniżej 50 uderzeń serca na minutę określany jest mianem bradykardii. Czasami, żeby pobudzić serce do szybszej pracy wszczepia się rozrusznik. Pierwsze rozpoznanie arytmii następuje przy badaniu stetoskopem lub mierzeniu tętna. Natomiast, żeby prawidłowo i dokładnie ocenić kondycję serca potrzeba wykonać badanie EKG.        

Nadciśnienie tętnicze

Jest chorobą związaną z układem krążenia. Uaktywnia się najczęściej wraz z wiekiem. W naczyniach krwionośnych na skutek uszkadzania się ścian dochodzi do podwyższania ciśnienia tętniczego krwi powyżej wartości 140/90 mmHg. Taka sytuacja może występować stale lub raz na jakiś czas. Nadciśnienie tętnicze pojawia się jednak nie tylko u osób starszych. Uszkodzenie ścian naczyń krwionośnych może także wystąpić, gdy dana osoba jest otyła, niezdrowo się odżywia, a także regularnie stosuje używki. Wykrycie nadciśnienia tętniczego nie jest łatwe, gdyż często przebiega bezobjawowo. O pojawieniu się tego schorzenia mogą świadczyć bóle i zawroty głowy, szybkie męczenie się, a także krwawienie z nosa.

Zapalenie mięśnia sercowego

To proces zapalny będący najczęściej skutkiem powikłań po infekcjach wirusowych, pasożytniczych, a także bakteryjnych np. przy zapaleniu płuc czy grypie. Choroba może też być wynikiem przyjmowania antybiotyków i innych leków, zatruciem toksynami oraz powikłaniem po nałogowym zażywaniu kokainy. Zapalenie mięśnia sercowego stanowi poważne zagrożenie dla życia pacjenta. Często dochodzi do uszkodzenia części mięśnia sercowego, co skutkuje niewydolnością serca i poważnymi konsekwencjami dla pacjenta. Czasami niezbędne staje się umieszczenie chorego w szpitalu i poddaniu stałej opiece lekarskiej.

Niewydolność serca

To zespół różnych objawów, które uniemożliwiają prawidłowe  rozprowadzanie krwi do wszystkich tkanek organizmu. Dolegliwość ta jest spowodowana  tym, że mięsień sercowy uległ uszkodzeniu i nie spełnia swoich funkcji we właściwy sposób. Niewydolność serca rozróżnia się na ostrą oraz przewlekłą. Objawami choroby są duszności, rzężenie w płucach, osłabienie i szybkie męczenie się przy najmniejszym wysiłku, nierówne lub bardzo szybkie bicie serca, nocne oddawanie moczu, spadek masy ciała lub nadmierne przybieranie na wadze, blady kolor na twarzy, zimne kończyny, nabrzmiałe żyły oraz występowanie bezdechu. Przyczynami niewydolności serca mogą być choroby takie jak: choroba niedokrwienna serca, kardiomopatia, choroby zastawkowe, a także powikłania np. po ciąży lub po przebytym zawale.      

Choroba reumatyczna serca

Inaczej określana jako gorączka reumatyczna. Najpierw pacjent uskarża się na ostre zapalenie gardła. Jest ono skutkiem zakażenia paciorkowcem. W trakcie powikłań dochodzi do wystąpienia gorączki reumatycznej, która może wywołać stan zapalny serca. Objawia się on bólem za mostkiem i promieniuje ku szyi, lewemu barkowi oraz plecom. Dodatkowo pacjent ma duszności, a także przyspieszone bicie serca i uczucie zmęczenia oraz osłabienia. Dodatkowo pojawiają się obrzęki na nogach. Z powodu dotkliwego bólu chory często przebywa w pozycji leżącej. U ponad połowy osób cierpiących na gorączkę reumatyczną występuje także zapalenie wsierdzia oraz różne przykre dolegliwości sercowe.

Jak dbać o serce?

jak dbać o serce

Dieta

To co spożywamy ma zasadniczy wpływ na kondycję naszego organizmu i jego narządów. Właściwa dieta może szkodzić naszemu ciału, jak też uzdrawiać je i utrzymywać w bardzo dobrej formie. Od tego co jemy będzie zależało nasze samopoczucie oraz tempo starzenia się organizmu.

Otyłość bardzo negatywnie odbija się na kondycji serca, dlatego żeby się nie przejadać najlepiej jest spożywać ok. 5 posiłków co 3 godziny. Dieta musi być odpowiednio zbilansowana, aby organizm nie odczuwał braków. Ważną kwestią jest więc ograniczenie spożywania soli, która może prowadzić do wystąpienia wielu schorzeń np. nadciśnienia tętniczego. Zamiast niej warto do przyprawiania potraw używać ziół. Przyczyną otyłości jest także cukier, który nie tylko wykorzystuje się do słodzenia napojów, ale można go znaleźć w słodyczach i ciastach. Spożywanie go oznacza dostarczanie organizmowi ,,pustych kalorii", co skutkuje nabywaniem dużych ilości tkanki tłuszczowej.

Bardzo pożyteczne i zdrowe jest jedzenie produktów zawierające nienasycone kwasy tłuszczowe, które działają przeciwmiażdżycowo i wpływają na poprawę funkcjonowania układu krążenia. Można je znaleźć w łososiu, makreli, migdałach, ziarnach słonecznika, siemieniu lnianym, kaszach i oleju lnianym. Warto też spożywać te produkty, które zawierają błonnik. Wpływa on na oczyszczanie organizmu z toksyn, a także hamuje procesy trawienne, przez co długo nie czujemy głodu. Można go znaleźć w kaszy jęczmiennej, mannej, ryżu brązowym, chrupkach kukurydzy, otrębach pszennych, płatkach żytnich, chlebie żytnim razowym, jeżynach, porzeczkach, malinach, fasolach, bobie oraz wiórkach kokosowych.

Warto także pamiętać o tym, aby produkty, które spożywamy zawierały witaminy A, C, E oraz z grupy B i minerały, takie jak wapń, żelazo oraz potas i magnez. Jeśli jadasz mięso, to tylko chude, czyli drobiowe i cielęcinę oraz tłuste ryby morskie. W twoim menu nie może też zabraknąć warzyw i owoców. Możesz je spożywać do każdego posiłku. Codziennie należy też wypijać ok. 2 litrów wody, żeby nie dopuścić do osłabienia organizmu. Najlepiej jeśli jest ona mineralizowana i niegazowana.

Aktywność fizyczna

Najkorzystniejsza dla twojego zdrowia będzie codzienna aktywność ruchowa. Najlepiej na powietrzu, bo wtedy możesz oddychać pełną piersią, przez co serce wydajniej pracuje. Dotlenisz w ten sposób nie tylko mięśnie, ale również mózg. Codzienna porcja ruchu jest równoznaczna ze spalaniem kalorii. Dzięki temu nawet w podeszłym wieku zachowasz sprawność i nie będziesz zbyt szybko przybierać na wadze. Wzmocnisz w ten sposób odporność, a układ krążenia będzie lepiej funkcjonował. Nie jest koniecznością narzucanie sobie zbyt dużego wysiłku. Wystarczy systematyczność.

Nawet szybki codzienny marsz do pracy lub półgodzinny spacer będzie bardzo dobrym rozwiązaniem. Warto także zaraz po przebudzeniu wykonać poranną gimnastykę i rozruszać wszystkie mięśnie. W wolnym czasie świetnie tez sprawdzi się jazda na rowerze, pływanie, sporty zespołowe oraz jogging. Każda pora roku jest dobra na aktywność ruchową. Jeżdżąc zimą na nartach wzmocnimy odporność i zahartujemy ciało. Jeśli jednak pogoda nie zachęca do wyjścia na powietrze, to poćwicz w domu np. z hantlami.  

Używki 

Jeśli ktoś pali papierosy, to najrozsądniej będzie całkowicie porzucić ten nałóg. Nikotyna działa destrukcyjnie na praktycznie wszystkie tkanki i narządy ludzkiego organizmu. Może doprowadzić do uszkodzenia układu krążenia i samego serca. Zaburza jego pracę i przyczynia się do powstania udaru mózgu, miażdżycy, nadciśnienia tętniczego, czy też choroby niedokrwiennej serca.
Przyjmowanie narkotyków oraz tzw. dopalaczy może wywołać zaburzenia rytmu serca. Przyspieszone bicie, arytmia, migotanie przedsionków, to są skutki używania tych substancji. Poza tym powodują wzrost ciśnienia krwi w tętnicach. Skutkiem tego może być trwała niewydolność serca i zaburzenie jego pracy. Bardzo łatwo wtedy o zawał, wylewy krwi do mózgu, a także zapalenie mięśnia sercowego.

Jeśli chodzi o alkohol, to jego nadmiar może mieć bardzo niekorzystny wpływ na serce i układ krążenia. Nie trzeba całkowicie z niego rezygnować, jednak należy zachować umiar i rozsądek. Przy zbyt dużej ilości wypijanych napojów alkoholowych może dojść do niepokojących zjawisk w naczyniach krwionośnych. Systematyczne wypijanie wysokoprocentowych trunków powoduje przyspieszone bicie serca i bolesność w jego okolicy. Natomiast od czasu do czasu wypijanie np. lampki czerwonego wina może korzystnie wpłynąć na nasze zdrowie. Zawarte w nim polifenole działają przeciwmiażdżycowo oraz wpływają na produkcję potrzebnego organizmowi ludzkiemu cholesterolu, czyli HDL.  

Profilaktyka prozdrowotna

Badania

Wiele schorzeń i chorób serca nie daje od razu o sobie znać. Często rozwijają się bezobjawowo, przez co nie można ich zdiagnozować i zacząć leczyć. Ważne więc jest, abyśmy przynajmniej raz w roku udali się do lekarza, żeby sprawdzić, czy z naszym sercem jest wszystko w porządku. Dzieci i młodzież są poddawane badaniom regularnie i dzięki temu można dość łatwo określić kondycję serca. Również dorosłe osoby powinny o tym pamiętać.

Badanie osłuchowe pozwoli stwierdzić czy pojawiają się tzw. szmery skurczowe, które mogą wskazywać na wady w układzie sercowo - naczyniowym jak np. zwężenie ujść tętniczych oraz kardiomopatię przerostową. Podczas profilaktycznej wizyty u lekarza należy też opowiedzieć specjaliście o swoim samopoczuciu, czy zdarzają się nagłe omdlenia, częste osłabienia, duszności lub też ból w okolicach klatki piersiowej.

Takie informacje mogą być przyczynkiem do wykonania kolejnych bardziej szczegółowych badań. Należą do nich echokardiografia, czyli nieinwazyjne badanie, dzięki któremu można wykazać czy pacjent ma wady serca, oraz zdiagnozować działanie zastawek. Często też wykonuje się prześwietlenie klatki piersiowej(RTG), które to badanie pozwala na ocenę wielkości naszego serca oraz tętnicy głównej. Jest też w stanie zdiagnozować jakość i wydolność układu krążenia. Dodatkowo lekarz może zalecić wykonanie badania elektrokardiograficznego pozwalającego na stwierdzenie wady serca, jak też inwazyjnego cewnikowania jamy serca. To ostatnie wykonuje się tylko wtedy, gdy pozostałe opisane wyżej nie dają pełnych informacji na temat stanu pacjenta.  

Odpoczynek

Mimo, że serce pracuje 24 godziny na dobę, to jednak też potrzebuje odpoczynku. Dlatego ważną kwestią jest, aby wysypiać się przez co najmniej 8 godzin dziennie. Warto też w ciągu dnia ucinać sobie krótką drzemkę. Niewyspanie i zmęczenie mogą być przyczyną złego funkcjonowania naszego najważniejszego organu. Sen i odpoczynek pozwolą sercu odpowiednio się zregenerować, po to żeby w niektórych momentach życia podołać wysiłkowi i zwiększonej pracy. Zmęczone narządy źle funkcjonują i nie spełniają właściwie swojej roli w organizmie ludzkim.

Osoby, które mają problem z zasypianiem i spędzają bezsenne noce mogą później cierpieć na niewydolność serca. Jeśli nie pracuje ono dobrze, to krew nie dotlenia tkanek w sposób dostateczny, a także nie dostarcza odpowiednich składników odżywczych. Z tego względu organizm gorzej funkcjonuje, choruje, pojawiają się różne dolegliwości co doprowadza organizm do degradacji.  

Stres

Codzienne kłopoty, problemy i sytuacje stresowe w istotny sposób wpływają na kondycję naszego serca. Mogą przyczynić się do powstania choroby niedokrwiennej serca oraz zawału mięśnia sercowego. Stres towarzyszy nam stale, jednak czasami staje się wręcz nie do zniesienia, kiedy zaczynamy obawiać się różnych sytuacji, a lęk przed kolejną wywołuje paraliżujący strach. Przez to nasze narządy zaczynają źle funkcjonować, pojawiają się choroby, zachodzą zmiany w tkankach, co jest niekorzystne dla naszego zdrowia. Serce zaczyna gorzej pracować doprowadzając do wielu szkód. To może skończyć się różnymi chorobami, aż wreszcie zawałem. Dlatego warto zadbać o to, żeby we właściwy sposób ,,ładować wewnętrzne akumulatory", czyli dbać o swoje zdrowie psychiczne.

Przede wszystkim bądźmy gotowi na sytuacje stresowe. Dzięki temu nasz organizm nie przeżyje zbyt wielkiego szoku, gdy się pojawią. Bądźmy systematyczni, a wtedy unikniemy wielu kłopotliwych sytuacji. Z uśmiechem odnośmy się do innych osób i nie oceniajmy ich negatywnie. Starajmy się dobrze zaplanować czas, aby nie denerwować się, że się gdzieś spóźnimy. Słuchajmy dużo muzyki, czytajmy książki, przebywajmy w przyjaznym nam środowisku. Dobrym rozwiązaniem jest medytacja i odpoczynek w samotności, chociaż na krótki czas. Kiedy spokojnie wiele spraw przemyślimy, wtedy rozwiązanie problemów nasunie się samo.

czynniki ryzyka wystąpienia chorób serca - wykres

To powinieneś wiedzieć

  • Co roku w dniach 17-22 kwietnia w Polsce obchodzony jest Tydzień Dla Serca. Jest on poświęcony promowaniu zdrowego stylu życia, a także profilaktyce badania i monitorowania kondycji serca.
  • Zdarza się, że pacjent z chorobą wieńcową nic o tym nie wie, gdyż nie ma żadnych objawów. Dopiero po wystąpieniu u nich zawału serca dowiadują się o niej.   
  • Kardiologia to dziedzina medycyny, która zajmuje się leczeniem wad, schorzeń i chorób serca, a także całego układu sercowo-naczyniowego.
  • Waga serca kobiety wynosi ok. 220 g, natomiast mężczyzny ok. 300 g.
  • Przed pięćdziesiątym rokiem życia zawał u kobiet jest najczęściej dużo groźniejszy niż u mężczyzn. Wywołuje większe spustoszenia i ma szerszy zasięg.
  • Gdy serce działa zbyt wolno, wtedy z pomocą przychodzi umieszczenie w okolicach klatki piersiowej rozrusznika, który ma pobudzić jego pracę. 

 

Jarosław Cieśla

 

Źródła:

  1. http://www.wbc.poznan.pl/Content/270951/index.pdf
  2. http://kpbc.ukw.edu.pl/Content/46277/02_Kubica.pdf
  3. http://sercedlaarytmii.pl/pliki/sda_7_krokow_dla_zdrowego_serca_1058949.pdf
  4. http://www.wbc.poznan.pl/Content/270951/index.pdf
  5. http://polki.pl/work/privateimages/sources/wieszjak/p/wieszjak.pl/_pdf/zadbaj_o_swoje_serce.pdf
  6. https://www.researchgate.net/profile/Przemyslaw_Guzik/publication/230875534_Zmiennosc_rytmu_serca_aspekty_techniczne/links/02e7e53110a2d3b9f8000000.pdf

 

Dodaj swój komentarz

Komentarzy: 2

Beata

14.02.2022

Czternastego lutego Walentynki czyli święto zakochanych. Z czym Wam się to kojarzy? Z sercem? i słusznie bo to także Światowy Dzień Wiedzy o Wrodzonych Wadach Serca.
Zapraszamy do przeczytania artykułu na ten temat: https://bliskilekarz.pl/artykuly/43-14-lutego-swiatowy-dzien-wiedzy-o-wrodzonych-wadach-serca

Migi

11.03.2018

W badaniach kontrolnych informacja o tętnie jest pomijana. Nawet nie wiem czy jest to badane.
A przecież puls życia się zmienia.
Są poglądy. że najważniejsze jest ciśnienie rozkurczowe i ono powinno być stabilne.
Przesyłam moc pozdrowień

Art

Transplantacje - czego o nich nie wiesz?

08.01.2018
Transplantacje - czego o nich nie wiesz?

Człowiek z niewydolnym narządem skazany jest na cierpienie, przewlekłe choroby, niedomaganie, czy też w konsekwencji śmierć. Jednak współczesna medycyna daje mu szansę na poprawę zdrowia i życie w komforcie. Można bowiem zastąpić organ niezdolny do właściwego funkcjonowania innym, w pełni sprawnym. Dokonuje się tego podczas operacji przeszczepiania. Dziedziną, która się tym zajmuje jest transplantologia. Narządy i tkanki przeszczepia się w części, jak też i w całości. Organy mogą pochodzić od innych osób, czyli tzw. dawców. Jednak tkanki np. skóry można także przeszczepiać z jednego obszaru ciała na inny tego samego osobnika.

Nazwa transplantologia pochodzi od połączenia łacińskich słów: trans, co oznacza ,,poza czymś" i plantare, czyli ,,sadzić".
W przeszczepie chodzi o to, aby poprzez umieszczenie w ciele danej osoby zdrowego i sprawnie działającego organu, uzyskać prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Kluczową sprawą jest tu znalezienie odpowiedniego dawcy. Pomiędzy nim, a biorcą musi występować jak najmniej różnic po to, żeby organizm przyjął przeszczep. Dlatego oczekiwanie na dokonanie transplantacji może czasami trwać dość długo. W Polsce liczba osób, które potrzebują zdrowych organów wynosi ok. 1,5 tysiąca w ciągu jednego miesiąca.   

transplantacje w Polsce w 2014 roku

Rodzaje transplantacji

Przeszczep allogeniczny

Przeszczep odbywa się pomiędzy osobnikami, które należą do tego samego gatunku, ale są różne genetycznie. Dawcami są osoby o podobnych genotypach. Tak więc szuka się ich wśród  najbliższej rodziny. Bliskie pokrewieństwo daje bowiem nadzieję na, to że przeszczep zostanie przyjęty przez organizm biorcy.  

Przeszczep autogeniczny

Transplantologia pozwala na to, aby dany człowiek sam był dla siebie dawcą niektórych tkanek, czy też narządów. Ważną kwestia jest to, że taki przeszczep na pewno się przyjmie. Tego typu operacje stosuje się np. w wyniku rozległych i widocznych oparzeń skóry. W takiej sytuacji można pobrać tkankę z jednego miejsca na ciele i przeszczepić ją w inne. Przeszczep autogeniczny określany jest też jako autologiczny.     

Przeszczep izogeniczny

Jest to kolejny po wymienionym wyżej przeszczep, który daje pełną gwarancję przyjęcia. W tym przypadku dawcą narządu jest osobnik identyczny genetycznie. Wśród ludzi taka sytuacja ma miejsce tylko wtedy, gdy dawcami i biorcami są jednojajowe bliźnięta. Przeszczep izogeniczny nosi również nazwę syngenicznego.  

Przeszczep ksenogeniczny

Czas oczekiwania na transplantację może być zbyt długi, żeby uratować życie pacjenta. Dlatego wyjściem z takiej sytuacji jest pobranie narządów od osobnika innego gatunku. Chodzi tu po prostu o to, że np. człowiekowi wszczepia się organ jakiegoś zwierzęcia. Bardzo rzadko jest on przyjmowany przez biorcę. Po prostu różnice genetyczne są tak duże, że w większości przypadków po ksenotransplantacji następuje odrzucenie.   

Najczęściej przeszczepiane narządy i tkanki

najczęściej przeszczepiane narządy i tkanki

Skóra

Przeszczepu skóry wykonuje się w przypadku jej uszkodzenia. Może to być w wyniku przerwania, dużego rozerwania, a także przy urazach i rozległych oparzeniach. Na miejsce przeszczepu przenosi się skórę z innego miejsca ciała najczęściej tego samego pacjenta. Jest to tzw. autotransplantacja. Od zapotrzebowania zależy grubość przeszczepianej skóry. Można wykorzystać naskórek, kilka jej warstw lub też wykonać transplantację na pełnej grubości. W trakcie operacji, która przeprowadzana jest pod ogólnym znieczuleniem najpierw usuwa się zniszczone fragmenty skóry i nanosi zdrowe. Przeszczepu dokonuje się także na rany po zabiegach operacyjnych, jeśli nie są one w stanie same się zagoić. Zazwyczaj po około tygodniu przeszczep powinien się przyjąć.

Serce

Przeszczep serca wykonuje się w przypadku, gdy inne metody leczenia zawiodły. Wskazania do transplantacji to kardiomopatia pozapalna, wrodzone wady serca, a także uszkodzenie serca, które jest wynikiem przebytego zawału mięśnia sercowego. Do transplantacji kwalifikują się również osoby z bardzo wysoką niewydolnością serca, gdzie istnieje ryzyko śmierci w ciągu najbliższego roku.

Przeszczep jest zalecany także pacjentom, u których maksymalne wysiłkowe zużycie tlenu jest równe lub mniejsze od 10 ml/kg/min, występuje ostre niedokrwienie mięśnia sercowego oraz arytmie komorowe oporne na leczenie. Transplantacji serca nie wykonuje się u osób z nowotworami oraz cierpiącymi na cukrzycę o wysokim poziomie zaawansowania. Również u pacjentów z infekcjami, zakażeniami, nieodwracalnym ciśnieniem płucnym, z ciężką niewydolnością oddechową i chorobami psychicznymi niewskazane jest przeprowadzenie przeszczepu. To samo dotyczy osób z otyłością olbrzymią oraz z uzależnieniami.

Cały proces transplantacji można rozpocząć dopiero w momencie uzyskania serca. Pobiera się je od dawcy w przypadku stwierdzenia jego zgonu. Następnie operację przeprowadza zespół specjalistów. Niewydolne serce zostaje zastąpione zdrowym i połączone z aortą oraz tętnicą płucną. Cała operacja jest wykonywana przez ok. 5 godzin.

Po transplantacji wszczepione serce jest atakowane przez układ odpornościowy, który traktuje je jak intruza. Dlatego pacjent już do końca życia musi przyjmować leki immunosupresyjne, obniżające odporność organizmu. Dzięki temu zapobiega się odrzuceniu przeszczepu. Po operacji należy dbać o siebie unikając palenia papierosów, picia alkoholu i niezdrowego jedzenia. Przyjmuje się, że przeszczepione serce może wykonywać swoją pracę przez ok. 30 lat.

Nerki

Wskazaniem do wykonania transplantacji w tym przypadku jest ciężkie stadium przewlekłej niewydolności nerek. Charakteryzuje się ono wykonywaniem u pacjenta zabiegów określanych mianem dializ. Są one bardzo stresujące dla chorego, a poza tym mogą spowodować wiele zaburzeń w organizmie. Dlatego transplantacja poprawia komfort życia.

Przeszczepu nerki nie wykonuje się u osób z nowotworami oraz u tych, którzy inne organy mają tak zniszczone, czy też uszkodzone, że operacja nie przyniosłaby spodziewanych rezultatów. Dotyczy to także niewydolności takich narządów jak płuca, wątroba oraz serce. Ważne jest także, aby pacjent nie cierpiał na zakażenia, które nie są możliwe do opanowania. Przeciwwskazania do wykonania transplantacji obejmują także chorych z miażdżycą, gdzie doszło do poważnych i ciężkich zmian naczyniowych, a także narządowych. Oczywiście istotną kwestią jest też styl życia. Transplantacji nie ma sensu wykonywać osobom z uzależnieniem od narkotyków, czy też alkoholu.

Sam przeszczep polega na umieszczeniu w organizmie chorego zdrowej nerki uzyskanej od dawcy. Może nim być zarówno żywy osobnik jak też zmarły. Wprowadzony organ ma za zadanie spełniać tzw. funkcję filtracyjną. Po operacji pacjent musi już do końca życia przyjmować farmaceutyki obniżające odporność, aby tak jak w przypadku transplantacji serca nie nastąpiło odrzucenie przeszczepu. Jednak jeśli ono nastąpi, wtedy należy wykonać ponowną operację wszczepiając nowy organ.    

Płuca

Transplantacje płuc wykonywane są u osób, które uskarżają się na przewlekłe i bardzo poważne dolegliwości związane z tym organem. Nowy narząd wszczepia się, gdy nie ma rokowań wyzdrowienia, a wszystkie inne metody leczenia okazały się nieskuteczne. Są jednak pewne przeciwwskazania do przeprowadzenia transplantacji płuc. Przeszczepu nie wykonuje się u osób przewlekle chorych, z niewydolnością serca, nowotworami, cierpiącym na choroby psychiczne, a także z infekcjami takimi jak np. żółtaczka, czy zakażonych wirusem HIV.

Operację przeprowadza się u chorych na mukowiscydozę, niedobór alfa1-antytrypsyny, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc, idiopatyczne zwłóknienie płuc oraz idiopatyczne nadciśnienie płucne. Przeszczep polega na usunięciu przez chirurga chorego organu, a następnie umieszczeniu zdrowego płuca. Operacja odbywa się w znieczuleniu ogólnym. Chory z nowego płucem może korzystać przez okres od 3 do 5 lat. Po tym czasie zostaje ono na tyle zużyte, że przestaje prawidłowo funkcjonować i należy je wymienić na nowe.

Wątroba

Wątroba spełnia bardzo ważną rolę w organizmie ludzkim. Jest odpowiedzialna za usuwanie szkodliwych i toksycznych substancji z ciała człowieka, wspomaga układ odpornościowy w przypadku infekcji, gromadzi witaminy, żelazo, tłuszcze i węglowodany, a także produkuje substancje biorące udział w krzepnięciu krwi. Dlatego, gdy niedomaga stan naszego zdrowia znacząco się pogarsza. Osoby zmagające się z ciężkimi i przewlekłymi chorobami wątroby mogą kwalifikować się do jej przeszczepu. Dotyczy to tych pacjentów, którzy mają bardzo nikłe szanse przeżycia jednego roku.

Tak więc do przeszczepu kwalifikują się chorzy na wirusowe zapalenie wątroby typu B i C, cierpiący na choroby metaboliczne oraz nowotwory wątroby. Transplantację przeprowadza się też, w przypadku marskości wątroby na skutek choroby alkoholowej, a także wtórnej lub pierwotnej żółciowej marskości wątroby. Przeszczep jest zalecany także przy degradacji miąższu wątroby, co skutkuje tym, że nie spełnia on swoich podstawowych funkcji. Niedomagania tego organu mogą też wynikać z ciężkich zatruć.

Przeciwwskazania do wykonania przeszczepu wątroby: alkoholizm, narkomania, zakażenia przewlekłe oraz te z udziałem wirusa HIV, przerzuty nowotworu do wątroby, niewydolności układów oddechowego i krążenia, a także zaburzenia psychiczne.
Transplantacja polega na usunięciu całego organu i zastąpieniu go zdrowym lub też pozbyciu się fragmentu wątroby i wstawieniu nowego od dawcy.

Operacja jest skomplikowana. Bierze w niej udział cały zespół lekarzy specjalistów i pielęgniarek. Ze względu na poziom trudności i czasochłonność, zabieg może trwać nawet kilkanaście godzin. Jeśli nie wystąpią komplikacje i przeszczep się przyjmie, to pacjent już do końca życia ma obowiązek brać leki immunopresyjne zapobiegające odrzuceniu, ale jednocześnie osłabiające odporność.
Ostre odrzucenie organu może wystąpić w ok. 50% przypadków.

Szpik kostny

Przeszczepu szpiku dokonuje się jeśli uległ on degradacji lub też jego działanie jest niewłaściwe. Zabieg ten wykonuje się jako metoda leczenia wielu chorób takich jak: przewlekła białaczka szpikowa, nowotwory np. jąder, piersi, płuc, ale także przy występowaniu chłoniaków. Transplantacje szpiku kostnego są dokonywane również w  przypadku zatrucia gotoksynami, przy niedoborach odporności, a także ciężkich anemiach.

Ze szpiku dawcy pobiera się macierzyste komórki krwiotwórcze, które następnie umieszcza się dożylnie w ciele biorcy. Wyróżnia się dwa rodzaje źródeł poboru komórek. Pierwszy określa się jako autologiczny. Biorca jest dawcą sam dla siebie. Taki autoprzeszczep jest bezpieczna metodą. Drugi sposób przeszczepu nosi nazwę alogenicznego. Komórki krwiotwórcze pobiera się od dawcy, który jest spokrewniony z biorcą lub też całkiem obcą osobą.    

transplantacje statystyki

Kto może być dawcą narządów?

Na przeszczep organu czeka się niekiedy bardzo długo. Przede wszystkim musi być spełnionych wiele warunków. Dawcę należy dokładnie zbadać pod kątem jakichkolwiek przeciwwskazań do oddania pacjentowi swojego narządu. Nie może to być osoba, która jest uzależniona od używek, cierpi na chorobę nowotworową lub też jest zakażona np. wirusem HIV. Również cukrzycy nie powinni być dawcami.

Organy można pobrać od osoby, która dobrowolnie się na to zgodzi, jak też od zmarłego, chyba że wyraził na piśmie sprzeciw w Centralnym Rejestrze Sprzeciwów lub określił to ustnie przy co najmniej dwóch osobach. Polskie prawo przewiduje tzw. zasadę domniemanej zgody. Chodzi tu o to, że jeśli ktoś nie wyraził sprzeciwu wobec pośmiertnego pobrania od niego organów do przeszczepu, to wtedy można to zrobić.

Niekiedy zachodzi potrzeba oddania narządów, bez których dawca będzie musiał dalej żyć, co oznacza że się nie odbudują, ani nie zregenerują. Mogą się z tym wiązać konsekwencje zdrowotne. W takim przypadku biorca może otrzymać dany organ tylko od krewnego w linii prostej, rodzeństwa, małżonka oraz osoby przysposobionej i innej bliskiej. Istnieje też możliwość oddania narządu przez bardzo daleko spokrewnionego dawcę, ale wtedy musi on mieć pozwolenie z sądu rejonowego właściwego dla swojego miejsca zamieszkania.
Od dawcy żyjącego można pobrać części wątroby, nerki oraz szpik kostny, natomiast nie ma możliwości oddania serca, wątroby w całości, płuc, rogówki ocznej, a także trzustki. Biorca musi na piśmie wyrazić chęć przyjęcia narządu. Pisemną deklarację oddania organu składa także dawca.

Te narządy i tkanki, które same się regenerują mogą być oddawane bez specjalnych zezwoleń. Przed wykonaniem przeszczepu dawca żywy musi przejść właściwe badania, które dadzą odpowiedź, czy jego organ będzie odpowiedni dla biorcy. Poza tym należy mieć pewność, że przekazanie narządu nie wpłynie negatywnie na zdrowie ofiarodawcy lub nie zagrozi jego życiu.

Jak w transplantacji wykorzystać komórki macierzyste?

W leczeniu różnych chorób, czy też schorzeń wykorzystuje się komórki macierzyste. Pobiera się je najczęściej z krwi pępowinowej, obwodowej, a także ze szpiku kostnego. To niedojrzałe komórki, które same się odbudowują, odnawiają i biorą udział w produkowaniu dojrzałych krwinek. Dzięki nim powstają komórki układu krwionośnego oraz mięśniowe.

Komórki macierzyste wykorzystuje się w przeszczepianiu, po to żeby za ich pomocą można było leczyć pacjentów cierpiących na zaburzenia układu odpornościowego, chorób nowotworowych, w tym nowotworów złośliwych, przewlekłych białaczek, niewydolności szpiku kostnego oraz schorzeń dziedziczonych.

Komórki macierzyste po pobraniu przechowuje się w tzw. banku komórek macierzystych, czyli specjalistycznym zakładzie biotechnologicznym. Pobierane są one z krwi pępowinowej. Są to dorosłe komórki macierzyste.  

transplantacje - jak mozesz pomoc

Ciekawostki

  • 26 stycznia każdego roku jest obchodzony Ogólnopolski Dzień Transplantacji.
  • 5 listopada 1985 roku kierownik Wojewódzkiego Ośrodka Kardiologii w Zabrzu docent Zbigniew Religa wykonał pierwszy, zakończony sukcesem przeszczep serca. 
  • W Polsce pierwszy i udany przeszczep nerki został wykonany w 1966 roku.
  • Informacje na temat transplantacji można znaleźć na portalu Internetowym: www.przeszczep.pl
  • Istnieje możliwość oddania organów przez osobę małoletnią. Dotyczy to np. pobrania szpiku. W takim wypadku najpierw zgodę na zabieg musi wyrazić sąd opiekuńczy, a następnie rodzic dawcy lub też jego opiekun prawny. 

 

Jarosław Cieśla

 

Źródła:

  1. http://bioetyka.uw.edu.pl/wp-content/uploads/2014/10/M_Nowacka_Etyka_transplantacji.pdf
  2. http://www.biol.uw.edu.pl/immunologia//uploads/file/przeszczep%20allogeniczny.pdf
  3. http://kardiologia.biziel.pl/e11.pdf
  4. https://www.dawca.pl/jak-zostac-dawca/dawstwo-narzadow
  5. https://www.pbkm.pl/__data/assets/pdf_file/0011/6050/Przewodnik-po-najczestszych-pytaniach-medycznych-dotyczacych-bankowania-komorek-macierzystych-krwi-pepowinowej.pdf
  6. http://onkologia.zalecenia.med.pl/pdf/PTOK_2013_15_Transplantacja.pdf
Dodaj swój komentarz

Komentarzy: 0

Strefa lekarza Zaloguj się Zarejestruj się